Share
บทที่ 247 แม่ที่เหินห่างของเธอ
Related chapters
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 248 เลือดของฉันไหลผ่านอยู่ในตัวเธอ
คอร์ทนีย์ไม่สะทกสะท้านอะไรนักขณะที่เธอโอบกอดอยู่กับผู้ชายคนนั้น แต่ใบหน้าของชาร์ล็อตแดงก่ำเพราะความอัปยศอดสู เธอเร่งฝีเท้าและวิ่งออกจากเรือ คอร์ทนีย์เป็นแม่แท้ ๆ ของเธอ แต่เธอไม่เคยแสดงความรักต่อแม่เลยแม้แต่วันเดียว คอร์ทนีย์โยนเธอออกไปให้สาวใช้ทันทีที่เธอคลอดออกมาราวกับว่าเธอกำลังทิ้งขยะ ผ่านไปได้หนึ่งเดือน หลังจากที่ฟื้นตัวเต็มที่หลังคลอด พ่อของชาร์ล็อตก็จับได้ว่าเธอไปนอนกับพ่อบ้าน… พ่อของเธออาจจะรักคอร์ทนีย์ แต่เขาทนรับความอัปยศอดสูไม่ได้ เขาจึงไล่เธอออกไป ด้วยเหตุนี้ พ่อของเธอจึงได้เลี้ยงดูเธอด้วยตัวเขาเอง คอร์ทนีย์ไม่เคยไปเยี่ยมเธอสักครั้งในวัยเด็ก อัลเฟรดเคยบอกชาร์ล็อตว่า คอร์ทนีย์พยายามจะปล่อยเธอให้ตายในวันที่สองหลังคลอด โชคดีที่เขาช่วยเธอทันจึงช่วยชีวิตเธอไว้ได้! ชาร์ล็อตยืนเงียบ ๆ บนดาดฟ้า ครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ เธอลืมดูเวลาไปเลย เธอได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลังเธอ จากนั้น เธอก็ได้ยินน้ำเสียงที่เย้ยหยัน “ฉันแค่อยากอยู่คนเดียว ทำไมฉันต้องมาเจอแกด้วยนะ แกมันน่าโง่ หมดสนุกละสิ” 'คอร์ทนีย์! คุณอีกแล้วเหรอ?' ตราบเท่าที่ชาร์ล็อตจำได้ ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา จำนวนครั้งที่เธ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 249 ผู้หญิงจมน้ำ
เสียงนั้นฟังดูคุ้นเคยกับชาร์ล็อตมาก เธอหันกลับมาและเห็นมิแรนด้ากับแอนนาลิต้า พร้อมด้วยญาติสนิทสี่คนของพวกเขาที่ตามกันมา มิแรนด้าเหลือบมองชาร์ล็อตและชูนิ้วกลางให้คอร์ทนีย์ “พวกขี้โกงมักเก่งในการเลือกทำเลที่สำคัญ เรือลำนี้เป็นเรือสำหรับลูกค้าสูงส่งที่ร่ำรวยมากในคืนนี้ พวกเขาจะทำกำไรมหาศาลในคืนเดียวโดยการโฆษณาธุรกิจของพวกเขา” “ฉันเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจและมีลูกค้าเพียงรายเดียว ซึ่งหมายความว่าฉันได้รับเงินเพียงไม่กี่พันดอลลาร์” คอร์ทนีย์พ่นควันและจงใจหายใจออกลดใบหน้าของมิแรนด้า “ฉันได้ยินมาว่าเธอยังพึ่งพาพี่ชายอยู่ เธอก็โตแล้วนะ เธอน่าจะเลิกคร่ำครวญเหมือนเด็กน้อยตอนที่พี่ชายไม่ให้เงินเธอได้แล้ว นางคนจน! เธอหุ่นดีเหมือนนางแบบและหน้าตาค่อนข้างสวย เธอมีสิ่งที่ตลาดต้องการ ดังนั้น ทำไมไม่หาเงินกับฉันล่ะ? เธอจะได้เป็นอิสระมากขึ้น” “นางชั่ว!” มิแรนด้าโกรธจัด เธอพับแขนเสื้อขึ้นเพื่อจะตบคอร์ทนีย์ แต่แอนนาลิต้ารั้งเธอไว้ “ไม่ต้องเปลืองแรงหรอกลูก ลูกจะตะคอกใส่หมาที่เห่าลูกไปทำไมกัน?” มิแรนด้าหายใจแรง สายตาของเธอที่จ้องไปที่คอร์ทนีย์ก็เพียงพอที่จะฆ่าผู้ชายได้คนหนึ่งแล้ว สายตาที่คมช
