Share
บทที่ 58
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 59
"เหมียวเหมียว เธอก็โทรหาพ่อแม่เธอให้พวกเขามาด้วยกันพรุ่งนี้ด้วย!" จ้าวหยางพูดกับเฟิ๋งเหมียวหลังจากโทรหาแม่เสร็จ"ให้พวกเขามาทำอะไร? จับฉันกลับไปเหรอ? พวกเขาไม่เห็นด้วยที่เราคบกัน""เธอโง่เหรอ! พ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยที่เราคบกันเพราะบ้านของเธออยู่ในเมือง บ้านเราอยู่ชนบท ไม่มีเงินเท่าบ้านเธอ แต่หากพวกเขามาเห็นว่าตอนนี้พี่สาวฉันรวยขนาดนี้ คงไม่คัดค้านแน่นอน ถึงตอนนั้นเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย"เฟิ๋งเหมียวคิดอยู่พักหนึ่งและรู้สึกว่าจ้าวหยางพูดถูกเธอจึงโทรหาพ่อแม่ของเธอแม่ของเธอด่าทั้งสองคน แต่พรุ่งนี้จะมาแน่นอนจ้าวหยางนอนกอดเฟิ๋งเหมียวอยู่บนเตียงแล้วพูดว่า "เหมียวเหมียว เราจะไม่กลับไปอีกแล้ว ให้พี่สาวของฉันซื้อรถยนต์หรูและคฤหาสน์ในเจียงเฉิงให้ฉัน จากนั้นเราจะขับรถหรูไปทั่ว ๆ ทุกวัน!""แต่พี่สาวของนายจะซื้อให้นายเหรอ?" เฟิ๋งเหมียวไม่เชื่อ"ฉันบอกเธอ เธอไม่ทำแน่นอน แต่พ่อแม่ของฉันบอกเธอ เธอจะทำแน่นอน ไม่เห็นฉันเรียกพ่อแม่ของฉันมาโดยตรงเลยเหรอ? วางใจได้เถอะ! พ่อแม่ของฉันเข้าข้างฉันตั้งแต่เด็ก ๆ สิ่งที่ดี ๆ ก็เป็นของฉัน ฉันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวเรา ในสายตาของพวกเขา พี่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 60
เมื่อถึงเหยาเสวี่ยสิ่งที่เธอกำลังประมูลคือการเต้นรำก็ถูกประมูลโดยหลินตงในราคาห้าล้านนิสัยของหลินตงก็เป็นแบบนี้ บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระในเมื่อคืนนี้พวกเขาสองคนช่วยน้องสาวหวังลี่ไว้ ก็ต้องให้เกียรติอีกฝ่ายเร็วมากการประมูลเข้าสู่ช่วงท้ายแล้วเมื่อของชิ้นสุดท้ายถูกประมูลออกไป งานเลี้ยงก็กำลังจะสิ้นสุดลงในเวลานี้หลินตงยกป้ายขึ้นแล้วพูด"พิธีกร ผมอยากจะบริจาคเพลงหนึ่ง!"เหราเสี่ยวชิงบนเวทีกำลังจะอ่านคำพูดปิดท้าย แต่เห็น หลินตงถือป้ายบอกว่าเขาต้องการบริจาคเพลงวันนี้หลินตงใช้เงินไปสิบล้าน ดังนั้นจึงต้องให้เกียรติเขาหน่อยเหราเสี่ยวชิงเชิญหลินตงขึ้นมาบนเวที"คุณหลินกำลังจะบริจาคเพลง มีคนประมูลไหม?" เหราเสี่ยวชิงถาม"เอ่อ... ผมอยากจะซื้อไว้เองได้ไหม!" หลินตงถาม"ซื้อไว้เองเหรอ?""ใช่!""ได้เลยค่ะ ในเมื่อคุณหลินซื้อเพลงคืนเองแล้ว มาฟัง คุณหลินร้องเพลงกันเถอะ! คุณหลินบริจาคเงินเท่าไหร่เพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน?""หนึ่งร้อยล้าน!""เท่า...เท่าไหร่? " เหราเสี่ยวชิงพูดติดอ่าง"ผมจะจ่ายเงินร้อยล้านเพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน!"เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา ไม่เพียงแต่เหราเสี่ยว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 61
