Share
บทที่ 1091
Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1092
หลังจากวางแผนการและพยายามอย่างหนักมาหลายชั่วอายุคน ทั้งตระกูลเซิ่งและตระกูลไป๋มีความมั่นใจอย่างยิ่งว่าจะสามารถเอาชนะต้าเย่ได้ เรื่องนี้ช่างน่ากลัวจริง ๆ!ลองจินตนาการว่าการที่ตระกูลหนึ่งสามารถดำรงอยู่ได้ยืนยาว สิ่งที่สำคัญที่ทำให้เป็นเช่นนั้นได้ก็คือความสามารถ! และผู้นำ!ไม่ว่าจะเป็นตระกูลไป๋หรือตระกูลเซิ่ง ผู้นำของพวกเขาต่างก็มีพลังอำนาจแข็งแกร่งมากทุกรุ่น อย่างน้อยในยุคนี้ผู้นำของพวกเขาก็ล้วนมีพรสวรรค์ระดับแนวหน้า!กว่าจะเป็นเช่นนี้ได้ คนรุ่นแล้วรุ่นเล่าค่อย ๆ วางแผนกันเพื่อจะมาให้ถึงจุดที่พวกเขาอยู่ในทุกวันนี้!จะบอกว่าพวกเขาไม่มีกำลังคนซ่อนเร้นอยู่งั้นหรือ?ไม่มีทาง!ดังนั้นศึกครั้งนี้อาจจะดุเดือด แต่ก็อาจจะเกิดขึ้นได้รวดเร็วเช่นกัน!พวกเขาล้วนเป็นคนใจเย็น หากช่วงเวลาวิกฤติมาถึงก็ยังสามารถตั้งรับได้!หวังหยวนเดาว่าการตัดสินผู้ชนะในครั้งนี้คงเป็นเรื่องยาก!แต่แผ่นดินถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนแล้ว จึงสามารถยกมาเป็นข้อสรุปได้ล่วงหน้า!ว่าฝ่ายที่อ่อนแอที่สุดในหมู่พวกเขาคือต้าเย่!หากไม่ใช่เพราะตระกูลเซิ่งและตระกูลไป๋คิดจะยึดครองมัน ก็เกรงว่าต้าเย่คงไม่สามารถอยู่ต่อไปได้แล้ว!ในเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1093
“ฮ่าฮ่าฮ่า หวังหยวนไม่ได้มาด้วยตนเอง พวกเจ้าสองพันคนไม่มีทางหยุดยั้งพวกข้าได้หรอก!”หลังจากที่อากู่ต๋าพูดจบ หวังหานซานก็ไม่กล่าวเรื่องไม่สำคัญอื่นอีก“อ๋องถูหนาน ให้ข้าแสดงอาวุธให้ท่านดูเสียก่อน หลังจากดูแล้ว ท่านจะรู้เองว่าพวกท่านจำเป็นต้องล่าถอยหรือไม่!”พูดจบหวังหานซานก็หยิบระเบิดออกมาขว้างออกไป!สิ้นเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวปรากฏหลุมขนาดใหญ่ที่พื้น!พลังทำลายล้างนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ทำให้สีหน้าของอากู่ต๋าเปลี่ยนไปทันที!“นี่คืออะไร!”เขาตกใจมากเพราะไม่เคยเห็นอาวุธเช่นนี้มาก่อน!“นี่คืออาวุธที่คุณชายหวังหยวนคิดค้นขึ้น อ๋องถูหนาน ท่านยังต้องการจะเดินทัพต่อไปหรือไม่?”หวังหานซานถามตามตรง ใบหน้าของอากู่ต๋ามืดมนหลังจากได้ฟังเช่นนั้น!แม้ว่าอาวุธดังกล่าวจะทรงพลัง แต่เขาก็ไม่กลัว!“ฮึ่ม! ข้ามีกองทัพถึงหนึ่งแสนนาย แต่เจ้าจะมีอาวุธท้าทายสวรรค์นั่นกี่ชิ้นล่ะ!”“เคลื่อนทัพไปสังหารพวกมันให้ข้า!”อากู่ต๋าพูดทันที ทหารทั้งหมดสองหมื่นนายจึงรีบวิ่งกรูไปหาพวกหวังหานซานทันที!“ยิงได้!”หวังหานซานไม่เสียเวลา สั่งคนให้ดึงหน้าไม้ยักษ์ออกมาโดยตรง หลังจากวางที่ใส่คันธนูแล้ว คนสามสี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1094