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 250 ชาร์ล็อตช่วยไว้ในวันนี้
ญาติอีกสองคนถอยกลับไปตรงกลางดาดฟ้าก่อนที่มิแรนด้าจะได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พวกเขาส่ายหัว “คุณ… พวกคุณทุกคน…” มิแรนด้าที่โกรธจัดและหวาดกลัว เธอร้องไห้ออกมา ทันใดนั้น ชาร์ล็อตก็ปีนข้ามราวบันไดและดำดิ่งลงสู่ทะเลโดยไม่ลังเล เธอเริ่มถอดเสื้อผ้าแล้วตั้งแต่ที่แอนนาลิต้าตกลงไปในทะเล เธอชอบกีฬาทางน้ำ ดังนั้น เธอจึงตระหนักดีว่าน้ำทะเลที่เย็นยะเยือกเป็นยังไงในตอนกลางคืน การดำน้ำจะมีความเสี่ยงสูง เธอจึงถอดเสื้อผ้าและวอร์มร่างกายอย่างรวดเร็วก่อนจะกระโดดลงไป ชาร์ล็อตรีบพาแอนนาลิต้ากลับขึ้นเรืออย่างรวดเร็ว ญาติทั้งสี่ที่ไม่เต็มใจที่จะช่วยเธอได้ล้อมเธอไว้ทันที “แอนนา ฉันกำลังจะกระโดดไปช่วยเธอ แต่ผู้หญิงคนนั้นมาหาเธอก่อน” “แอนนา เธอเป็นคนมีบุญ เธอจะไม่เป็นไร” “แอนนา เธอเปียกหมดแล้ว เอาเสื้อโค้ทของฉันไป—” "พอได้แล้ว!" แอนนาลิต้าผลักเสื้อคลุมจากลุงรองของมิแรนด้าออกไปด้วยความรังเกียจ เธอปฏิเสธที่จะมองญาติของเธอ แต่เธอเดินไปหาชาร์ล็อตซึ่งอยู่ในมุมหนึ่ง สวมเสื้อผ้าของเธออย่างเงียบ ๆ “ฉันใจร้ายกับเธอมากระหว่างงานเลี้ยงอาหารค่ำ ทำไมเธอถึงยังช่วยฉันอีก?” “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวว่าคุณเป็
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 251 ความแสบร้อนที่หัวไหล่
“อะไรนะ” มิแรนด้าอึ้ง “นี่แม่เป็นอะไรเนี่ย? แม่รู้ไหม ว่าเธอเป็นลูกสาวของยัยจิ้งจอกเฒ่าคอร์ทนีย์? แม่จะให้หนูยอมรับยัยนั่นเป็นพี่สะใภ้ได้ยังไง แม่จะมาขอให้หนู—”“ถ้าฉันบอกให้แกถอด แกก็ต้องถอดออก นี่แกก็ต่อต้านฉันด้วยหรอ?” แอนนาลิต้าเข้ามาขัดมิแรนด้ามิแรนด้ากัดริมฝีปากล่าง และเริ่มถอดเสื้อของเธอออกในขณะนั้นเอง ชาร์ล็อตก็หันกลับมาพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก ฉันไม่ได้หนาว และฉันไม่อยากใส่เสื้อผ้าของคนอื่น เธอใส่มันไว้เถอะ” ชาร์ล็อตยื่นเสื้อคืนมิแรนด้าพร้อมกับรอยยิ้ม แล้วเดินจากไป“แม่ ดูยัยนั่นสิ หล่อนรู้จักการวางตัวซะด้วย สั่นเป็นเจ้าเข้า แต่ยังทำเป็นเก่ง ยัยนั่นก็แค่คนหลอกลวง เพียงแต่มีเสน่ห์มากกว่ายัยลอร์เรน ลาร์สันก็เท่านั้นแหละ” มิแรนด้าเย้ยแอนนาลิต้าส่ายหัวแต่ไม่ตอบโต้ใด ๆ “ใช่ ชาร์ล็อตกับลอร์เรนคล้ายกันมาก และทั้งคู่ก็คล้ายคอร์ทนีย์ ไคลน์แมน พวกเธอมีเสน่ห์ที่ผู้ชายคนไหนก็ไม่สามารถละสายตาได้ ผู้หญิงแบบนี้ ถ้าพวกเธอไร้ยางอายและร้ายลึก นั่นจะถือว่าเป็นหายนะสำหรับพวกเธอเลย”อย่างไรก็ตาม แอนนาลิต้ารู้ว่าถึงแม้รูปลักษณ์ของลอร์เรนจะบริสุทธิ์ยิ่งกว่าน้ำแร่จากจุดสูงสุดของหุบ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 252 จูบฉันสิ