เช้าวันรุ่งขึ้นหลินตงส่งหวังลี่กลับไปที่มหาลัย โอนเงินหนึ่งร้อยล้านให้เธอ ให้เธอใช้จ่ายตามอําเภอใจ ไม่พอค่อยบอกเขาและให้หวังลี่เปิดเผยกับป้าและลุงอย่างเหมาะสมจากนั้นเขาก็ขับบูกาติกลับไปที่เจียงเฉิงหูเฉิงอยู่ห่างจากเจียงเฉิงเกือบพันกิโลเมตร ดังนั้น หลินตงจึงขับรถกลับรถดีก็คือรถดี ราคาแพงหน่อยก็สมเหตุสมผล สมรรถนะระดับท็อปในทุก ๆ ด้าน บวกกับเทคนิคการขับขี่ระดับชำนาญของหลินตง บูกาติมังกรบินขับบนถนนแซงตลอดทางหลินตงระหว่างขับรถกลับไปเจียงเฉิงหลังจากผ่านเหตุการณ์สองวันนี้มา เขาคิดได้หลายอย่างตั้งแต่ลูกพี่ลูกน้องของเขาตกอยู่ในอันตรายที่คาราโอเกะรุ่งเรือง ไปจนถึงการถูกรังแกในงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศล วางเฉียงช่วยตัวเองจัดการแม้ว่าเขาจะมีเงินที่ไม่สามารถใช้เงินหมดได้ แต่เขาไม่มีอะไรที่สามารถใช้ได้นอกจากเงินการพึ่งพาผู้อื่นอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าเพื่อแก้ไขปัญหาไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาว หากเย่หงและวางเฉียงรู้ว่าตนไม่มีภูมิหลังอะไร พวกเขาจะแอบตรวจสอบทรัพย์สินของตนไหม?มันเป็นไปได้มาก ดังนั้นตอนนี้เขาต้องปรับปรุงความแข็งแกร่งและสร้างกองกำลังของเขาเองด้วยการสนับสนุนทรัพยากรทางการเง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 62
แต่เดิมหลินตงรู้สึกว่าไม่มีปัญหาอะไรมากมายช่างมันเถอะ ก็ไม่ได้ขาดเงินอะไร ไม่คิดว่าจะเจอคนหยิ่งผยองขนาดนี้ได้ เขาขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงกับอีกฝ่าย จึงแจ้งความให้ตำรวจจัดการ!เสียงสูงของผู้หญิงดึงดูดผู้ชมจำนวนมากเป็นช่วงวันหยุดวันแรงงาน และมีรถจำนวนมากบนถนน เมื่อเห็นซุปเปอร์คาร์บูกาติมังกรบินถูกชนท้าย ผู้คนจำนวนมากจึงจอดรถไว้ในพื้นที่บริการเพื่อดู"แม่งเอ๊ย รถคันนี้คือบูกาติมังกรบินใช่ไหม! นี่คือรถที่มีราคาเริ่มต้นสามสิบล้าน แค่ทาสีก็ราคาหลายแสนแล้วใช่ไหม?""แพงขนาดนี้เลยเหรอ งั้นรถบีเอ็มดับเบิลยูคันนี้ชนท้ายควรรับผิดชอบทั้งหมดมั๊ย! แม่งต้องขายรถบีเอ็มดับเบิลยูไปก็คงไม่สามารถจ่ายได้มั้ง!""เห้อ รถหรูยุ่งไม่ได้นะ! ต่อไปเห็นก็หลบไปให้ไกล ๆ ดีกว่า""เห้ยเห้ยเห้ย!!! พวกคุณพูดอะไรกัน? กินเยอะแล้วไม่มีอะไรทำกันใช่ไหม?"เมื่อหลินตงได้ยิน เขาก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้กำลังเถียงฟ้าเถียงดิน!ในไม่ช้าตำรวจก็มาถึงที่เกิดเหตุหลังจากการสอบสวนในสถานที่เกิดเหตุและชมวิดีโอจากพื้นที่ให้บริการ พบว่ารถบีเอ็มดับเบิลยูเป็นผู้รับผิดชอบต่อเหตุชนท้ายรถแต่เพียงผู้เดียวผู้หญิงในรถบีเอ็มดับเบิลยูไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 63
