Share
บทที่ 24
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 25
หลังจากติงเว่ยสมัครเป็นคนแรก ก็มีเด็กชายหลายคนสมัครเพื่อแสดงร่วมกับซูยิงเสวี่ยแต่สุดท้ายอาจารย์ที่ปรึกษาก็ตัดสินใจเลือกติงเว่ยอยู่ดี ช่วยไม่ได้ เขาเป็นหัวหน้าห้อง ต้องมีสถานะในใจอาจารย์แน่นอน"ยิงเสวี่ย ติงเว่ย ยังมีเวลาอีกไม่กี่วัน พวกคุณซ้อมเยอะ ๆ ไม่ขอให้พวกคุณได้อันดับอะไร แต่ก็ต้องไม่เสียหน้า"หลังจากที่อาจารย์ที่ปรึกษาพูดจบก็ออกจากห้องเรียนทันทีที่อาจารย์ที่ปรึกษาออกไป มีคนปรากฏตัวที่ประตูชั้นเรียน"ไม่ทราบว่าเพื่อนหลินตงอยู่ไหม?"ทันทีที่เสียงดัง ทุกคนในชั้นเรียนก็มองไปที่ประตู"ให้ตายเถอะ นี่หานชือหยุนเป็นหนึ่งในสามเทพธิดาไม่ใช่เหรอ?""หานชือหยุนเพิ่งบอกว่าเธอมาหาใคร?""มาหาหลินตง?""ไม่มั้ง!""เพื่อนหานชือหยุน คุณมาหาใคร?" เพื่อนคนหนึ่งถาม"ฉันมาหาหลินตง!" หานชือหยุนตอบ"ให้ตายเถอะ มาหาหลินตงจริง ๆ เหรอ?"ทุกคนมองดูหลินตงด้วยสายตาที่เหลือเชื่อหลินตงถูกมองด้วยสายตาหลายสิบคู่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากลุกขึ้นและเดินออกไปเมื่อเขาเดินไปที่ประตู เขาก็พูดกับหานชือหยุน "ไปกันเถอะ!"จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าหานชือหยุนตามหลินตงอย่างเชื่อฟังทันทีที่หลินตงและหานชื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 26
"พูดมา! เพื่อนหานชือหยุน เธอมาหาฉันทำไม?" หลินตงถาม"ไม่มีธุระมานายไม่ได้เหรอ? เพื่อนหลินตง!"หานชือหยุนถาม"ถ้าอย่างนั้นเธอก็ส่งข้อความหาฉันหรือโทรหาฉันก็ได้! ทำไมเธอต้องตรงไปที่ห้องเรียนเพื่อหาฉันด้วย?""เพื่อนหลินตง ฉันกำลังช่วยคุณอยู่ตอนนี้! อย่าเข้าใจผิดในความหวังดีของฉัน""โอ้ ช่วยฉันเหรอ? ช่วยอะไรฉัน?" หลินตงถามหานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า"เพื่อนหลินตง ลองคิดดู! เนื่องจากเรื่องอื้อฉาวในช่วงสองวันที่ผ่านมา ทันทีที่คุณปรากฏตัวตอนนี้ จะมีคนพูดทันที ดูสิ นั่นคือหลินตง เขาถูกนอกใจเมื่อสองวันก่อน อาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติ""แต่ตอนนี้หลังจากที่ฉันมาหานายแล้ว พอนายปรากฏตัว สิ่งที่ผู้คนพูดถึงไม่ใช่เรื่องที่คุณโกรธอาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติแล้ว แต่คุยกันว่าเราสองคนคบกันจริงหรือเปล่า""นายคิดว่าสองแบบนี้พูดถึงนายณ อันไหนดีกว่า?"พอหลินตงคิดก็ใช่จริง ๆ"งั้นผมก็ต้องขอบคุณคุณแล้ว เพื่อนหานชือหยุน!""ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ! ฉันไม่ได้ขอบคุณที่คุณให้ของขวัญมากมายกับฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถออกเดทกับหวงจุนหลาง และเลี้ยงอาหารฟรีฉันทุกวัน!""แต่เพื่อนหานชือหยุน เธอไม่กลัวที่จะทำลายชื่อเส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 27
