Share
บทที่ 42
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 43
หลินตงส่งหลานซินไปที่โรงแรมที่เธอพักอยู่ จากนั้นก็ตามเย่หงไปที่สโมสรหูซินสโมสรหูซินเป็นสโมสรที่พิเศษที่สุดในหูเฉิง สร้างขึ้นใจกลางทะเลสาบเทียมนอกจากทิวทัศน์ที่สวยงามแล้ว ยังมีสนามกอล์ฟ สนามแข่งม้า และเกมทุกประเภทสำหรับคนรวยเหล่านี้อีกด้วยเย่หงพาหลินตงไปที่สนามกอล์ฟในพื้นที่พักผ่อนมีชายและหญิงเจ็ดหรือแปดคนกําลังคุยกันอยู่ ทั้งหมดอายุประมาณยี่สิบสามสิบปีมีชายและหญิงกำลังเล่นกอล์ฟอยู่ข้างนอก ผู้ชายจับผู้หญิงจากด้านหลังและจับมือทั้งสองข้างราวกับว่าเขากำลังสอนเธอ"ฉันขอแนะนำให้ทุกคนรู้จัก นี่คือน้องชายฉันหลินตงที่กำลังศึกษาอยู่ที่วิทยาลัยในเจียงเฉิง" เย่หงแนะนำให้รู้จักกับคนหลายคนในพื้นที่พักผ่อนจากนั้นเขาก็พูดกับหลินตง "น้องหลิน คนเหล่านี้เป็นสมาชิกของเอสซีซีของเรา"หลายคนที่นั่งอยู่มองไปที่หลินตงและไม่ได้ใส่ใจอะไรหลินตง เนื่องจากหลินตงยังเด็กมาก"เย่หง วันนี้นายเรียกพวกเรามาที่นี่เพื่อรู้จักหลินตงคนนี้เหรอ?" หนึ่งในกลุ่มคนอายุประมาณยี่สิบสี่ยี่สิบห้าปีถามเบา ๆเขาชื่อวางเฉียง และเป็นสมาชิกระดับกลางของเอสซีซีเช่นเดียวกับเย่หงภายในเอสซีซีระดับสมาชิกยังมีความแตกต่าง เพราะยิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 44
ประการที่สองมีทรัพย์สินส่วนบุคคลมากกว่าหนึ่งพันล้าน หรือครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังมีทรัพย์สินมากกว่าหมื่นล้านนี่ก็ไม่ใช่เรื่องยากประการที่สาม จะต้องมีการแนะนำจากสมาชิกในระดับกลางหรือสูงกว่าอันนี้ยากที่สุดถ้าใครอยากปล่อยโควตา จะทำให้เศรษฐีใหม่เหล่านั้นแย่งอย่างแน่นอนแน่นอนว่าโควต้านี้ดูผิวเผินไม่สามารถซื้อขายได้ แต่โดยส่วนตัวก็ไม่รู้แล้วสมาชิกเอสซีซีแบ่งออกเป็นสี่ระดับสมาชิกธรรมดา สมาชิกระดับกลาง สมาชิกระดับพรีเมียม และสมาชิกหลักสมาชิกธรรมดาไม่มีสิทธิแนะนำสมาชิกระดับกลางมีหนึ่งโควต้าสมาชิกระดับพรีเมียมมีสามโควต้าสมาชิกหลักมีจำนวนไม่จำกัดผู้ที่สามารถเข้าสู่เอสซีซีและเป็นสมาชิกหลักได้ล้วนเป็นหัวหน้าระดับสูงและผู้บริหารของเอสซีซีหากคุณต้องการปรับปรุงระดับสมาชิกของคุณ คุณต้องบริจาคเงินให้กับเอสซีซีเอสซีซียังมีการแข่งขันแข่งรถและการรวมตัวต่าง ๆ มากมายทุกปี เพื่อเสริมสร้างความสามัคคีของทุกคนหลังจากอ่านแล้ว หลินตงรู้สึกว่าเย่หงมาถูกทางแล้วและสามารถหาเพื่อนได้ถ้าเย่หงไม่พาเขามาที่นี่ เขาคงไม่รู้ว่ามีสถานที่เช่นนี้ ไม่ว่าเขาจะมีเงินมากแค่ไหนก็จะไม่มีที่ใช้หลินตงไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 45