เจียงเฉิงจ้าวซวนขับปอร์เช่911กลับไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลหลังเลิกงานเมื่อมาถึงประตูของเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนล จู่ ๆ ก็ถูกใครบางคนหยุดไว้จ้าวซวนมองอย่างละเอียดนี่ไม่ใช่พ่อแม่และจ้าวหยางน้องชายเหรอ? อีกสามคนคือใคร?พวกเขามาที่นี่ได้ยังไง?จ้าวซวนรีบลงจากรถอย่างรวดเร็ว"พ่อ แม่ จ้าวหยาง พวกคุณมาที่นี่ได้ยังไง?""ฮึ่ม! ถ้าเราไม่มา เราจะรู้ได้ยังไงว่าเธอมีรถยนต์หรูหราและคฤหาสน์ในเมืองใหญ่ แต่เราทำงานหนักอยู่ที่บ้าน" หลี่ชุนอิงแม่ของจ้าวซวนกล่าว"แม่ มันไม่ใช่อย่างที่แม่คิด รถคันนี้เป็นของเจ้านายฉัน!" จ้าวซวนอธิบาย"เจ้านายของเธอ? เธอขับรถของเจ้านายของเธอทุกวันเลยเหรอ? ทำไมเขาไม่ให้คนอื่นขับ?""แม่ พวกเราไปหาที่คุยกันดีไหม? พวกคุณมีที่พักไหม? ฉันจะพาพวกคุณไปเปิดห้องที่โรงแรม!""ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันจะอยู่ที่นี่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ น้องชายของเธอเฝ้าดูเธอมาหลายวันแล้ว เธออาศัยอยู่ในนี้ทุกวัน!" หลี่ชุนอิงชี้ไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแล้วพูด"แม่ บ้านหลังนี้เป็นของเจ้านายฉัน ฉันพาพวกคุณเข้าไปไม่ได้!""ไม่เชื่อ! เจ้านายที่ไหน! ฉันคิดว่าเขาเป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 64
"อะไรนะ! เธออยากถูกตีอีกเหรอ?" จ้าวเที่ยจู้พูดเสียงดัง"ถึงพ่อจะตีฉันจนตาย ฉันก็จะไม่ออกแม้แต่บาทเดียว""เธอ...เธอนังตัวดีนี่ เธออยากให้ฉันโมโหตายเหรอ? ฉันบอกเธอไว้ก่อน เธอต้องออกเงินนี้" จ้าวเที่ยจู้ชี้ไปที่ จ้าวซวนและสาปแช่งจ้าวซวนก็ร้องไห้ด้วยความโกรธและพูดเสียงดังว่า "พวกคุณเข้าข้างเขาตั้งแต่เด็ก เพราะเขาเป็นลูกชาย มีของอร่อย ๆ อะไรให้เขากิน เงินที่ฉันเข้ามหาวิทยาลัยฉันก็รับจ้างทํางานเอง พวกคุณเคยออกสักบาทไหม?""เขาจะเข้ามหาวิทยาลัย ที่บ้านไม่มีเงิน โอเค ฉันไปยืมให้! จากนั้นฉันใช้อย่างประหยัดค่อย ๆ จ่ายคืน พวกคุณรู้ไหมว่าช่วงเวลานั้นฉันใช้ชีวิตยังไง? ฉันไปทํางานเป็นลมเพราะขาดสารอาหาร!""หลังจากนั้นงานของฉันค่อย ๆ ดีขึ้น นอกจากเก็บค่าครองชีพไว้บ้างก็ส่งกลับบ้านให้พวกคุณทุกเดือนแล้ว พวกคุณจะเอาอะไรอีก?""แล้วนายไอ้สารเลว นายไปเรียนมหาวิทยาลัยเรียนเป็นหมาเหรอ? ไม่รู้สึกขอบคุณอะไรเลยก็ไม่ว่า ตอนนี้นายอ้าปากก็มาขอเงินห้าล้าน นายคิดว่าฉันคืออะไร? เครื่องกดเงินสดเหรอ? ตอนนี้ฉันขอบอกอย่างชัดเจนว่าฉันจะไม่ให้เงินนายเลยตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป"จ้าวซวนอัดอั้นไว้นานมากเพียงเพราะเธอเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 65
เมื่อหลินตงมาถึงเจียงเฉิงท้องฟ้าก็มืดแล้วถ้าไม่ใช่การเดินทางที่ล่าช้า ก็น่าจะมาถึงเร็วกว่านี้เขาลากร่างที่เหนื่อยล้าของเขากลับไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแล้วก็เปิดประตูหลินตงเห็นดวงตาจ้าวซวนแดงเล็กน้อยและกำลังจะออกไป"หืม? พี่ซวน พี่เป็นอะไรไป? จะออกไปข้างนอกเหรอ?"จากนั้นเขาก็เห็นคนสองสามคนอยู่ข้างหลังจ้าวซวน"พวกเขาคือ?"