เซนิออสโยนกระเป๋าเสื้อผ้าของเขาให้ชาร์ล็อต “เสื้อผ้าอยู่ในนั้น จะใส่อะไรก็ตามใจนะ”“ไม่ล่ะ” ชาร์ล็อตส่ายหัวถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอคงสวมเสื้อผ้าของเซนิออสอย่างไม่ลังเล แต่ตอนนี้ เธอรู้ว่าเซนิออสคิดยังไงกับเธอ เธอจะไม่ทำตามที่เซนิออสบอกแน่เธอจะยืนอยู่ที่ห้องนั่งเล่น จนกว่าเสื้อผ้าของเธอจะแห้ง“โอเค ก็ได้!” เซนิออสมองเธออย่างจดจ่อ ใบหน้าที่แสนดึงดูดจนแทบจะหยุดหายใจของเขาแดงก่ำ ราวกับว่ามีลาวาไหลอยู่ใต้แก้มของเขา“มีอะไรหรอ?” ชาร์ล็อตถามอย่างงุนงง“เอ่ออ...ไม่มีอะไรหรอก.... อะฮึ่ม! ฉันแค่คิดว่าคุณสวยกว่าเดิมเวลาคุณเปียกน่ะ ฮี่ฮี่”เป็นที่ชัดเจนสำหรับนิออส ว่าเขาควรจะหันไปทางอื่นแทน แต่ในตอนนี้ ราวกับว่าเขาเสียการควบคุมทางสายตา และยังจ้องชาร์ล็อตอย่างจดจ่อพูดตรง ๆ คือ ชาร์ล็อตดูเซ็กซี่และเย้ายวนมากกว่าตอนที่เธอใส่เสื้อผ้าแห้ง ๆเพราะเมื่อชุดรัดรูปนั่นเปียก ชุดนั่นก็แนบไปกับเนื้อของเธอ ทำให้เห็นบางส่วนของร่างกายอย่างรำไร ราวกับสมบัติล้ำค่าที่มีหมอกมาปกคลุม ในขณะเดียวกัน เซนิออส อดไม่ได้ที่จะสำรวจสมบัติล้ำค่านั่นให้ละเอียดมากยิ่งขึ้น‘บ้าเอ๊ย!’ เซนิออสรู้สึกอยากตบตัวเองแรง ๆผู้หญิ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 253 ความปรารถนาที่ยากจะควบคุม
ราวกับมีสายฟ้าผ่าลงมากลางแจ้ง ตามด้วยเสียงฟ้าร้องกึกก้อง ความสุขในแววตาของเซนิออสแตกสลายกลายเป็นหมอกควันในทันที“คาร์ลี่ นี่มันจะเกินไปแล้วนะ!”“ฉันไม่ใช่คุณอารอง และฉันก็ไม่อยากให้คุณมองว่าฉันเป็นอารอง ปล่อยฉัน ฉันจะออกไปแล้ว”“คาร์ลี่ ปล่อยฉัน”“ชาร์ล็อต พอได้แล้ว!”ชาร์ล็อตที่ยังอยู่ในภวังค์ ไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยเขาไป แต่ยังกระชับแขนของเธอโอบรอบคอเขาในขณะนั้นเอง แอนนาลิต้า แซคคารี มิแรนด้า และบรรดาญาติก็พึ่งลงจากเรือโทรศัพท์ของมิแรนด้าสั่นขึ้น “เซนิออสอยู่กับชาร์ล็อต ไปตอนนี้เลย เธอจะได้เห็นมันกับตา ”เมื่อมิแรนด้าเห็นข้อความที่ส่งมาจากเบอร์นิรนาม ตาของมิแรนด้าก็เบิกกว้างขึ้น พร้อมกับคว้าแอนนาลิต้า “แม่ เซนิออสเชิญเราไปที่ห้องของเขา”ดวงตาของแอนนาลิต้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “เจ้าเด็กนั่นน่ะเหรอ ทำไมถึงเชิญแม่ไปที่ห้องล่ะ?”มิแรนด้าส่ายหัวอย่างจริงจัง “หนูจะรู้ได้ไงหล่ะ? เซนิออสบอกว่าเขาอยากเซอร์ไพรส์แม่ เขาไม่ได้เชิญแค่แม่นะ แต่เชิญหนู แซค แล้วก็ญาติ ๆ ทุกคน เพื่อไปดูเซอร์ไพรส์”“เซอร์ไพรส์? เหอะ เซนิออสไม่รู้จักโตสักที เอาแต่เล่นเป็นเด็กไปได้” แอนนาลิต้าอยากรู้เสียเต็ม
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 254 ฉันเชื่อใจนาย