หลังจากทั้งคู่กินเสร็จก็พักเที่ยงที่โรงแรมโกลเด้นลิฟแน่นอนว่าหลินตงกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องทำงานของท่านประธาน ในขณะที่ หานชือหยุนเปิดห้องชุด แต่เมื่อมีหลินตงเป็นประธานก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินตอนเรียนช่วงบ่ายทั้งคู่จึงกลับไปเรียนด้วยกัน การออกไปกินข้าวนอก 2-3 ชั่วโมง ก็ยิ่งทำให้จินตนาการช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็วหลินตงเดินในมหาวิทยาลัยตามที่หานชือหยุนวิเคราะห์ วิธีที่ทุกคนมองเขาตอนนี้เปลี่ยนจากการดูถูกเป็นการอิจฉาและความเกลียดชังหลินตงเดินกลับไปที่โรงแรมโกลเด้นลิฟทันทีที่เข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับตัวสูงทั้งสี่ก็โค้งคำนับและตะโกนเหมือนเดิม "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"เมื่อเข้าไปในล็อบบี้ ผู้จัดการล็อบบี้ที่เพิ่งแต่งตั้งใหม่ก็รีบเข้ามาและโค้งคำนับ "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""ต่อไปอย่าเกรงใจขนาดนี้ เป็นคนของตัวเองทั้งหมด คุณยุ่งกับคุณไป ผมขึ้นไปเองก็ได้แล้ว" หลินตงพูดกับผู้จัดการล็อบบี้คนใหม่"ค่ะ! ประธานหลิน!"หลินตงเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วหายจากล็อบบี้แต่หลินตงไม่ได้สังเกตมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ในห้องโถงสำหรับแขกที่มาพักโดยเฉพาะ คอยสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลาซุนซืออี๊นั่งอยู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 28
เพราะทันทีที่หลินตงเข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับทั้งสี่ก็โค้งคำนับเขา แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลออกไปเล็กน้อย แต่ซุนซืออี๊ก็ไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด แต่เธอสามารถเห็นความเคารพบนใบหน้าของพวกเขาได้หลังจากนั้นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมก็วิ่งเหยาะ ๆ และโค้งคำนับซุนซืออี๊นั่งอยู่ในบริเวณพักผ่อนนานกว่าหนึ่งชั่วโมง มีแขกเข้าและออกจากโรงแรมอย่างน้อย 20 หรือ 30 คน แต่ไม่มีใครทำให้พนักงานเหล่านี้โค้งคำนับดังนั้นซุนซืออี๊จึงเกือบจะแน่ใจว่าหลินตงมีภูมิหลังที่น่าตกใจ อาจจะเป็นเจ้าของที่นี่หรือเป็นลูกหลานของผู้ถือหุ้นที่นี่แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ แค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยและยังต้องรอโทรศัพท์ต่อไปผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง...ในที่สุดโทรศัพท์ของซุนซืออี๊ก็ดังขึ้น"ฮัลโหล! ผู้กำกับเสียง คุณอยู่ไหน? ฉันมาถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟแล้ว" ซุนซืออี๊รับสายและถาม"คุณซุน ขอโทษที่ให้รอนานขนาดนี้ มาเลยที่ ตอนนี้คุณตรงมาที่ 15-1 เถอะ ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่" เสียงของผู้กำกับเสียงดังมาจากโทรศัพท์"ผู้กำกับเสียง มีเรื่องอะไร เราคุยกันข้างนอกไม่ได้เหรอ?""คุณซุน คุณต้องรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังพูดถ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 29