ส่วนทางด้านหมานอี๋ เอ้อร์ฮาเดินทัพไปพร้อมกับทหารแปดหมื่นนายก่อนที่จะไปถึงเมืองสู่ พวกเขาเห็นถังหม่างกำลังรออยู่ที่นี่พร้อมกับทหารม้าหนึ่งหมื่นนายใบหน้าของเอ้อร์ฮามืดมนเมื่อเห็นถังหม่างเขามองถังหม่างด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดอย่างดุดัน “ถังหม่างเจ้าบังอาจเพียงใดจึงมาขวางทางพวกข้า?”เอ้อร์ฮาหรี่ตามองกลุ่มคนที่อยู่ข้างหลังถังหม่างอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นความเย้ยหยันก็พลันปรากฏขึ้นใบหน้าของเขา“ถังหม่าง เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามหรือเปล่า เจ้านำกองทหารแค่หนึ่งหมื่นนายมา แต่ยังกล้ายั่วยุข้าหรือ?”ด้านหลังเอ้อร์ฮามีกองกำลังแปดหมื่นนาย!หากให้ทหารของเขาแต่ละคนถุยน้ำลายออกมา มันก็เพียงพอที่จะทำให้กลุ่มคนที่ถังหม่างพามาจมน้ำลายตายได้แล้วถ้าถังหม่างนั้นรนหาที่ตายจริง ๆ สิ่งเดียวที่รอเขาอยู่มีเพียงความตายเท่านั้นเมื่อเห็นท่าทางเย่อหยิ่งและเย้ยหยันของเอ้อร์ฮา ถังหม่างก็ยกยิ้มเย็นชาแล้วถามประชด “เอ้อร์ฮา เจ้าคิดว่าข้ากล้ามาขวางเจ้าที่นี่โดยไม่เตรียมการใด ๆ เลยหรือ?”“เตรียมการอะไรล่ะ?”ใบหน้าของเอ้อร์ฮาเต็มไปด้วยความดูถูก เขามองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “เจ้าเตรียมจะคุกเข่าร้อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1095
“เก่งกาจถึงเพียงนั้นเลยหรือ?”หมานจิ้งก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ“กระหม่อมจึงกังวลว่าถังหม่างจะมีอาวุธประหลาดเช่นนั้นอยู่ในมือด้วยพ่ะย่ะค่ะ”“ไม่น่าจะมีไม่ใช่หรือ?”หมานจิ้งพูดอย่างลังเล “จะมอบอาวุธทรงอานุภาพเช่นนี้ให้กับผู้อื่นตามอำเภอใจได้หรือ หวังหยวนจะใช้มันเพื่อป้องกันตัวเองอย่างเดียวไม่ใช่หรือ?”“ไม่แน่ใจ...”ทันใดนั้นถังหม่างที่กำลังมองเอ้อร์ฮาด้วยรอยยิ้มก็พูดว่า “จงฟังคำแนะนำของข้า รีบถอยกลับไปโดยเร็วที่สุด”“ไม่เช่นนั้นพวกเจ้าจะต้องทุกข์ทรมานมาก”เอ้อร์ฮาได้ฟังดังนั้นก็มีใบหน้ามืดมนทันทีเขาขมวดคิ้วเก็บซ่อนความกลัวไว้ในใจ ก่อนจะสูดจมูกอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “จริงหรือ?”“ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีไพ่ตาย ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเย่อหยิ่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?”“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่เลว!”“ในเมื่อพวกเจ้าไม่เต็มใจจะฟังคำแนะนำของข้า เช่นนั้นข้าก็จะแสดงให้เจ้าเห็นว่าไพ่ตายของข้าคืออะไร”เขาเหลือบมองเอ้อร์ฮาที่อยู่ตรงหน้าอย่างเย็นชา แล้วค่อย ๆ หยิบระเบิดที่เขาเตรียมไว้เมื่อนานมาแล้วออกมา จากนั้นชูขึ้นต่อหน้าถังหม่าง“เอ้อร์ฮา เจ้าคิดว่านี่คืออะไร?”เมื่อเอ้อร์ฮาเห็นชัดเจนว่าถ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1096
