บทที่ 120 การโต้ตอบของฝูงชน

“เธอ…”

ไบรสันโพล่งออกมาด้วยความโกรธ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาในตอนนี้บิดเบี้ยวมาจนดูไม่เหมือนเขาอีกต่อไป

“ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! จำเรื่องนี้ไว้ซะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉันจะทำให้เธอชดใช้”

“โอ้ จริงเหรอ?”

หัวใจของชาร์ล็อตเริ่มเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ เธอยังคงบังคับตัวเองให้แน่วแน่ต่อไป

“นายกลัวฉันจริงสินะ ไบรสัน นายได้ตายไปจากฉันตั้งนานแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องจองเวรใด ๆระหว่างเรา ถ้านายไม่ว่าอะไร นายช่วยอธิบายเรื่องหนึ่งให้ฉันฟังได้ไหม? นายวางแผนที่จะทำให้ฉันชดใช้ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับทิฟฟานี่ยังไง?”

“ถ้าทิฟฟานี่ตาย ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเธอตายด้วยเหมือนกัน เธอ นังฆาตกร” ชายคนนั้นที่ถูกกลืนกินด้วยความเศร้า ความโกรธ และความแค้นกำลังเปล่งเสียงออกมาทุกคำเหมือนคำสาป

‘เฮะ…’

ครั้งนี้ ชาร์ล็อตรู้สึกไม่เจ็บปวด ที่จริงแล้ว มุมปากของเธอม้วนเป็นการเย้ยหยัน “มันแปลกนะฉันไม่เคยรู้ตัวว่านายโง่มากแค่ไหน นายไม่มีความรู้เรื่องกฎหมายทั่วไปเลยใช่ไหม? แม้ว่าเธอตายจริง อย่างมากสุด ฉันคงจะถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมและถูกส่งตัวเข้าคุก ฉันคงไม่ได้รับโทษถึงตายอย่างแน่นอน”

ไบรสันจ้องเธอด้วยสายตาที่เย็นชาที่คมเหมือนกับมีดและเยือกเย