หัวใจของเฉินเสียงในเวลานี้เต้นราวกับมีอะไรวิ่งอยู่นายทุนผู้ชั่วร้ายเหล่านี้กำลังบงการสิ่งต่าง ๆ เพื่อผลประโยชน์ของตนเองให้รุ่นน้องที่ยังเรียนไม่จบและไม่เคยแสดงหนังเลยมาเป็นนักแสดงนำหญิงในภาพยนตร์ที่มีเงินลงทุนกว่า 100 ล้านนอกจากนี้เขายังขอให้นักแสดงชั้นนำมาเป็นนางรองด้วย หากข่าวนี้เผยแพร่ แฟน ๆ ของเหยาเสวี่ยคงจะโกรธมากหากทักษะการแสดงของนักแสดงคนนี้ดีหน่อย เธอคงจะได้รับความนิยมในทันทีถ้าฝีมือการแสดงไม่ถึง หนังเรื่องนี้ก็ถือว่าเจ๊งเมื่อถึงเวลาที่นักลงทุนจะไม่สามารถชดใช้ค่าใช้จ่ายของตนได้ และจะมีการวิพากษ์วิจารณ์จากโลกภายนอกมากมาย จะไม่ใช่เขาที่รับผิดชอบเหรอแม้ว่าในใจจะด่าหยูเฉิงไฮ่ แต่เขาก็ยังต้องแสดงรอยยิ้มที่ประจบประแจงบนใบหน้าของเขาและพูดว่า" ไม่ต้องกังวลประธานหยู ผมจะหาวิธีทำให้สำเร็จอย่างแน่นอน"ไม่มีทาง ยุคนี้ถ้ามีเงินก็เป็นนายแม้ว่าเขาจะเป็นที่รู้จักในวงการนี้ แต่เขายังไม่ถึงจุดที่เขาจะมองข้ามนายทุนได้นั่นเป็นแรงดึงดูดที่ผู้กำกับใหญ่ระดับแถวหน้ามีเท่านั้นผู้กำกับระดับนั้นแค่ปล่อยข่าวอยากถ่ายหนังนักแสดงชั้นนำจำนวนนับไม่ถ้วนและแม้แต่ราชาและราชินีก็จะแห่กันมา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 30
ถ้าเธอไม่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ที่บ้าน เธอคงไม่ได้ดีไปกว่าพวกเธอหลายคนคุยกันไม่นาน หลิวเผิงก็ขับรถพาสี่จี๊ดอีกสองคนมาถึงหลิวเผิงขับรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูX7ในรถ..."พวกเธอมาถึงหมดแล้ว ก็คือสี่คนข้างหน้า เห็นไหม?" หลิวเผิงกล่าว"แม่งเอง ได้อยู่! เห็นได้ชัดว่าสูงกว่าโรงเรียนของเรามากกว่าหนึ่งระดับ""ใช่ สมกับสาขาการแสดง ในอนาคตคนที่จะเป็นดาราใหญ่ หนึ่งในสี่คนเอามาเทียบในชั้นเรียนของเรา ก็มีแต่ซูยิงเสวี่ยที่จะเปรียบได้""โดยเฉพาะคนที่สูงที่สุด ไม่ต่างกับซูยิงเสวี่ยมากนัก! เธออยู่ในระดับเทพธิดาอย่างแน่นอน""บี๊บ...บี๊บ..."หลิวเผิงไปที่ลานจอดรถหน้าโรงแรมโกลเด้นลิฟและบีบแตรสองครั้ง!"แฟนฉันมาแล้ว ไปกันเถอะพวกเรา"จางหมิ่นเห็นรถของหลิวเผิงกำลังพาเพื่อนร่วมห้องหลายคนไปยังจุดที่หลิวเผิงจอดรถไว้หลังจากที่หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ลงจากรถ ทั้งสองฝ่ายก็พบกันหลังจากแนะนำสั้น ๆ กลุ่มคนเจ็ดคนก็เดินเข้าไปในโรงแรมโกลเด้นลิฟจากนั้นพนักงานก็พาเขาไปที่ห้องส่วนตัวที่จองไว้หลังจากนั่งลงแล้วหลิวเผิงก็โทรหาหลินตงโทรติดแล้ว"ตงจื่อ อยู่ไหน! เราอยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลข 46 มานี่เร็ว ขาดนายคนเด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 31
