บทที่ 0018

เย่เจียเหอได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหาที่จะเกิดขึ้น เธอจึงรีบเข้าไปขวางเซี่ยหลิงทันที "หลิงหลิง ลงไม้ลงมือไม่ได้อีกแล้วนะ ขืนยังทำต่อไป จะมีปัญหาตามมาจริงๆแล้วนะ"

เซี่หลิงก็เป็นคนที่มีสติเช่นกัน แต่ครั้งนี้เธอแค่อยากจะสั่งสารผู้หญิงหน้าไม่อายคนนี้ก็เท่านั้นเอง

ดังนั้นเธอจึงเปิดประตู และผลักวังโหรวออกไปเหมือนกับโยนขยะ

"ไสหัวออกไป!"

เซี่ยหลิงชี้หน้าเธอ แล้วพูดว่า "ต่อไปอย่าเสนอหน้ามาก่อกวนเจียเหออีก ฉันเจอหนึ่งครั้งก็จะกระทืบเธอหนึ่งครั้ง"

หลังจากวังโหรวจากไป เย่เจียเหอก็ตบหน้าอกของตัวเอง และพูดว่า "หลิงหลิง เมื่อกี้เธอทำให้ฉันตกใจมากเลยนะ"

"ไม่ขนาดนั้นหรอก?"

เซี่ยหลิงตบหน้าอก แล้วพูดว่า "ต่อไปหากสามีของฉันกล้าที่จะไปมีเมียน้อย ฉันจะให้เมียน้อยคนนั้นเสียใจที่ได้เกิดมาบนโลกนี้เลย!"

เย่เจียเหอก็หัวเราะตาม "แต่ก็จริงนะ มันสะใจมากๆเลย! หากฉันรู้ว่าจะมีวันนี้ ฉันก็คงเข้าเรียนเทควันโดตั้งแต่ประถมแล้วล่ะ!"

ขณะที่พูด เธอก็รินน้ำให้กับเซี่ยหลิง

เมื่อกี้ต่อสู้กันนานขนาดนั้น แล้วก็เหงื่อท่วมตัวแบบนี้ด้วย น่าจะหิวน้ำอยู่แล้วล่ะ

"หลิงหลิง วันนี้ทำไมเธอมาหาฉันตั้งแต่เช้าแบบนี้ล่ะ?"

เย่