บทที่ 253 ความปรารถนาที่ยากจะควบคุม

ราวกับมีสายฟ้าผ่าลงมากลางแจ้ง ตามด้วยเสียงฟ้าร้องกึกก้อง ความสุขในแววตาของเซนิออสแตกสลายกลายเป็นหมอกควันในทันที

“คาร์ลี่ นี่มันจะเกินไปแล้วนะ!”

“ฉันไม่ใช่คุณอารอง และฉันก็ไม่อยากให้คุณมองว่าฉันเป็นอารอง ปล่อยฉัน ฉันจะออกไปแล้ว”

“คาร์ลี่ ปล่อยฉัน”

“ชาร์ล็อต พอได้แล้ว!”

ชาร์ล็อตที่ยังอยู่ในภวังค์ ไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยเขาไป แต่ยังกระชับแขนของเธอโอบรอบคอเขา

ในขณะนั้นเอง แอนนาลิต้า แซคคารี มิแรนด้า และบรรดาญาติก็พึ่งลงจากเรือ

โทรศัพท์ของมิแรนด้าสั่นขึ้น “เซนิออสอยู่กับชาร์ล็อต ไปตอนนี้เลย เธอจะได้เห็นมันกับตา ”

เมื่อมิแรนด้าเห็นข้อความที่ส่งมาจากเบอร์นิรนาม ตาของมิแรนด้าก็เบิกกว้างขึ้น พร้อมกับคว้าแอนนาลิต้า “แม่ เซนิออสเชิญเราไปที่ห้องของเขา”

ดวงตาของแอนนาลิต้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “เจ้าเด็กนั่นน่ะเหรอ ทำไมถึงเชิญแม่ไปที่ห้องล่ะ?”

มิแรนด้าส่ายหัวอย่างจริงจัง “หนูจะรู้ได้ไงหล่ะ? เซนิออสบอกว่าเขาอยากเซอร์ไพรส์แม่ เขาไม่ได้เชิญแค่แม่นะ แต่เชิญหนู แซค แล้วก็ญาติ ๆ ทุกคน เพื่อไปดูเซอร์ไพรส์”

“เซอร์ไพรส์? เหอะ เซนิออสไม่รู้จักโตสักที เอาแต่เล่นเป็นเด็กไปได้” แอนนาลิต้าอยากรู้เสียเต็ม