หัวใจจ้าวซวนตึงเครียดเมื่อเธอเห็นหลินตงหลินตงไม่ได้กลับบ้านในวันแรงงานเหรอ? ทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้? แถมยังกลับมาในเวลานี้อีก"ประธานหลิน ฉันขอโทษค่ะ พวกเขาเป็นครอบครัวของฉัน พวกเขามาหาฉันจากบ้านเกิด ดังนั้นฉันจึงพาพวกเขามาพักผ่อน ฉันจะพาพวกเขาออกไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" จ้าวซวนพูดอย่างกังวลเธอกลัวว่าหลินตงจะไม่ชอบ นี่คือบ้านมูลค่าสี่ร้อยล้าน ถ้าปล่อยให้ใครสักคนเข้ามาในขณะที่เขาไม่อยู่ คงจะรู้สึกอึดอัดใจอย่างแน่นอน"แล้วพวกคุณจะไปไหนดึกขนาดนี้? ที่นี่มีห้องเยอะไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่ว่าจะไม่พออยู่!" หลินตงถามอันที่จริงเป็นจ้าวซวนที่กำลังคิดมากบ้าน! เดิมทีก็เป็นที่ให้คนอยู่อาศัยชั้นล่างมีหลายห้องซึ่งเพียงพอสำหรับที่จะพักอยู่หลินตงไม่คิดว่ามันจะเป็นอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 66
ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งในเจียงเฉิงหลินตงและจ้าวซวนกำลังนั่งอยู่ริมแม่น้ำจ้าวซวนเล่าให้หลินตงฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาหลินตงฟังอย่างเงียบ ๆ ไม่พูดอะไร"ประธานหลิน ฉันโง่มากใช่ไหม? พวกเขาต้องการอะไร ฉันก็ให้หมด! ไม่มี ฉันก็ไปยืม แล้วค่อย ๆ คืนเอง" จ้าวซวนถามหลังจากพูดจบ"พี่ซวน คุณไม่ได้โง่ คุณแค่ใจดีเกินไป! ยิ่งคุณให้มากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกว่านี่คือสิ่งที่พวกเขาควรได้" หลินตงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบกลับ"อาจจะใช่! แต่ฉันตัดสินใจแล้ว ยี่สิบก่อนฉันมีชีวิตอยู่เพื่อพวกเขา แต่ในอีกหลายสิบปีข้างหน้า ฉันหวังว่าจะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง!""พี่ซวน พรุ่งนี้เชิญลุงและป้ามาทานข้าวด้วยกันที่โรงแรมเถอะ! มาไกลขนาดนี้ ผมควรดูแลหน่อย ถ้าพี่ซวนคุณต้องการเงิน ไปเอาที่ฝ่ายบัญชีได้เลย ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจอะไร ผมก็จะสนับสนุนคุณ!" หลินตงกล่าว"ขอบคุณค่ะ ประธานหลิน!" จ้าวซวนร้องไห้และโน้มตัวเข้าไปในอ้อมอกหลินตงเดิมทีเธอคิดว่าหลินตงจะดูถูกเธอเพราะเธอมีครอบครัวเช่นนี้ แต่เธอไม่คิดว่าหลินตงไม่รังเกียจเธอเลยโดนไม่รู้ว่า พ่อแม่ของหลินตงไม่อยู่ตั้งแต่เด็กแล้ว ชีวิตที่บ้านอาสา
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 405
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 404
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 403
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 402
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 401
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 400
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 399
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 398
