Share
บทที่ 503
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 504
ฉู่เชียนหลีออกจากโรงหมอ ระหว่างกลับจวน ตลอดทางล้วนเป็นคำพูดต่างๆ ที่วิพากษ์วิจารณ์รัชทายาท…ไม่ไกลนัก ทหารสองกลุ่มวิ่งไขว้กันมา กลุ่มหนึ่งวิ่งไปทางซ้าย กลุ่มหนึ่งวิ่งไปทางขวา ต่างก็วิ่งไปยังทิศทางของตนเองหลังขบวน เป็นร่างเงาที่คุ้นเคย“อ๋องหลี?”นางมองไปด้วยความประหลาดใจ เฟิงเจิ้งหลีที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตรหันหน้าเหมือนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ก็บังเอิญมองเห็นนางพอดี“พระชายาอ๋องเฉิน!”ดวงตาของเขาเป็นประกายเล็กน้อย ในส่วนลึกของแววตาอ่อนโยนเหมือนต้นฤดูใบไม้ผลิ หลังจากหันไปกระซิบอะไรบางอย่างกับทหารที่อยู่ข้างๆ ทหารสองกลุ่มต่างก็จากไป ส่วนเขาเดินไปทางฉู่เชียนหลีฉู่เชียนหลีเห็นมาดของเขา กล่าวถามอย่างประหลาดใจ“นี่ท่านกำลัง…”“ลาดตระเวนเมืองหลวง” เขาหยิบป้ายคำสั่งสีดำชิ้นหนึ่งออกจากแขนเสื้อ กล่าวด้วยรอยยิ้มที่หมดหนทาง “เสด็จพ่อมอบหมายภารกิจใหม่ให้ข้า”ลาดตระเวนเมืองหลวง กำจัดภัยที่แอบแฝง ปกป้องความปลอดภัยของราษฎรเหมือนหัวหน้าเทศกิจในยุคปัจจุบันเล็กน้อยหลังจากรัชทายาทถูกปลด อำนาจในมือของเขาถูกแบ่งและกระจายไปให้องค์ชายแต่ละคนอ๋องเฟิงดูแลกรมขุนนาง อ๋องเจวี๋ยรับช่วงอำนาจทางทหารขอ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 505
จวนอ๋องเฉินฉู่เชียนหลีกลับมา ไปที่ห้องหนังสือโดยตรง แต่เฟิงเย่เสวียนกำลังยุ่ง นางจึงรออยู่ที่ข้างนอก“พระชายา หรือไม่พวกเราเข้าไปเลย? ข้างนอกหนาวนะเจ้าคะ?” เยว่เอ๋อร์จับมือที่เย็นเล็กน้อยของนาง ใช้มือของตนเองถูจนเกิดความร้อนแล้วประกบ จากนั้นเป่าลมอุ่นฮ่าๆฉู่เชียนหลีใส่เสื้อผ้าเยอะ ไม่ถือว่าหนาวมากนัก“เจ้าใส่เสื้อผ้าเยอะหน่อย”“นี่บ่าวก็ใส่ห้าตัวแล้วนะ ครั้งก่อนท่านซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ ให้ข้ากับอวิ๋นอิงเยอะมาก ใส่จนแทบไม่ทันแล้วเจ้าค่ะ” เยว่เอ๋อร์ยิ้มจนมุมปากแทบฉีก นางดีใจมากสาวใช้บ้านใดสามารถมีสวัสดิการที่ดีเช่นนี้?พูดถึงอวิ๋นอิง ฉู่เชียนหลีจึงจะสังเกต เหมือนไม่เห็นนางทั้งวันแล้ว“อวิ๋นอิงละ?”“เอ๋? ไม่รู้เจ้าค่ะ รู้สึกว่าไม่เห็นตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว?” เยว่เอ๋อร์มองซ้ายมองขวา และเกาศีรษะโดยไม่รู้ตัว ดังนั้น ดูเหมือนว่าอวิ๋นอิงจะหายไปนานแล้วจริงๆไม่ทันได้คิดมาก มีเสียงเปิดประตูดังมาจากทางห้องหนังสือแอ๊ด…คนที่ออกมาไม่ใช่เฟิงเย่เสวียน กลับเป็นร่างเงาที่เพรียวบางและงดงามสายหนึ่งสายตาประสานกันพริบตาที่สบตากัน เหมือนมีเจตนาสังหารที่มองไม่เห็นแผ่ซ่าน ฉู่เชียนหลีหรี่ตา ผู้ห
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 506
ฉู่เชียนหลีจับอูหนูไว้ ลงมืออย่างไม่เกรงใจนางคือนายหญิงของจวนอ๋องแห่งนี้ ยั่วยุนางในถิ่นของนาง นี่ต่างอะไรกับรนหาที่ตาย?เยว่เอ๋อร์ยืนอยู่ข้างๆ มองดูอย่างเย็นชานางผู้หญิงรนหาที่ตาย!เมื่อก่อนเซียวจือฮว่าอวดดีเช่นนั้น ตอนนี้เจอพระชายา ก็ต้องอ่อนน้อมถ่อมตนแต่โดยดี แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? ยั่วยุท่านอ๋องต่อหน้าพระชายา นี่ต่างอะไรกับขุดหลุมฝังศพให้ตนเอง?รอท่านอ๋องออกมา จะต้องลงโทษนางสถานหนักแน่นอน!ทั้งสองเริ่มทะเลาะกัน เสียงโต้เถียงและกรีดร้องดังลั่น ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่เดินผ่านมาไม่น้อย ตอนที่กำลังถึงจุดเดือด เสียงของผู้ชายแทรกเข้ามา“หยุดเดี๋ยวนี้”เฟิงเย่เสวียนเดินออกมาจากห้องหนังสืออูหนูอาศัยจังหวะนี้ดิ้นจนหลุด นางปัดผมที่กระเซอะกระเซิงอย่างโกรธแค้น พลางเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา กัดฟันกล่าวถาม“หรือนี่ก็คือวิธีต้อนรับแขกของจวนอ๋องเฉิน?!”เยว่เอ๋อร์รีบฟ้องทันที“ท่านอ๋อง นางพูดจาจาบจ้วง หาเรื่องพระชายา เมื่อครู่ยังจงใจชนพระชายาล้ม พระชายาจึงสั่งสอนนางเจ้าค่ะ!”เฟิงเย่เสวียนเม้มปาก มองไปทางคนทั้งสองทั้งสองทะเลาะกัน เห็นได้ชัดว่าฉู่เชียนหลีเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบกว่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 507
อาหารเย็น ไม่เห็นอวิ๋นอิงฟ้ามืด ก็ยังไม่เห็นอวิ๋นอิงยามค่ำคืนในฤดูหนาวมืดเร็ว เมื่อฟ้ามืดก็เงียบแล้ว ช่วงกลางคืนสองทุ่มสามทุ่ม เงียบสงัดเหมือนตีหนึ่งตีสอง ฉู่เชียนหลีกลับเริ่มเป็นห่วงอย่างไม่สบายใจอวิ๋นอิงไปไหนแล้ว?แม้นางร่าเริงมีชีวิตชีวา กลับไม่เคยหายไปนานเช่นนี้ เมื่อก่อนจะไปไหนก็จะบอกนางล่วงหน้าคนล่ะ?ภายใต้ความเป็นห่วง เรียกพ่อบ้านหยางมา และยังมีบ่าวไพร่ของเรือนหานเฟิง เริ่มไล่ถามทีละคน แต่ทุกคนกลับไม่เคยเห็นอวิ๋นอิงทันใดนั้น มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีสายหนึ่งพุ่งพรวดเข้ามาในใจ…เกรงว่าจะเกิดเรื่องแล้ว!ฉู่เชียนหลีไม่มีเวลามาสนใจว่าเป็นยามราตรี นางสวมเสื้อคลุมหนาๆ ตัวหนึ่ง สับขาก็วิ่งออกไปข้างนอกเลย“พระชายา เกิดอะไรขึ้น?” หานเฟิงที่เดินผ่านมาถาม “มีอะไรให้ช่วยหรือไม่ขอรับ?”ฉู่เชียนหลีมองเขาแวบหนึ่ง จากนั้นวิ่งออกไปข้างนอกโดยไม่พูดอะไรสักคำหานเฟิงเกาศีรษะ “?”เหตุใดจึงรู้สึกว่าสายตาที่พระชายามองเขาห่างเหินเล็กน้อย เป็นปรปักษ์เล็กน้อย และยังเย็นชาด้วยเขาไม่ได้ล่วงเกินพระชายากระมัง?บนถนน ยามราตรีมืดมิด คนเดินถนนน้อยมาก สายลมเย็น เงียบสงัด เงาที่วิ่งผ่านของฉู่เชียน
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 508
อวิ๋นอิงโกรธจนถึงขีดสุด อยากฉีกร่างผู้ชายตรงหน้าให้เป็นชิ้นๆ เสียเดี๋ยวนี้ แต่นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แค่สองกระบวนท่าก็เสียท่า ถูกถีบเข้าที่ท้องเต็มๆ“พู่!”นางกลิ้งออกไปไกลประมาณเจ็ดแปดเมตร ชนใส่เสาจนกระอักเลือดมีบาดแผลทั่วร่างเจ็บไปหมดทั้งร่างแทบไม่มีจุดใดที่ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์“แค่ก…แค่กๆ…” ร่างที่ผอมบางของนางเจ็บจนขดตัวเฟิงเจิ้งอวี้บิดข้อมือและหมุนคอ เลียริมฝีปากบางที่แห้งผากเบาๆ “ไอ้ตัวที่ไม่รู้จักเจียมตัว!”คิดว่าเขาถูกปลดจากตำแหน่งรัชทายาทแล้ว ก็ตกต่ำแล้วหรือ?เหอะ!เกรงว่าข้างนอกคงจะมีคนรอดูเรื่องตลกของเขาไม่น้อย คิดว่าเขาจบสิ้นทั้งเช่นนี้แล้ว? น่าขำ รอกงเจิ้นหงช่วยเขาออกไป พวกนกสองหัวเหล่านั้น เขาจะกำจัดให้หมดด้วยมือตนเอง!เดินออกไปข้างหน้า “พูด ใครส่งเจ้ามา?”“แล้วเจ้ารู้เรื่องโรคระบาดของเมืองตงหนิงได้อย่างไร?”อวิ๋นอิงแอบฟังเรื่องนี้มาจากบทสนทนาของอ๋องเฉินกับพระชายา หลายวันมานี้ นางฝึกกระบี่อย่างหนัก เพียงเพื่อรอแก้แค้นตอนที่รู้ข่าวรัชทายาทถูกปลด เกิดความโกลาหล นางคิดว่าโอกาสมาถึงแล้วโอกาสที่จะแก้แค้นให้บิดามารดา!แต่นางไร้ประโยชน์ นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ข
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 509
วันนี้ ต่อให้เขาฆ่าเด็กสาวที่ชื่ออวิ๋นอิงคนนี้ ก็ไม่มีใครกล้าวิพากษ์วิจารณ์เขา!“เป็นเขา…”อวิ๋นอิงที่หมอบอยู่บนพื้นเจ็บจนสั่นไปทั้งร่าง ยกดวงตาที่แดงก่ำและปนน้ำตาขึ้น มองไปทางเฟิงเจิ้งอวี้อย่างยากลำบาก“พระชายา เป็นเขา…”น้ำตาของนางไหลออกมา“เขาแพร่เชื้อโรคระบาดในเมืองตงหนิง ทำให้พ่อแม่ข้าตาย ทำให้คนมากมายตาย…บาปของเขาหนาเกินกว่าจะให้อภัย มือของเขาเปื้อนเลือด ทำไมถึงยังไม่ถูกลงโทษ…”หรือราษฎรที่บริสุทธิ์เหล่านั้นต้องตายเปล่า?หรือชีวิตของราษฎรต่ำต้อย ไม่นับเป็นชีวิต?หรือชีวิตขององค์ชายสูงศักดิ์กว่า?ฉู่เชียนหลีกอดอวิ๋นอิงที่บาดเจ็บสาหัสอย่างปวดใจ ในใจยิ่งมีเปลวไฟแห่งความโกรธลุกโชนบัญชีแค้นบางอย่าง ถึงเวลาที่ควรชำระแล้วจริงๆ! “เจ้าคิดว่าทุกสิ่งที่เจ้าทำ ฮ่องเต้ไม่รู้อย่างนั้นหรือ!” นางเงยหน้าขึ้น มองไปทางเฟิงเจิ้งอวี้ที่หยิ่งผยองจนถึงขีดสุด นางโกรธมากกลับหัวเราะแทน“รู้ จะไม่รู้ได้อย่างไร?” เฟิงเจิ้งอวี้ยิ้มอย่างไม่เกรงกลัวไม่เพียงรู้เท่านั้น ยังเป็นใจกับเขาด้วยฮ่าๆๆ!“ฉู่เชียนหลี เจ้าคิดว่าเพราะอะไรข้าถึงบีบบังคับสละราชสมบัติ?” เขาถาม “เป็นเพราะเฟิงเย่เสวียนส่งคนลอ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 510
เสียงตวาดที่อ้อนแอ้นดังขึ้น ยกฝ่ามือขึ้นอีกครั้ง“ฉู่เชียนหลี!”เฟิงเจิ้งอวี้โกรธแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต เขาเป็นโอรสคนโปรดของสวรรค์ ได้รับความสนใจอย่างมาก นอกจากฮ่องเต้ ยังไม่เคยโดนใครตบหน้ามาก่อนเขาคว้ามือเล็กที่เหวี่ยงเข้าหาใบหน้าไว้ พลันออกแรงบิด มืออีกข้างที่ว่างคว้าไปทางผมของนางฉู่เชียนหลีเงยหน้าหลบ อาศัยแรงยึดจากร่างกายเขา แทงเข่าออกไปอย่างแรง“ไอ้เศษสวะชิงหมาเกิด ไอ้ขยะหน้าคนใจหมา ถึงว่าอายุเลขสามแล้ว ยังไม่มีลูกชายสักคน!”“อ๊า!”ส่วนที่เปราะบางที่สุดของผู้ชายถูกโจมตี เจ็บปวดจนหน้าม่วง ร่างกายอ่อนระทวย เวลาไม่กี่วินาทีนั่นเหมือนสูญเสียเรี่ยวแรงทั้งหมดหลังจากเหวี่ยงฝ่ามือครั้งแล้วครั้งเล่า“ในฐานะที่เป็นองค์ชาย เจ้าไม่เพียงไม่ช่วยเหลือราษฎร ยึดการช่วยเหลือคือความสุข กลับกันเห็นชีวิตคนเป็นผักปลา ใช้ของส่วนรวมเพื่อประโยชน์ส่วนตัว และยังภาคภูมิใจกับมันอีก!”“แม่เจ้าสอนเจ้าเช่นนี้หรือ!”“กล้าแตะต้องคนของข้า ข้าจะให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิต!”ฉู่เชียนหลีลงมืออย่างไร้ความปรานีนางโกรธ รู้สึกโกรธแทนราษฎรผู้บริสุทธิ์ที่ตายไปของเมืองตงหนิง รู้สึกโกรธที่รัชทายาทไม่รู้จักกลับใจ ไม่ให
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 511
“นี่เรียกว่าการให้ท้ายลูกตนเอง” นางเช็ดไม้เท้าตีสุนัขที่เปื้อนเลือด พร้อมย่อส่วนกลับไป แล้วเก็บเข้าไปในแขนเสื้อ“เฟิงเจิ้งอวี้ ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของเจ้าในห้องขังแห่งนี้ คิดทบทวนกรรมชั่วของเจ้าให้ดีเถอะ มีข้าฉู่เชียนหลีอยู่หนึ่งวัน เจ้าก็เลิกเพ้อฝันที่จะได้ออกมาใช้ชีวิตอีกเลย!”ยกมือขึ้นโยนจดหมายปึกหนึ่งออกไปฟึ่บ...จดหมายเหล่านี้ ทั้งหมดเป็นของรัชทายาท ทั้งยัดเยียดความผิด ทั้งวางแผนทำร้าย ทั้งฆ่าคน...จดหมายทุกฉบับ ล้วนจดบันทึกความชั่วร้ายแรงแต่ละอย่างเอาไว้ เพียงแค่ถูกเปิดโปง ชาวบ้านทั่วทั้งแคว้นตงหลิงก็จะพร้อมใจกันประท้วงขึ้น เมื่อถึงตอนนั้น ต่อให้ราชาแห่งสวรรค์มา ก็ปกป้องเฟิงเจิ้งอวี้ไม่ได้ฉู่เชียนหลีเดินย้อนกลับไปที่ริมกำแพง “อวิ๋นอิง!”“พระชายา ข้า...มะ...ไม่เป็นอะไร...อัก...”ทันทีที่พูดจบ หัวของสาวน้อยก็หล่นลงไปอย่างไร้เรี่ยวแรง ร่างกายที่สูบผอมนั้นเต็มไปด้วยเลือด ยุ่งเหยิง อ่อนแอ ทำให้คนรู้สึกสงสาร“อวิ๋นอิง!”“ไม่ต้องกังวล นางเพียงแค่หมดสติไปเท่านั้น!” เฟิงเจิ้งหลีตรวจสอบลมหายใจของอวิ๋นอิง จับมือทั้งสองข้างของนางวางลงบนลำคอของตนเอง แล้วแบกนางขึ้นมาทันทีที่ลุกขึ
Latest chapter
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 551
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 550
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 549
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 548
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 547
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 546
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 545
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 544
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 543
