Share
บทที่ 405
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
หลินตงพูดจบทั้งสามคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงเล็กน้อยแม้แต่จูเก่อชางโฉงก็ไม่คิดว่าหลินตงจะพูดแบบนี้ เห็นได้ชัดว่ากำลังหาเรื่องคนอื่นเฟิงซิวหรี่ตาราวกับงูพิษและมองไปที่หลินตง ใครก็ตามที่รู้จักเขาก็จะรู้ว่าเขากำลังโกรธ"จูเก่อ นี่ไม่ใช่ว่าผมไม่ไว้หน้าคุณนะ! คุณก็ได้ยินแล้ว คนอื่นไม่สนใจเลย และไม่เห็นผมเฟิงซิวอยู่ในสายตาเลย""ทำไม? หรือว่าคุณไม่อยากจะขอโทษผม?" หลินตงถามโดยแสร้งทำเป็นไม่รู้"ฉันขอโทษนาย? นายคิดว่านายมีคุณสมบัติเพียงพอไหม? หลินตง อย่าคิดว่านายฆ่าฉินเจิง ตระกูลฉินทำอะไรนายไม่ได้ นายก็จะสามารถทำอะไรก็ได้ ฉันจะบอกนาย ในแวดวงชั้นนำของต้าเซี่ย ตระกูลฉินยังห่างไกลมาก" เฟิงซิวกล่าวด้วยสีหน้าดูถูก"หมายความว่าตระกูลเฟิงของคุณเก่งมากเหรอ?""ตระกูลเฟิงของฉันเก่งไม่เก่งต่อไปนายจะรู้เอง จูเก่อ วันนี้ผมมีธุระต้องขอตัวก่อน ไม่ต้องห่วง เรื่องที่รับปากคุณไว้ ผมทำได้แน่นอน แต่หลังจากจบเรื่องพันธะสัญญาสิบปี หวังว่าคุณจะไม่เข้าไปยุ่งอีก" เฟิงซิวพูดจบก็ยืนขึ้นแล้วจากไปวันนี้มีจูเก่อชางโฉงอยู่ที่นี่ คงแตะต้องหลินตงไม่ได้แน่ ๆ ไม่งั้นเขาไม่รังเกียจที่จะให้บทเรียนหลินตงความแข็ง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 407
แต่ตอนนี้มีการเปลี่ยนแผน งานเลี้ยงรุ่นน่าจะเลื่อนเวลาออกไปบ้าง เพิ่งปิดเทอม เพื่อนบางคนยังไม่กลับมาเลย จึงกำหนดชั่วคราวไว้เป็นอีกเดือนนี่เป็นการตัดสินใจโดยกลุ่มเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายเมื่อวานนี้เนื่องจากยังมีเวลาอยู่ หลินตงก็เตรียมที่จะพาซ่งเจียไปที่มุมมืดก่อน เรื่องนี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาถึงตอนนั้นไม่ทันงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นจริง ๆ ก็ช่างเถอะ วันหลังยังมีโอกาส ความปลอดภัยของมุมมืดสำคัญที่สุดตราบใดที่มุมมืดใช้สนามแม่เหล็กได้และปลอดภัยอย่างสมบูรณ์ ตัวเองถึงจะไม่กลัวที่จะเปิดเผยตัวตนและไม่กลัวการถูกโจมตีโดยรัฐอินทรีหลังจากวางแผนแล้ว หลินตงก็บินกลับไปที่จิงตูในวันนั้น คราวนี้เขาไม่ได้แจ้งยุนซี จากนั้นก็พาซ่งเจียไปที่มุมมืดในวันรุ่งขึ้นจุดแรกของพวกเขาคือเมืองโหลเฉิง ซึ่งเป็นเมืองระดับจังหวัดที่ใกล้มุมมืดที่สุดหลินตงและซ่งเจียบินตรงจากจิงตูไปยังเมืองโหลเฉิง พักอยู่ที่นี่หนึ่งวัน และขึ้นเฮลิคอปเตอร์จากกองบัญชาการทหารในพื้นที่ไปยังมุมมืดในวันรุ่งขึ้นไม่กี่ชั่วโมงต่อมา พวกเขาก็มาถึงน่านฟ้าของมุมมืด แล้วลงจอดที่มุมมืดแม้ว่านี่จะเป็นเครื่องบินทหาร แต่หลังจากแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 408
