Share
บทที่ 23
Related chapter
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 24
แม้แต่คนที่อยากจะตบเวินหนี่ก็ยังทำได้เพียงเปลี่ยนสีหน้า และระงับความคับแค้นใจเอาไว้เย่หนานโจวจ้องมองพวกเธออย่างเย็นชา “ยังไม่เข้าใจสถานการณ์อีกเหรอว่าพวกคุณควรขอโทษใคร!”กลุ่มเพื่อนสาวเข้าใจทันที และรีบเดินไปหาเวินหนี่พลางพูดขึ้นเสียงเบาว่า “ขอโทษนะเวินหนี่ พวกเราไม่ควรเดามั่วกันเอง พวกเรารู้ตัวแล้วว่าผิด เราจะไม่ทำมันอีก”พวกเธอรู้ว่าเย่หนานโจวทรงอิทธิพลากแค่ไหน ในที่นี้ไม่ว่าจะเก่งแค่ไหน ก็อย่าได้คิดที่จะมีปัญหากับเย่กรุ๊ปหากทำให้เขาขุ่นเคือง ในอนาคตก็อย่าได้คิดที่จะมีชีวิตที่ดีในบริษัทเลยพวกเธอยังมีครอบครัว มีลูก มีพ่อแม่ จึงไม่กล้าเอาอาชีพของตัวเองเข้าไปเสี่ยง เวินหนี่ไม่ได้ติดใจเอาความ แต่เธอก็ยังไม่เข้าใจ เธอจ้องไปที่เย่หนานโจวอย่างว่างเปล่าแล้วถามขึ้นว่า “ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”เย่หนานโจวมองย้อนกลับไปที่เวินหนี่ด้วยความไม่พอใจอย่างมากเขาจับแขนเธอทั้งที่ยังโกรธอยู่และพูดขึ้นอย่างเย็นชา “กลับบ้านกับฉัน!”เวินหนี่สะบัดมือของเขาออก “ทำไมฉันต้องกลับไปกับคุณด้วย ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณสักหน่อย”การสนทนาของพวกเขาทำให้คนที่อยู่ที่นั่นงุนงงทุกคนรู้ดีว่า เวินหนี่เป็นเลข
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 25
เมื่อนึกถึงความไม่ยุติธรรมที่เธอเคยได้รับ เวินหนี่ก็ร้องไห้หนักขึ้นอีกการร้องไห้ของเธอดึงดูดสายตาของผู้คน“น้องชาย ทำให้แฟนโกรธเหรอ? เธอร้องไห้หนักขนาดนั้น ดูท่าคงจะเสียใจมากน่าดู!”ผู้คนที่เดินผ่านไปมาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคนร้องไห้เช่นนี้เย่หนานโจวไม่อยากเป็นจุดสนใจ เขาไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน จึงตอบไปว่า “งอลนิดหน่อยน่ะครับ อีกเดี๋ยวก็หาย”เขาอุ้มเวินหนี่ขึ้นมาเพื่อพาเธอออกไปจากตรงนั้นแต่เวินหนี่เป็นเหมือนปลาไหลที่ดิ้นอยู่ในแขนของเขาและร้องไห้เสียงดัง“ปลอบแฟนต้องใช้ความอดทน” คนที่เดินผ่านไปมาพูดขึ้น “ต้องเป็นเพราะคุณทำให้เธอไม่มีความสุข เธอถึงไม่ยอมไปกับคุณ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่โกรธโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะ”เย่หนานโจวไม่รู้ว่าเธอโกรธเรื่องอะไรเขาไม่โกรธเธอก็ดีเท่าไหร่แล้ว แล้วเธอจะมาโกรธเขาเรื่องอะไรกัน?แต่เมื่อเห็นว่าเธอร้องไห้หนัก เขาก็พูดอะไรไม่ได้เย่หนานโจวรู้สึกปวดหัว เขาไม่เคยปลอบผู้หญิงมาก่อน เขาไม่คุ้นเคยและทำอะไรไม่ถูก มันยากกว่าการทำธุรกิจเสียอีก เขาถามขึ้นว่า “เวินหนี่ ต้องทำยังไงเธอถึงจะหายโกรธ?”เวินหนี่เงยหน้าขึ้นและเห็นเย่หนานโจวก้มศีรษะลงมา เ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 26
เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่หนานโจวก็มองไป เห็นว่าเธอกำลังเกามือ และบนมือของเธอก็มีผื่นแดงเขาคว้าแขนเธอทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้เธอเกามัน “อย่าเกา”เวินหนี่รู้สึกอึดอัดมาก “คัน”เย่หนานโจวขมวดคิ้วและพูดด้วยเสียงต่ำ “เธอแพ้แอลกอฮอล์แล้วยังดื่มมากขนาดนั้น”เวินหนี่รู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอลืมตาขึ้นและดูเหมือนว่าจะมองเห็นร่างของเย่หนานโจว “นี่ฉันอยู่ที่ไหน?”“บ้าน”เย่หนานโจวถอดรองเท้าและเสื้อผ้าที่เทอะทะออกแล้วคลุมผ้าห่มให้ร่างเล็กเวินหนี่มีสติขึ้นมาเล็กน้อย จำได้ว่าเธอกำลังร่วมงานเลี้ยงรุ่น และดื่มไวน์นิดหน่อยในงาน แถมยังดูเหมือนว่าจะเกิดปัญหาขึ้นเล็กน้อยด้วยเย่หนานโจวปรากฏตัวในช่วงเวลาสำคัญ“คุณพาฉันกลับมาเหรอ?” เวินหนี่ถามเย่หนานโจวเดินไปห้องน้ำก่อนจะถือกะละมังน้ำอุ่นและผ้าเปียกออกมา แล้วเช็ดแขนให้เธออย่างอ่อนโยนแขนเล็ก ๆ ของเธอมีผื่นแดง และรอยเกา “จะมีใครอีกล่ะถ้าไม่ใช่ฉัน? ครั้งต่อไปฉันไม่อนุญาตให้เธอดื่มอีก”เขาไม่ชอบให้เธอดื่มคนที่แพ้แอลกอฮอล์มีความเสี่ยงเมื่อดื่มเวินหนี่มองไปที่เย่หนานโจว เขาเคลื่อนไหวเบา ๆ เช็ดใบหน้าและร่างกายของเธอด้วยตัวเอง ราวกับว่าเขากลายเป็นคนอ่อ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 27
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเย่หนานโจวก็มืดมนลง และหัวใจของเขาก็รู้สึกหนักอึ้งเขาลุกขึ้นโดยไม่ได้สนใจเสียงร้องไห้ของเวินหนี่อีก เขายืนเงียบ ๆ อยู่ข้างหน้าหน้าต่าง และหยิบบุหรี่ออกมาจุดในอากาศเต็มไปด้วยควันและความเย็นเยือกหลังจากสูบบุหรี่เสร็จหนึ่งมวน เขาก็ออกจากห้องนอนไปและไม่ได้กลับมาอีกเลยวันรุ่งขึ้นเวินหนี่มีอาการปวดหัวอย่างรุนแรงเธอกุมศีรษะที่รู้สึกหนักมากกว่าเท้าเสียอีกเธอลุกจากเตียง เทน้ำใส่แก้วแล้วตั้งสติเธอเดินไปล้างหน้าที่ห้องน้ำและพบว่าตาของเธอบวมมาก เดาว่าเมื่อคืนนี้คงไม่หยุดร้องไห้เลยสินะเธอจำได้ว่าเย่หนานโจวส่งเธอกลับมา แต่ไม่มีร่องรอยการเคลื่อนไหวอยู่ข้าง ๆ ซึ่งบ่งบอกว่าเมื่อคืนนี้เย่หนานโจวไม่ได้นอนอยู่ข้าง ๆ เธอแต่เธอจำได้ว่าเขาดูแลเธอเป็นเวลานานนี่เป็นครั้งแรกที่เขาใส่ใจเธอมากขนาดนี้เวินหนี่สับสนสถานการณ์เล็กน้อยว่า ทำไมเมื่อคืนนี้เย่หนานโจวถึงได้บังเอิญอยู่เคียงข้างเธอ และส่งเธอกลับบ้านดูเหมือนว่าเธอจะอารมณ์เสียด้วย แทนที่เย่หนานโจวจะโกรธแต่เขากลับปลอบเธอ หลังจากล้างหน้าล้างตาเสร็จ เวินหนี่ก็ลงไปชั้นล่าง สาวใช้เตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อยแล
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 28