เร็วมากขั้นตอนที่หลินตงเข้าร่วมเอสซีซีก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาเป็นสมาชิกธรรมดาของเอสซีซีแล้วจริง ๆ แล้วตราบใดที่เป็นคนภายในแนะนำให้เข้าร่วมเอสซีซี โดยพื้นฐานแล้วเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น เพราะไม่มีใครจะเสียโควต้าไปแนะนำคนที่ไม่ตรงตามเงื่อนไขตราพิเศษสำหรับสมาชิกเอสซีซีใช้เวลาสามวันในการส่งจากสำนักงานใหญ่มาที่นี่หลินตงรู้สึกว่าระดับของสมาชิกธรรมดาต่ำไปหน่อย แต่คำแนะนำเพียงบอกว่าคุณต้องสนับสนุนเอสซีซีเพื่ออัพเกรดส่วนเรื่องสนับสนุนอย่างไรนั้นไม่ได้กล่าวไว้หลินตงจึงถาม "พี่เย่ ต้องสนับสนุนอะไรให้กับเอสซีซี ถึงจะได้ขึ้นเป็นสมาชิกระดับกลาง?""ทำไม? น้องหลินเพิ่งเข้าร่วมก็จะอัพเกรดแล้ว?""ถามเฉย ๆ คำแนะนำไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับวิธีการสนับสนุนให้กับเอสซีซี""จริง ๆ แล้วระดับธรรมดาง่ายมากที่จะอัพเกรดเป็นระดับกลาง ทุกครั้งที่มีกิจกรรมก็พยายามทําในสิ่งที่ทําได้ อยู่ไม่กี่ปีก็จะได้ขึ้นระดับกลางแล้ว""มีทางอื่นอีกไหม?""วิธีที่ง่ายที่สุดและเร็วที่สุดคือคุณบริจาคโดยตรงพันล้าน คุณจะอัพเกรดเป็นสมาชิกระดับกลางโดยอัตโนมัติ"บริจาคหนึ่งพันล้านก็อัพเกรดได้? หลินตงดีใจมาก กําลังกังวลว่าเงินจะไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 46
นี่ไม่ใช่ดาราใหญ่เหยาเสวี่ยเหรอ?เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ยินประธานหยูบอกว่าเขาต้องการเชิญเหยาเสวี่ยไปรับบทนางรองในหนัง และขอให้ซุนซืออี๊เป็นนางเอก แต่ซุนซืออี๊ปฏิเสธไม่คิดว่าจะเจอดาราดังเร็วขนาดนี้แต่ตอนนี้ดาราดังคนนี้ไม่มีเสน่ห์เท่าที่เห็นในทีวีใบหน้าครึ่งซ้ายของเธอแดงเล็กน้อยและบวมซึ่งอาจเกิดจากการถูกตบเมื่อกี้ แม้แต่หลินตงอยู่ที่นี่ก็ได้ยินเสียงหลินตงเคยชอบเหยาเสวี่ยมาก เขาแสดงละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายเรื่องและเป็นที่รู้จักในนามนักฆ่าชายขี้เบื่อ หลินตงเคยเป็นชายขี้เบื่อในเวลานั้นเมื่อมองดูเทพธิดาในใจที่อยู่ตรงหน้า หลินตงมีเจตจํานงที่แน่นอนจริง ๆ แล้ว เทพธิดาที่สดใสและสวยงามในสายตาของคนจนเหล่านี้ ในสายตาของคนใหญ่คนโตเหล่านั้นเป็นเพียงเครื่องมือในการเอาใจตัวเองเท่านั้นถูกเอาเปรียบ ตบหน้า ก็ยังตามเขาไปอย่างที่ทุกคนรู้ ตอนนี้หลินตงก็เป็นคนใหญ่คนโตในสายตาของคนอื่นเหยาเสวี่ยปิดหน้าแดงและบวมของเธอเบา ๆ ด้วยมือซ้ายและสะอื้นเบา ๆเธอรู้สึกน้อยใจ ชายคนนั้นแค่จับบั้นท้ายและหน้าอกของเธอ เธอแค่หยุดเขา เขาจึงตบหน้าเธอแต่เธอไม่กล้าไปเพราะผู้จัดการบอกเธอว่าถ้าทำให้คุณลุงเหล่านี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 47