มุมมืด!กลางปราสาทหลินตงให้หลัวซาจัดการประชุมกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองทหารเปลวไฟไม่นานเจ้าหน้าที่ระดับหลายคนก็มาถึงทีละคนหลัวซารองหัวหน้าอันดับหนึ่งเซียวพ่อจวินรองหัวหน้าอันดับสองทิวลิปรองหัวหน้าอันดับสามนอกจากนี้ยังมีชายหนุ่มร่างผอมคนหนึ่ง หลินตงจำได้ว่าน่าจะเป็นคนของกระหายเลือดใช่ไหม?ทำไมเขาก็มาด้วย?หลินตงมองไปที่หลัวซาด้วยสายตาตั้งคำถามหลัวซาเห็นแล้วก็ยืนขึ้นและพูดว่า "กัปตัน! คนนี้เคยเป็นกุนซือของกองทหารรับจ้างกระหายเลือด ชื่ออี้เสี่ยวชวน เป็นคนท้องถิ่นของมุมมืด ผมตรวจสอบประวัติของเขาแล้ว ตอนอยู่กระหายเลือดไม่เคยฆ่าใคร โดยพื้นฐานแล้วช่วยกระหายเลือดจัดการกับเรื่องภายใน และมีความคิดมากมายที่เอื้อต่อการพัฒนาของเรา ชื่อเสียงที่มุมมืดก็ดีมาก ดังนั้นผมจึงเก็บเขาไว้""อี้เสี่ยวชวนคารวะกัปตัน!!!" ชายร่างผอมก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับให้หลินตงแล้วพูดหลินตงพิจารณาผู้ชายคนนี้อย่างละเอียด อายุน่าจะไม่มาก ประมาณยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปด ผอมและอ่อนแอเล็กน้อย ไม่มีความแข็งแกร่ง อยู่ในระดับประมาณชั้นที่สองและสาม แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาเล็กน้อย"คุณเป็นคนมุมมืดเหรอ???" หลินตงถาม"
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 409
เวลาผ่านไปในแต่ละวันแต้มศักดิ์สิทธิ์ของหลินตงโดยเฉลี่ยต่อวันจะเพิ่มขึ้นทีละร้อยกว่าแต้มตามความเร็มนี้ อีกไม่นานหลินตงจะสามารถปรับปรุงร่างกายและก้าวไปสู่ระดับต่อไปได้แล้วตอนนั้นเขาจะไม่กลัวอะไรอีกแล้วจริง ๆผ่านไปอีกประมาณสิบวันแต้มศักดิ์สิทธิ์ของหลินตงก็ไปถึงห้าพันแต้มทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของทุกคนในมุมมืดไม่สามารถโทรออกได้ในวันนี้การสื่อสารไร้สายทั้งหมดถูกตัดขาดต้องโทรผ่านสายเท่านั้นแต่กินเวลาเพียงไม่กี่นาทีก็หายแล้วทุกคนก็ไม่ได้สนใจมากนักและในปราสาทกลางมุมมืดสมาชิกหลักหลายคนของกองทหารรับจ้างเปลวไฟต่างส่งเสียงเชียร์อย่างดีใจในที่สุดการทดลองลากสนามแม่เหล็กก็ประสบผลสำเร็จต่อไปมุมมืดไม่ต้องกลัวการโจมตีด้วยขีปนาวุธที่ควบคุมจากระยะไกลอีกต่อไป ตราบใดที่ถูกค้นพบโดยเรดาร์ก็เปิดลากสนามแม่เหล็กทันที ขีปนาวุธจะสูญเสียทิศทางและแม้กระทั่งเป็นบอดนี่เป็นข่าวดีอย่างยิ่งสำหรับมุมมืดและมีเพียงหลินตงเท่านั้นที่ได้รับการสนับสนุนจากต้นไม้ใหญ่อย่างต้าเซี่ย ที่สามารถบรรลุเป้าหมายนี้ได้อย่างรวดเร็วไม่เช่นนั้นคาดว่าคงทำไม่ได้จนกว่าเทคโนโลยีนี้จะได้รับความนิยมปัจจุบันมีประเ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 410