“คุณอารอง....” แซคคารีที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ด้วยสีหน้าเรียบเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง และจ้องมองด้วยความอาฆาตราวกับปีศาจ เซนิออสรู้สึกถึงความสิ้นหวังที่คน ๆ นึงจะรู้สึกได้ก็ต่อเมื่อถึงวันสิ้นโลกเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะชาร์ล็อตที่เกาะอยู่บนร่างเขา เขาคงคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาไปแล้ว“คุณอาใจเย็น ๆ แล้วฟังผมอธิบายก่อนได้ไหม? ผม-”“หุบปาก แล้วอุ้มเธออย่างระมัดระวังด้วย!” เสียงของแซคคารีเย็นชาราวกับพายุหิมะเซนิออสตะลึง “คุณอารอง... อาพูดถึงอะไร?”ดวงตาของแซคคารีเย็นชาราวกับน้ำแข็งเหมือนกับคำพูดของเขา “อย่าทำเธอหล่น”เซนิออสเข้าใจได้ว่าแซคคารีอยากให้เขาอุ้มชาร์ล็อตดี ๆ อย่าปล่อยให้เธอหล่นพื้น เขาพยักหน้าด้วยความตกใจและประหลาดใจขณะกอดชาร์ล็อตไว้แน่นมิแรนด้าอึ้งเดิมทีเธอคิดว่า ด้วยอารมณ์ของแซคคารี เขาคงไม่ปล่อยเซนิออสไว้ หลังจากที่เขารู้ว่าชาร์ล็อตไม่ซื่อสัตย์กับเขา แต่นี่เขาไม่ได้ทำอะไรเซนิออส แถมยังบอกเจ้าบ้านั่น ให้กอดชาร์ล็อตไว้แน่น ๆ เนี่ยนะ…พี่ชายของเธอเป็นอะไรไปแววตาของแอนนาลิต้าเต็มไปด้วยความแปลกใจเช่นกันในขณะนั้น แซคคารีเดินไปข้างเซนิออส แล้วจ้องมองชาร์ล็อตที่แก้มแดงก่ำร
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 255 ความสงบก่อนพายุกระหน่ำ
แซคคารีเคยถูกวางยามามากกว่าหนึ่งครั้ง ดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เขามักจะพกยาถอนพิษติดตัวไปด้วย นับตั้งแต่คุณหมอสจ๊วตได้คิดค้นสูตรยาที่มีฤทธิ์ต้านสารพิษขึ้นหลังจากที่เขาให้ชาร์ล็อตทานยาถอนพิษ ถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่ได้สติ แต่ร่างกายของเธอก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ไม่มีอาการกระสับกระส่ายแล้วในขณะเดียวกัน ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม เสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง สายฟ้าแลบวาบเหนือขอบฟ้า พายุขนาดมหึมากำลังใกล้เข้ามาแล้วการขึ้นเฮลิคอปเตอร์ในเวลานี้อาจจะเป็นอันตรายได้ ดังนั้นแซคคารีจึงนำตัวชาร์ล็อตกลับไปที่หาดโดยนั่งเรือยางแทนเฮลิคอปเตอร์ครึ่งชั่วโมงต่อมา เรือยางสีขาวผ่องก็หยุดจอดตรงหน้าหาดทันทีที่แซคคารีอุ้มชาร์ล็อตออกจากเรือยาง ชาร์ล็อตค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ เพราะฤทธิ์ยาเริ่มสลายไปเดี๋ยวนะ! ฉันอยู่ที่ห้องของเซนิออสไม่ใช่เหรอ? ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่ชายหาดได้?ร่างกายของคนที่กำลังอุ้มเธออยู่นั้น แข็งและเย็นราวกับแผ่นเหล็ก รังสีของความเยือกเย็นแผ่ออกมาจากตัวเขา คนที่อุ้มเธอเหมือนจะไม่ใช่เซนิออสนะเธอกะพริบตาเล็กน้อย และกรีดร้องออกมาทันที เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่เยือกเย็นอันคมกริบ “อ
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