“พ่ะย่ะค่ะ!”รองขุนพลรีบวิ่งไล่ตามหมานต๋าถูไปทันที สีหน้าของเขาจริงจังระคนเศร้าหมองอย่างยิ่ง เขาต้องเตรียมติดตามหมานต๋าถูไปสังหารกลุ่มคนของถังหม่างทันที!เมื่อหมานต๋าถูขี่ม้ามาถึงสนามรบเอ้อร์ฮาเห็นหมานต๋าถูกำลังขี่ม้ามุ่งตรงมา เขาพลันตกตะลึงแล้วตะโกนด้วยความตื่นเต้น “ท่านอ๋องมาแล้ว ท่านอ๋องเสด็จมาปราบศัตรูด้วยพระองค์เอง!”ทหารที่อยู่รอบ ๆ ทุกคนต่างก็มีสีหน้าตื่นเต้นเมื่อได้ฟังเช่นนี้!พวกเขาชูแขนตะโกนด้วยสีหน้ากระตือรือร้น ราวกับว่าหากหมานต๋าถูมาที่นี่ สถานที่แห่งนี้จะกลายเป็นที่ยึดเหนี่ยวของพวกเขาได้!หมานต๋าถูค่อย ๆ เดินไปตรงหน้าฝูงชน เอ้อร์ฮาที่อยู่ข้างเขารู้สึกดีใจมาก เขาโค้งคำนับให้หมานต๋าถูทันทีแล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ถวายบังคมท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ!”ความฮึกเหิมของทุกคนเพิ่มขึ้นมากทันทีที่เห็นหมานต๋าถูมาปรากฏตัวที่นี่!ใบหน้าของพวกเขาเปี่ยมไปด้วยความดีใจ พวกเขาชูแขนขึ้นแล้วตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านอ๋องเป็นผู้นำทัพปราบข้าศึกเอง หมานอี๋ต้องชนะศึกครั้งนี้แน่นอน!”“ท่านอ๋องเป็นผู้นำทัพปราบข้าศึกเอง หมานอี๋ต้องชนะศึกครั้งนี้แน่นอน!”หมานต๋าถูยกยิ้มอ่อนแล้วโบกมือส่งสัญญาณให้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1097
หลังจากออกคำสั่ง ทหารสองหมื่นนายก็ยกธงรบขึ้นสูงทันที พวกเขามีท่าทีโหดร้ายเป็นพิเศษ ทุกคนต่างคำรามและตะโกนให้เริ่มโจมตีพวกถังหม่าง!ถังหม่างเห็นเช่นนั้นจึงยิ้มอย่างเย็นชา“หมานต๋าถูคิดว่ามีโอกาสชนะจริงหรือ? ดูเหมือนว่าหากไม่สอนบทเรียนให้พวกเขา พวกเขาก็คงจะไม่ยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขาจะต้องพ่ายแพ้”ถังหม่างกำระเบิดไว้ในมือของเขา แม้ว่าทหารหลายคนที่อยู่ข้างหลังเขาจะรู้สึกไม่สบายใจเลย แต่เมื่อเห็นว่าขุนพลถังหม่างไม่มีท่าทีว่าจะถอย พวกเขาจึงยังคงยืนอยู่ด้านหลังเพื่อคอยปกป้องถังหม่างอย่างแน่วแน่!เมื่อเห็นกองทหารของศัตรูสองหมื่นนายเข้ามาใกล้!ในช่วงเวลาวิกฤติอย่างยิ่งนี้ ถังหม่างโบกมือแล้วพูดด้วยความโกรธ “ในเมื่อพวกเจ้ากำลังรนหาที่ตายเองอย่างประมาท เช่นนั้นข้าก็จะช่วยสงเคราะห์ให้!”