Share

บทที่ 531

“อวิ๋นอิง!”

“อวิ๋นอิง!”

เสียงตะโกนสายหนึ่งทำลายความสงบของจวนอ๋องเฉิน เห็นเพียงร่างเงาสีน้ำเงินสายหนึ่งพุ่งพรวดเข้ามาด้วยความเร็วที่ราวกับจะรีบไปเกิดใหม่

“แค่ก!”

อวิ๋นอิงที่กำลังดื่มยาสะดุ้งตกใจจนสำลักยาในลำคอ ไออย่างโขลกสองสามครั้ง เงยหน้าขึ้นมองหลิงเชียนอี้ที่สีหน้าร้อนใจแวบหนึ่ง

“ยัยหูตึง เจ้าทำอะไรของเจ้า? เจ้าไม่เป็นอะไรกระมัง!”

ตอนรู้รับข่าวอวิ๋นอิงได้รับบาดเจ็บ หลิงเชียนอี้ติดปีกบินตรงมายังจวนอ๋องเฉินโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

พุ่งพรวดเข้าไปเบียดฉู่เชียนหลีออก แล้วจับมือทั้งสองข้างของอวิ๋นอิง ท่าทางที่ร้อนใจนั่น เหมือนกับ ‘พ่อเฒ่า’ คนหนึ่ง

ฉู่เชียนหลีที่ถูกเบียดออกไป “...”

เยว่เอ๋อร์เห็นสถานการณ์ ปิดปากแอบหัวเราะ

อวิ๋นอิงรีบเช็ดยาที่มุมปากออก วางถ้วยลง “ท่านโหวน้อย ท่านมาได้อย่างไร? ข้าไม่เป็นอะไรนี่ ก็แค่ตอนฝึกยุทธ์ไม่ระวังบิดโดนเอว นอนสักสองวันก็หายดีแล้ว”

หลิงเชียนอี้กวาดมองนางตั้งแต่หัวจรดเท้า เมื่อเห็นว่าสีหน้าของนางยังใช้ได้ สภาพจิตใจก็ยังดี จึงจะโล่งอกเล็กน้อย

จากนั้นก็ทำหน้านิ่ง จ้องนาง ถามอย่างจริงจัง

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าคนที่โกหกข้าจะมีจุดจบอย่างไร?”

อวิ๋นอิงชะง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status