Share

บทที่ 542

“ข้าทำอะไรลงไป!” เฟิงเจิ้งหลีกระชากคอเสื้อองครักษ์ลับ กล่าวถามราวกับบ้าไปแล้ว “ข้ากำลังลาดตระเวนไม่ใช่หรือ? ข้าอยู่กับพระชายาอ๋องเฉิน! ข้าทำอะไรลงไป ข้าไปที่ไหนมา เพราะเหตุใดมือของข้าถึงมีเลือด! เพราะเหตุใด!”

“นายท่าน!”

องครักษ์ลับถูกเขย่าจนหน้ามืดตาลาย รีบกล่าว

“เมื่อวานหลังจากพระชายาอ๋องเฉินส่งท่านกลับมา ท่านก็หมดสติมาโดยตลอด”

ร่างเฟิงเจิ้งหลีสะดุ้ง

เมื่อวาน…

นี่เป็นวันที่สองแล้ว?!

เขามองมือที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างตะลึงงัน ในสมองว่างเปล่า นึกอะไรไม่ออกเลย…

นอกเรือน

ตอนที่ฉู่เจียวเจียวมาถึง เห็นอ๋องหลีเข้าไปในอีกห้องหนึ่งอย่างเร่งรีบ ไม่นานก็มีเสียงน้ำซ่าๆ ดังออกมา เสียงน้ำดังมากเหมือนกำลังใช้ถังน้ำราดศีรษะ

ท่านอ๋องหมดสติไปหนึ่งวันหนึ่งคืน เหตุใดตอนที่ตื่นมากะทันหัน ก็มีท่าทางตื่นตระหนก?

เกิดอะไรขึ้น?

นางก้าวเท้ายาวเดินไปที่ประตู ภายในห้องไม่มีคน

กวาดมองซ้ายขวาแวบหนึ่ง เมื่อมั่นใจว่าในลานเรือนไม่มีคน จึงจะเดินย่องเข้าไปอย่างไร้เสียง กลับเห็นเตียงที่ยุ่งเหยิงและเลือด มีดสั้นที่อยู่บนพื้น…

“เจ้าว่าอะไรนะ!”

“เฟิงเจิ้งอวี้…ตายแล้ว?!”

ภายในเรือนข้าง เสียงอุทานของฉู่เชียนหลี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status