หลินตงถูกทิ้งไว้คนเดียวในห้องปฏิบัติการเมื่อมองดูอุปกรณ์ที่อยู่ตรงหน้า ในขณะนี้ ดัชนีความปลอดภัยของมุมมืดเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่นอนหลินตงเหลือบมองที่แผงระบบแต้มศักดิ์สิทธิ์ได้ถึงห้าพันสองแต้มแล้วมีอีกแค่สี่พันแปดร้อยแต้ม เขาก็สามารถปรัปปรุงร่างกายต่อไปได้เมื่อร่างกายดีขึ้นแล้ว เขาก็จะก้าวไปสู่ระดับต่อไปด้วยนั่นก็คือผู้พิทักษ์ในตำนานเมื่อถึงตอนนั้น ต่อหน้าซ่งซือหมิน น่าจะไม่ถึงขั้นไม่มีแรงตอบโต้แล้วใช่มั้ย???หลินตงหันหลังกลับและออกจากห้องปฏิบัติการและมาที่ห้องโถงรองหัวหน้าทั้งสามบวกกับอี้เสี่ยวชวน และเจ้าหน้าที่ระดับกลางของเปลวไฟอีกสิบกว่าคน กำลังสนุกสนานในห้องโถงและเฉลิมฉลองด้วยแชมเปญหลินตงเดินไปที่ที่นั่งหลักแล้วนั่งลงคนข้างล่างก็หยุดสนุกสนานเช่นกัน"หลัวซา!!!" หลินตงเรียก"ครับ!!!""ห้องปฏิบัติการต้องเพิ่มการป้องกันและส่งคนที่น่าเชื่อถือที่สุดไปเฝ้า ตั้งแต่วันนี้ มุมมืดของเราจะหลุดพ้นจากข้อจำกัดของสองจักรวรรดิใหญ่แล้ว""ครับ!!! กัปตัน!!!" หลัวซาตอบกลับเสียงดังในขณะนี้เขาก็ตื่นเต้นมากเช่นกันอยู่ในดินแดนแห่งความวุ่นวายมากว่าสิบปี ได้รู้จักกับพี่น้องมากมายแล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 411
"ยุนซี เธอเคยได้ยินหลินตงพูดถึงคนที่ชื่อจ้าวซวนบ้างไหม?" กวนเหม่ยหลิงถามเธอให้ความสนใจกับบริษัทลงทุนตงไหล และค้นพบผู้หญิงคนนี้มาตั้งนานแล้วและก็ตรวจสอบข้อมูลของจ้าวซวนอย่างละเอียดแล้วพบว่าเป็นเพียงคนที่ออกมาจากหลังเขาที่ยากจน อาศัยต้นไม้ใหญ่อย่างหลินตง กลับกลายร่างเป็นสาวแกร่งธุรกิจหมื่นล้านและนี่ใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้นปัจจุบันเธอดำรงตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุนตงไหล นี่คือบุคคลที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากหลินตง ในบริษัทลงทุนตงไหลซึ่งเป็นบริษัทที่มีมูลค่าเป็นล้านล้านกวนเหม่ยหลิงสนใจผู้หญิงที่อยู่รอบข้างหลินตงมาก กลัวว่าจะมีใครเหนือกว่าลูกสาวของเธอและแย่งหลินตงไปลูกเขยที่หล่อ รวย อารมณ์ดีขนาดนี้จะไปหาได้ที่ไหน???นี่เป็นเรื่องที่หายากและขอไม่ได้จริง ๆ"ไม่เคยได้ยินมาก่อน! มีอะไรหรือเปล่าคะ?" ยุนซีถามอย่างสงสัย"แม่สาวน้อย ทำไมเธอไม่สนใจเรื่องนี้เลย? จ้าวซวนคนนี้เป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทลงทุนตงไหล ติดต่อกับหลินตงบ่อย ๆ และหน้าตาก็ไม่เลว เธอไม่กังวลว่าหลินตงจะถูกคนอื่นแย่งไปเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงพูดด้วยน้ำเสียงช่วยอะไรไม่ได้"โอ๊ย! แม่! หลินตง หลินตงเก่งขนา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 412
หลังจากที่กวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่จากไป ยุนซีก็กล่าวขอโทษว่า " หลินตง คุณอย่ารังเกียจนะ! แม่ของฉันก็เป็นแบบนี้ ขี้สงสัย!!!""สาวน้อย! ผมมีอะไรต้องโกรธ! ป้ากวนแค่เป็นห่วงผม!" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มเขายังไม่รู้ความคิดของกวนเหม่ยหลิง เพียงแต่ว่าตัวเองไม่ได้มานานแล้ว ทำให้กวนเหม่ยหลิงคิดว่าตัวเองทะเลาะอะไรกับยุนซี จึงได้ถามแบบนี้พูดตามตรง อยู่กับผู้หญิงอย่างยุนซีใครจะโกรธลง"หลินตง คุณวางแผนที่จะอยู่ที่จิงตูครั้งนี้นานแค่ไหน?" ยุนซีถาม"อืม...วันสองวันมั้ง!""เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?" ยุนซีถามอย่างเหงา ๆ เล็กน้อยเธอยังคิดว่าหลินตงสามารถอยู่ได้นานหน่อย และไปเดินเล่นกับเธอให้ทั่ว! ไม่คิดว่าหลินตงจะจากไปเร็วขนาดนี้"ช่วยไม่ได้! ใกล้จะถึงงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นแล้ว ต้องกลับเร็วหน่อย ในเมื่อรับปากแล้วว่าจะไปแน่นอน และผมยังต้องกลับไปเยี่ยมพวกป้าป้าด้วย แต่ผมเตรียมว่าอีกเดี๋ยวจะคุยกับป้ากวนและลุงยุนว่าให้คุณไปกับผม""จริงเหรอ???" ยุนซีถามด้วยความประหลาดใจ"แน่นอน ผมคิดว่าพวกเขาน่าจะไม่ปฏิเสธ!""ตราบใดที่คุณเอ่ยปาก พวกเขาจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน" ยุนซีกล่าวอย่างตื่นเต้นเธอรู้จักแม่ขอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 413
"ถ้าอย่างนั้นจะปล่อยเขาไปแบบนี้ก็ไม่ได้นะ? ผู้ชายยิ่งปล่อยยิ่งเอาใหญ่""อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก ไม่มีหลักฐาน คนอื่นติดต่องานปกติก็ไม่ได้? ในฐานะเจ้านายของบริษัทลงทุนตงไหล หลินตงพาผู้จัดการทั่วไปและพนักงานไปพัฒนาที่ต่างประเทศ ใครก็เอาผิดอะไรไม่ได้""แต่...""ไม่ต้องแต่แล้ว ไปกันเถอะ! ออกไปซื้อกับข้าวกับผม ให้พวกเขาอยู่ตามลำพังกันสักพัก"ตอนเย็นหลังอาหารเย็นทั้งครอบครัวนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกสุดท้ายกวนเหม่ยหลิงก็อดกลั้นไว้ได้ ไม่ได้ถามหลินตงต่อ"ป้ากวน ลุงยุน พรุ่งนี้ผมจะเตรียมตัวกลับมณฑลเจียงหนาน อีกไม่กี่วันจะมีงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายที่จะต้องเข้าร่วม ผมอยากให้ยุนซีไปกับผม ตอนนี้ปิดเทอมก็ไม่ได้ทำอะไร และเธอก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของพวกเราด้วย" หลินตงพูดกับกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่"ไปเลย! พายุนซีออกไปพักผ่อนหย่อนใจด้วยพอดี เธอไปคนเดียวเรายังไม่วางใจ มีนายพาไปเราก็สบายใจขึ้นเยอะ ในเมื่อออกไปแล้ว แถมยังเป็นวันหยุดอีก ก็ไปเที่ยวกันให้ทั่ว" กวนเหม่ยหลิงกล่าวเธอตอนนี้แทบอยากจะให้ยุนซีจะอยู่กับหลินตงทุกวัน ย่อมไม่ปฏิเสธคำขอเช่นนี้ของหลินตง"ขอบคุณแม่!!!" ยุนซีกล
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 414
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 413
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 412
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 411
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 410
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 409
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 408
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 407
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