ภายใต้การนำทางของพนักงาน คนทั้งก็เดินทางมายังโซนคาราโอเกะเมื่อเข้าไปในห้องคาราโอเกะส่วนตัว ทุกคนก็เริ่มปลดปล่อยตัวเองเนื่องจากแสงสว่างในห้องส่วนตัวค่อนข้างมืดบวกกับดื่มเหล้าไปนิดหน่อย คู่รักอย่างหลิวเผิงกับจางหมิ่นก็ซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้องและจูบปากกันอย่างดูดดื่มกลิ่นอายความรักที่โปรยมาทำให้ทุกคนในที่เกิดเหตุตั้งตัวไม่ทันแต่ทุกคนก็ไม่ได้ใส่ใจ เริ่มต่างคนต่างอยู่ สามสาวสวยกำลังร้องเพลง สองสี่จี๊ดยกเว้นหลินตงกำลังเล่นโทรศัพท์หลินตงรู้สึกเบื่อเล็กน้อยขณะนั่งอยู่บนโซฟา เขาอยากจะออกไป แต่รู้สึกว่ามันไม่ดีได้แต่ชื่นชมเสียงร้องของเหล่าสาวสวยเท่านั้นต้องบอกเลยว่าถึงแม้พวกเธอจะเรียนเอกการแสดง แต่ทักษะการร้องเพลงของพวกเธอก็ไม่ได้แย่เลยเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆขณะที่เหล่าสาวสวยร้องเพลงเหนื่อยแล้วจะพักผ่อนหลิวเผิงก็หยิบไมโครโฟนขึ้นมาแล้วพูดว่า "ขอบคุณสาวสวยทั้งสามที่ให้เกียรติมาในวันนี้"จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่หลินตงและพูดต่อ "นี่คือเพื่อนของผม หลินตง ตอนนี้เขายังโสดอยู่ หากสาวสวยคนไหนไม่มีแฟนคุณสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อและทำความรู้จักกันได้ ไม่แน่ว่าอาจจะจับคู่กันได้ อย่างอื่นไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 32
แล้วคนที่สองนี้ล่ะ?จะมีคนที่สามคนที่สี่อีกไหม?หลังจากโดนทิ้งมีกระแสน้ำไหลย้อน?หลินตงก็ตกตะลึงเล็กน้อยในเวลานี้เขารู้สึกว่าตั้งแต่เขามีระบบนี้ พรหมลิขิตของเขาก็ล้นหลามไปเล็กน้อยคนแรกคือจ้าวซวนจากนั้นก็หานชือหยุนตอนนี้เป็นซุนซืออี๊อีกพวกเขาทั้งหมดเป็นระดับเทพธิดาฉันควรเลือกคนไหน?มีเพียงเด็กเท่านั้นที่จะเลือกฉันต้องเอาหมด...หลินตงฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วยืนขึ้นและพูดว่า "สวัสดีเพื่อนซุน ผมก็ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกัน!"ทั้งสองจับมือกันสั้น ๆ จากนั้นแลกเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์และไลน์ในขณะนี้ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออกทุกคนคิดว่าเป็นพนักงานแต่คนแรกที่เข้ามาคือชายวัยกลางคนตัวอ้วนเตี้ยตามมาข้างหลังคือผู้กำกับเฉินเสียงที่ได้นัดกับซุนซืออี๊เมื่อวานนี้ในคืนนี้เฉินเสียงและหยูเฉิงไฮ่มาพร้อมกับนักลงทุนอีกสองคน แต่ระหว่างทางพวกเขาเห็นซุนซืออี๊และเพื่อนร่วมชั้นหลายคนที่นี่หยูเฉิงไฮ่ขอให้เลขาของเขาติดตามพวกเขาเพื่อดูว่าพวกเขาเข้าไปในห้องส่วนตัวไหน และรีบมาที่นี่หลังจากเตรียมจัดการกับนักลงทุนทั้งสองแล้วหลังจากเข้าไปในห้องส่วนตัว เฉินเสียงก็แนะนำตัวเอง "สวัสดีนักศึ
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 405
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 404
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 403
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 402
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 401
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 400
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 399
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 398
