บทที่ 89

ฉินเจิงสามคนนั่งอยู่ในรถ โจวหวยหลี่ขับรถอยู่ข้างหน้า ฉินเจิงและลุงซานนั่งอยู่ด้านหลัง

เดิมทีลุงซานเป็นคนขับรถ แต่ตอนนี้ลุงซานได้รับบาดเจ็บสาหัส ได้แต่ให้โจวหวยหลี่ขับเท่านั้น

โจวหวยหลี่ต้องส่งพวกเขากลับไปที่มณฑลเจียงเป่ย

ในรถ

"ลุงซาน หลินตงไปถึงระดับไหนแล้ว?" ฉินเจิงถาม

เขาอยากรู้ว่าหลินตงซึ่งอายุน้อยกว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนในตอนนี้

"นายน้อย ผมก็มองไม่ออกเหมือนกัน! เขาแค่แสดงออร่าออกมาเล็กน้อยและมันก็ทำให้ผมรู้สึกกลัว และผมก็ไม่สามารถหักดาบได้ด้วยการดีดนิ้วเหมือนเขา ผมเดาว่าอย่างน้อยก็น่าจะเป็นจุดสูงสุดของรายการเสือหรือสูงกว่านั้น!" ลุงซานคิดดูแล้วก็ตอบ

"เหนือกว่ารายการเสือ? นี่...เป็นไปได้ยังไง???" ฉินเจิงถามด้วยความตกใจ

"คุณหนู คุณต้องรู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า บางคนมีพรสวรรค์สูงมาก ครั้งหนึ่งผมเคยเห็นศิษย์ลับที่ไม่ด้อยกว่าหลินตงตอนอยู่ที่เส้าหลิน" ลุงซานอธิบายอย่างอดทน

"ลุงซาน ลุงคิดว่าฉันมีโอกาสที่จะไปถึงระดับนั้นหรือไม่?"

"นายน้อย คุณมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ตราบใดที่คุณฝึกหนัก คุณทำได้แน่นอน!"

"แต่พอฉันไปถึงระดับพวกเขาแล้ว พวกเขาจะก้าวไปข้างหน้าอีกเท่าไหร่?"

คราวนี้ลุงซานไม่ต