“หนานโจวสวมเสื้อผ้ามีระดับมากมาย” เวินหนี่พูดอย่างไร้อารมณ์ “ตราบใดที่ฉันเป็นคนซื้อเขาก็จะใส่อยู่ดี ไม่ทราบว่าคุณลู่กำลังเลือกเสื้อผ้าให้ใครอยู่งั้นเหรอคะ?”ลู่ม่านเซิงเดินเข้าไป และทั้งสองก็มองตากันจนแทบเป็นประกายไฟอย่างไม่มีใครยอมแพ้ ลู่ม่านเซิงยกริมฝีปากขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันมารับเสื้อผ้าระดับไฮเอนด์ให้แฟนน่ะ โลกนี้มีเพียงสิบตัวเท่านั้น จะให้ฉันโชว์ให้ดูไหมล่ะคะ?”น้ำเสียงของเธอบ่งบอกถึงความอวดดีเธอสามารถซื้อเสื้อโค้ตระดับไฮเอนด์และหรูหราได้ ในขณะที่เสื้อผ้าที่เวินหนี่เลือกซื้อนั้นมีขายทั่วไปพวกเธอไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลยในการเลือกเสื้อผ้าสำหรับผู้ชายพนักงานหยิบกล่องที่บรรจุเสื้อโค้ตรุ่นลิมิเต็ดออกมา กลิ่นชุดใหม่ก็ลอยตามมาเวินหนี่เหลือบมองด้วยสายตาเสียดสี “คุณลู่ แค่ชุดของตัวเองคุณยังใช้เงินของคนอื่นซื้อ แน่ใจเหรอคะว่านี่ไม่ได้เป็นแบบนั้น?”ลู่ม่านเซิงเลิกคิ้ว “คุณอิจฉาที่แฟนของฉันยอมจ่ายเงินให้ฉันงั้นเหรอคะ?”“ฉันไม่ได้อิจฉาหรอกค่ะ” เวินหนี่พูดอย่างเรียบนิ่ง “เพียงแค่เงินนั้นมันดูไม่ค่อยถูกต้องสักเท่าไหร่ ฉันกลัวว่าถ้ามีข่าวเผยแพร่ออกไปจะทำให้คุณลู่เสื่อมเสียชื่อเสีย
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 29
ลู่ม่านเซิงไม่เชื่อว่าเย่หนานโจวจะมอบบัตรธนาคาร 500 ล้านบาทให้กับเธอเธอสืบมาแล้วว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ดี และเย่หนานโจวก็แทบไม่ได้ดูแลเวินหนี่เลยเวินหนี่ทำงานเป็นเลขาของเย่หนานโจวมาเจ็ดปีแล้ว และเขาก็ไม่เคยชายตามองเธอเลยด้วยซ้ำหากเย่หนานโจวสนใจเวินหนี่ เขาจะไม่มีทางปิดบังการแต่งงาน แต่จะประกาศความสัมพันธ์ของพวกเขาอย่างเปิดเผยมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือ เวินหนี่แอบไปเป็นเด็กเสี่ยลับหลังเย่หนานโจวเธอยอมเชื่อแบบนั้นมากกว่าที่จะเชื่อว่าเย่หนานโจวให้เงินเวินหนี่ใช้“หลานชายฉันให้เงินหลานสะใภ้ใช้แล้วมันมีปัญหาตรงไหนมิทราบ? จำเป็นต้องให้คนอื่นมาสงสัยด้วยงั้นเหรอ? คุณลู่ อย่าแสร้งทำเป็นดูถูกสิ่งที่ตัวเองไม่มีไปหน่อยเลย!”ทันใดนั้นก็มีอีกเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาระหว่างการสนทนาของทั้งสองสาวเวินหนี่หันไปมองก่อนจะเห็นเย่จื่อที่ยืนบิดเอวอยู่ เธอดูสวยสง่ามาก ชุดกี่เพ้าสีดำที่เธอสวมนั้นทำให้เธอดูเพรียวบางและสง่างาม เธอผมมัดมวย อายุเกือบห้าสิบปีแล้วแต่ไม่มีริ้วรอยบนใบหน้าเลย เธอเดินเข้ามาอย่างสง่า“คุณน้า” เวินหนี่เรียกเธออย่างแปลกใจเย่จื่อยิ้ม “บังเอิญจริง ๆ ฉันมาซื้อเสื้อผ้าสอ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 30
ลู่ม่านเซิงชะงักอยู่ตรงนั้น ก่อนจะฝืนยิ้มแล้วหันกลับไป “คุณเย่จื่อ มีอะไรหรือเปล่าคะ?”เย่จื่อมองไปที่เธอ “เสื้อคลุมตัวนั้นเธอคงไม่ได้ซื้อให้ตัวเองหรอกใช่ไหม?”ลู่ม่านเซิงหน้าแข็งทื่อ “ฉันซื้อให้คนอื่นค่ะ”เย่จื่อมองออกเพียงแต่ไม่พูด เธอยกมือกอดอกแล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ลู่ม่านเซิง ยังไงคุณก็เป็นบุคคลสาธารณะ ควรรู้ว่าอะไรควรไม่ควร มีบางเรื่องที่ฉันไม่พูดเพราะเห็นแก่คุณลู่ ที่ทำเป็นมองไม่เห็นไม่ได้หมายความว่าฉันจะเห็นด้วย อย่ารอให้ถูกเปิดเผยแล้วค่อยมาเสียใจทีหลัง ฉันไม่ใช่เย่ซูเฟิน ที่จะยอมให้คุณทำอะไรก็ได้!”ใบหน้าของลู่ม่านเซิงเปลี่ยนเป็นน่าเกลียด หลังจากถูกพูดใส่แบบนั้น ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เธอกำมือแน่นก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง “ฉันทราบค่ะ คุณเย่จื่อ”เย่จื่อไม่แม้แต่จะมองเธอ เพียงแค่ถอนหายใจอย่างเย็นชา ลู่ม่านเซิงรู้สึกอับอาย เธอย่างก้าวสะดุดเล็กน้อย และผู้ช่วยของเธอก็เข้ามาช่วยพยุงออกไปจากตรงนั้น “เวินหนี่ เจอกันทั้งที ไปดื่มชากันเถอะ” เย่จื่อพูดด้วยรอยยิ้ม“ได้สิคะคุณน้า ข้าง ๆ มีร้านกาแฟ เราไปที่นั่นกันเถอะค่ะ”แล้วทั้งสองก็ไปนั่งในร้านกาแฟ แม้ว่าเย่จื
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 1
ภายในโรงแรม สิ่งของกระจัดกระจายเละเทะเวินหนี่ตื่นขึ้นมา รู้สึกปวดระบมไปหมดทั้งตัวเธอขมวดคิ้ว ขณะที่กำลังจะลุกขึ้นก็เหลือบไปเห็นร่างสูงที่นอนอยู่ข้าง ๆใบหน้าหล่อเหลาจนเกินเหตุ หน้าตาที่คมคายและคิ้วเข้มชายหนุ่มยังคงหลับอยู่และไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเวินหนี่ลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มหลุดเผยให้เห็นผิวขาว และรอยเล็กน้อยบนไหล่สีขาวเซ็กซี่ของเธอร่างเล็กเดินลงจากเตียง คราบเลือดปรากฏชัดบนผ้าปูที่นอนเมื่อมองดูเวลา นี่ก็ใกล้จะถึงเวลาทำงานแล้ว เธอหยิบชุดสูทที่ยับยู่ยี่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่ถุงน่องถูกเขาฉีกขาดไปแล้วเธอหยิบมันขึ้นมาม้วนเป็นลูกบอลก่อนจะโยนลงถังขยะแล้วสวมรองเท้าส้นสูงเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มีคนมาเคาะประตูเวินหนี่แต่งตัวเรียบร้อย และกลับมาสู่ตำแหน่งเลขาที่มากความสามารถ เธอถือกระเป๋าและเดินออกไปคนที่เข้ามาคือสาวสวยคนหนึ่งที่เธอเป็นคนเรียกมาเองเป็นแบบที่เย่หนานโจวชอบเวินหนี่พูดขึ้นว่า “เธอแค่นอนอยู่บนเตียงรอจนกว่าประธานเย่จะตื่น แล้วไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น”เธอหันกลับไปมองชายที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงอีกครั้งก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา ก่อนจะเดินออกจากห้องนั้นไปเวินหนี่ไม่ต้องการ
Latest chapter
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 30
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 29
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 28
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 27
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 26
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 25
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 24
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 23
- บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 22