สิ้นเสียงตะโกนอันโกรธเกรี้ยว ทันใดนั้นถังหม่างก็ขว้างระเบิดไปยังตำแหน่งตรงหน้าเขา!ระเบิดลูกนั้นลอยเป็นวิถีโค้งพุ่งเข้าใส่ฝูงชนทันที วินาทีต่อมาก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว และควันไฟลอยฟุ้งจนปกคลุมฝูงชน!ทรายและฝุ่นจำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดขึ้นมาในทันที ทหารจำนวนมากถูกแรงอัดที่รุนแรงกระแทกจนร่างกระเด็นห่าง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1098
หมานต๋าถูตกใจมาก!เขารู้จากครั้งที่แล้วว่าสิ่งนี้ทรงพลังเพียงใด แต่เขายังไม่เคยเห็นมันมาก่อน!แต่ตอนนี้ได้เห็นแล้ว...ทำให้เขาตกประหวั่นพรั่นพรึง!ครั้งนี้ถือเป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิต เขาจึงไม่ต้องการจะยอมแพ้แต่เมื่อเขาเห็นอาวุธที่ซ่อนอยู่ในมือของถังหม่างเขาก็ลังเลทันที!ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าทหารแปดหมื่นนายของเขาจะสามารถสังหารทหารหนึ่งหมื่นนายของถังหม่างได้ แต่ครึ่งหนึ่งของทหารของเขาก็อาจจะถูกสังหารด้วยการระเบิดนี้!ถึงตอนนั้นฝ่ายเขาจะมีทหารเพียงสี่หมื่นนายเท่านั้น...เกรงว่าจะเอาชนะได้ยาก!ยิ่งไปกว่านั้นคือคนผู้นี้อยู่ในดินแดนต้าเย่และสังหารคนต้าเย่ได้!ถ้าล้มเหลวก็อาจจะ...ยากที่จะกลับมาแล้ว!เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของหมานต๋าถูก็เคร่งเครียดมาก จากนั้นเขาก็พูดด้วยความโกรธ “ถังหม่าง กลับไปบอกหวังหยวนว่าข้าจดจำเรื่องนี้ไว้แล้ว สักวันหนึ่งข้าจะให้เขาชดใช้อย่างสาสม!”พูดจบหมานต๋าถูก็ทำได้เพียงสั่งถอยทัพเท่านั้น!ถังหม่างเห็นเช่นนั้นจึงยกยิ้มอ่อน ก่อนจะสั่งให้ทหารบุกเข้าควบคุมเมืองสู่อย่างแข็งขัน!ใช้เวลาอีกสองวันเรื่องก็จะจบลงแล้ว!ในเวลาเดียวกัน อากู่ต๋าที่สูญเสียทห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1099
อากู่ต๋าตกใจเล็กน้อย แม้ว่าจะมีสายลับเพียงไม่กี่ร้อยคน แต่พวกเขาไม่กล้าแสดงท่าทีหุนหันพลันแล่น เพราะเมื่อไปค้นหาแล้ว อีกฝ่ายจะต้องเตรียมพร้อมไว้แล้วอย่างแน่นอน!สิ่งที่ทรงพลังที่สุดของสายลับนี้คือทำให้สามารถตรวจสอบทุกอย่างภายในรัศมีหนึ่งร้อยลี้ได้พวกเขาอยากจะลงมือโจมตี แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสังหารพร้อมกันหมด!ตราบใดที่หนึ่งในนั้นส่งสัญญาณเตือน พวกเขาจะล้มเหลว!“ให้ตายเถอะ! หวังหยวน เจ้าไม่ได้มาด้วยแต่ก็ยังคงยอดเยี่ยมจริง ๆ!”อากู่ต๋าพูดตามตรง ความโกรธเกรี้ยวปรากฏบนใบหน้าของเขา!ในขณะนี้ตระกูลเซิ่งได้เริ่มโจมตีเมืองหลวงแล้ว แต่ก็ยากที่จะพิชิตได้ในทันที!นักสืบมารายงานตัวว่าค้นพบกองกำลังของตระกูลไป๋แล้วทั้งเซิ่งