บทที่ 154

กลับมาที่ฟิลิป หลังจากที่ออกจากบ้านของฆวน เขาก็ขึ้นรถของธีโอและขับรถไปที่บ้านของจอร์จ

“ผู้อาวุโสจอร์จ มันสายไปแล้ว ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?" ฟิลิปนั่งบนโซฟานุ่ม ๆ และจิบไวน์ของเขา

จอร์จเดินไปต่อหน้าฟิลิปด้วยความเคารพและโค้งคำนับ เขากล่าวว่า “นายน้อย ผมขอโทษ ความผิดพลาดของผมทำให้คุณต้องทนทุกข์กับความอยุติธรรมที่ไม่ได้รับการชดเชย”

ฟิลิปตอบอย่างเฉยเมยว่า “ท่านผู้อาวุโสจอร์จ อย่าทำแบบนี้ ไม่เป็นไร บอกผมว่ามีอะไรผิดปกติ? ทำไมถึงได้กังวลที่จะเจอผมขนาดนั้นล่ะ?”

จอร์จครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตอบอย่างสุภาพว่า “นายน้อย คุณซัมเมอร์เซ็ทจะมาที่ริเวอร์เดลในอีกไม่กี่วัน”

กึก!

ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงบ

แก้วไวน์ของฟิลิปลอยอยู่ในอากาศ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็วางมันลงบนโต๊ะกาแฟหินอ่อนที่ประดับด้วยสีทอง ใบหน้าของเขาดูซีดเซียว

ดวงตาของเขาดูไร้ชีวิตชีวา ดูราวกับว่ามีอะไรหลงเหลืออยู่ในจิตใจ

ผ่านไปครู่หนึ่ง ฟิลิปถามพลางเลิกคิ้วเล็กน้อย “เธอจะมาที่นี่ทำไม?”

โคลอี้ ซัมเมอร์เซ็ท เป็นผู้หญิงที่ฉลาด เธอยังเป็นผู้หญิงที่น่าภาคภูมิใจในด้านที่แข็งแกร่งของเธอเอง

เธอเป็นคู่รักในวัยเด็กของฟิลิป

เธอเป็นลูกสาว