Share

บทที่ 535

อ๋องติ้งพูดคำพูดที่มีความยุติธรรม ตรงไปตรงมา ไม่มีการหยั่งเชิง ไม่มีอุบายออกมาประโยคหนึ่ง และยังผ่อนคลายบรรยากาศระหว่างพี่น้องลง ทำให้ฉู่เชียนหลีอดไม่ได้ที่จะมองเขามากขึ้น

เป็นผู้ชายที่ขาวสะอาด และผอมมาก

บนใบหน้าอันหล่อเหลา ซีดเซียวอยู่ในภาวะของคนป่วย เหมือนกับดอกไม้ที่พลิ้วไหวท่ามกลางสายฝนฤดูหนาว ลมพัดฝนตก สั่นไหวไปมา

เขาก็คือคนที่ขอความเมตตาต่อฮ่องเต้เพื่อฉู่หงหลวน?

เขาดูแล้วเป็นคนจริงใจและใจดีคนหนึ่ง

ฉู่เชียนหลีเห็นเขาไอไม่หยุด นางเอียงศีรษะ อยากช่วยดูให้เขา แต่เมื่อครู่ปฏิเสธพระชายาอ๋องเจวี๋ย ตอนนี้ก็มาตรวจชีพจรให้อ๋องอัน หน้าหลังขัดแย้ง พระชายาอ๋องเจวี๋ยต้องไม่พอใจแน่นอน

คำพูดที่มาถึงปลายลิ้นถูกกลืนกลับเข้าไปอย่างเงียบๆ  ตัดสินใจไม่พูดอะไรเลย

“ข้าไม่กล้าเพ้อฝันราชบัลลังก์ ขอแค่มีที่พักพิงและสามารถทำประโยชน์ให้ราษฎรบ้าง ก็เพียงพอแล้ว” เฟิงเจิ้งหลียิ้มเล็กน้อยอย่างสุภาพ

อ๋องเฟิง อ๋องเจวี๋ยและคนอื่นเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก็ละสายตาจากเขาอย่างดูถูก

สายเลือดต่ำต้อยที่เกิดจากนางกำนัล มีสิทธิ์เพ้อฝันราชบัลลังก์ด้วยหรือ?

สามารถนั่งโต๊ะเดียวกับพวกเขา ก็นับว่าเป็นบุญอันยิ่งใหญ่แล้ว

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status