วันนี้หลินตงใช้เวลาอยู่ที่สโมสรหูซินและพูดคุยกับทุกคนมาก จนกระทั่งตอนเย็นจึงแยกจากคนอื่น ๆหลังจากออกจากสโมสรหูซิน หลินตงขับรถบูกาติมังกรบินรุ่นลิมิเต็ด โดยพาอดีตเทพธิดาเหยาเสวี่ยไปที่โรงแรมฮิลาตันด้วยเหยาเสวี่ยพักที่โรงแรมฮิลาตัน หลินตงกะว่าจะไปส่งเหยาเสวี่ยกลับไปที่โรงแรมก่อนแล้วจึงไปหาหวังลี่ ลูกพี่ลูกน้องของเขาในรถ"คุณหลิน ขอบคุณค่ะ!" เหยาเสวี่ยกล่าวขอบคุณถ้าไม่ใช่เพราะหลินตง วันนี้เธอคงจบแล้วต้องมอบตัวให้แหยนหย่งไม่ก็รอเสียชื่อเสียงในวันพรุ่งนี้เธอเชื่อว่าแหยนหย่งมีความสามารถนี้แม้แต่เจ้านายของเธอก็ยังกลัวคนนี้หันศีรษะเล็กน้อยและมองไปที่ด้านของหลินตงเหยาเสวี่ยหลงไหลเล็กน้อยไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าตา รูปร่างหรือนิสัยก็จัดอยู่ในระดับหนึ่ง นับประสาอะไรกับภูมิหลังที่ทําให้แหยนหย่งกลัวผู้ชายประเภทนี้เปรียบเสมือนดวงดาวในท้องฟ้ายามค่ำคืน แวววาวอย่างยิ่งไม่ว่าจะไปที่ไหนไม่รู้ว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะคู่ควรกับผู้ชายที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้บางทีอาจเป็นเพียงผู้หญิงระดับเดียวกับเขาเท่านั้นเหยาเสวี่ยทำได้เพียงซ่อนความหลงใหลในใจของเธอเท่านั้น"ไม่เป็นไร แค่เรื่องเล็กเท่านั้น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 48
คาราโอเกะรุ่งเรืองห้องส่วนตัวหวังลี่กำลังขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำและโทรหาหลินตงเดิมทีวันนี้มาผ่อนคลายที่คาราโอเกะกับเพื่อนสาวไม่กี่คน ไม่คิดว่าจะเจอพวกรุ่นพี่ที่มหาลัยอีกหลายคน สุดท้ายทุกคนก็เลยเล่นที่ห้องส่วนตัวเดียวกันจากนั้นก็มีคนจากไหนไม่รู้เข้ามาในระหว่างนั้น และดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้จักพวกรุ่นพี่ด้วยเหตุนี้ จากปาร์ตี้ไม่กีคนกลายเป็นสิบกว่าคนในทันที และส่วนใหญ่เธอไม่รู้จักเพื่อนสาวปรึกษากันว่าจะกลับ แต่หลายครั้งก็ถูกห้ามไว้ เนื่องจากพวกเธอเป็นเพียงผู้หญิงอ่อนแอไม่กี่คน อีกฝ่ายเป็นผู้ชายเจ็ดแปดคนอีกฝ่ายไม่ยอมให้พวกเธอออกไป พวกเธอก็ไปไม่ได้ หลังจากพวกเธอขอร้องวิงวอนสุดท้ายก็ยอมปล่อยพวกเธอไปแต่พวกเธอต้องดื่มเหล้าแก้วหนึ่งก่อนถึงจะไปได้ พวกเธอไม่มีทางเลือก แค่คิดว่าดื่มให้เสร็จจะได้รีบออกไปคิดไม่ถึงว่าหลังจากหวังลี่ดื่มเสร็จก็เริ่มเวียนหัวเล็กน้อย และร่างกายก็เริ่มอ่อนแอ เธอที่ฉลาดรู้ว่าเธอถูกวางยาเลยฉวยโอกาสมาที่ห้องน้ำหลังจากการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอทำได้เพียงโทรหาหลินตง เพราะหลินตงบอกเธอว่าจะมาที่หูเฉิง วันนี้ตอนนี้เธอได้แต่หวังว่าหลินตงจะมาถึงเร็ว ๆ ไม่เช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 49
หลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องของหวังลี่น้องสาวของเขาทางโทรศัพท์ หลินตงก็ไม่สนใจอะไรแล้วแม้ว่าบนถนนจะมีรถหลายคัน แต่เขาก็เริ่มโหมดแซงโดยตรงรถยนต์หลายคันถูกทิ้งไว้ข้างหลังเขาทีละคัน และเกือบจะชนกันหลายครั้ง แต่เขาหลีกเลี่ยงได้ทั้งหมดด้วยทักษะการขับรถที่เชี่ยวชาญคาราโอเกะรุ่งเรืองห้องส่วนตัวฉวีว่านลี่กำลังเคาะประตูอยู่นอกห้องน้ำหวังลี่ที่เพิ่งเข้าไปยังไม่ออกมา ยาน่าจะออกฤทธิ์แล้ว เขาเตรียมจะบุกเข้าไปพอคิดว่านักศึกษาสาวสุดขั้วอย่างหวังลี่กำลังจะเป็นของเขา ฉวีว่านลี่ก็ตื่นเต้นมากวันนี้ใช้ความพยายามอย่างมากในการวางแผน ก็ไม่ใช่เพื่อตอนสุดท้ายนี้เหรอ?เคาะหลายครั้งแต่ประตูไม่เปิดฉวีว่านลี่ไม่ต้องการรออีกต่อไปแล้ว จึงเตะประตูเปิดออกเมื่อเห็นว่าหวังลี่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ฉวีว่านลี่ก็ก้าวเข้าไปคว้าโทรศัพท์และวางสาย จากนั้นคว้ามือของหวังลี่แล้วลากเธอออกมาลากหวังลี่ออกจากห้องน้ำ ก็เห็นทุกคนกำลังลงมือกับเป้าหมายของตนเองฉวีว่านลี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป กอดหวังลี่โดยตรงจากด้านหลังหวังลี่อ่อนแอเพราะถูกวางยา ไม่สามารถต่อต้านได้เลย แม้ว่าเธอจะไม่ได้ถูกวางยา แต่จะเป็นคู่ต่อสู้ของชายที่เ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 50
แต่ตั้งแต่ติดตามเจ้านายมา เขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายบางครั้งความรุนแรงก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาและในฐานะผู้เหนือกว่า การใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาถือเป็นพฤติกรรมที่ต่ำที่สุดโดยสิ้นเชิงตอนนี้เขาชอบที่จะใช้ตัวตน ภูมิหลัง และความแข็งแกร่งของเขาเพื่อปราบปรามคู่ต่อสู้ เช่นเดียวกับคนที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า เมื่อได้ยินชื่อเขา ก็โค้งคำนับขอโทษ"พวกนายก็มานี่ด้วย!" หลี่หู่พูดกับคนอื่น ๆหลายคนเดินเข้ามาอย่างสั่นเทา คุกเข่าเป็นแถวกับฉวีว่านลี่ แล้วก็เริ่มตบหน้าตัวเองฉวีว่านลี่ไม่กล้าแม้แต่จะท้าทายลูกพี่หู่คนนี้ นับประสาอะไรกับพวกเขาไม่กี่นาทีต่อมา ใบหน้าของหลายคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นบวมจากการตบ และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของพวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะหยุดถ้าลูกพี่หู่คนนี้ลงมือเอง มันคงไม่แค่การตบหน้าง่าย ๆ"เอาล่ะ แค่นี้ก่อนแล้วกัน!" หลี่หู่กล่าว"ขอบคุณลูกพี่หู่ ขอบคุณลูกพี่หู่!" หลายคนโล่งใจหลินตงมาถึงในเวลานี้ทันทีที่เข้าไปก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยี่สิบหรือสามสิบคนยืนอยู่ในห้องส่วนตัวพร้อมกระบองไฟฟ้าในมือ และหลายคนคุกเข่าอยู่ตรงกลาง ใบหน้าของพวกเขาบวมและมุมปากมีเลือดออก
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 405
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 404
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 403
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 402
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 401
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 400
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 399
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 398
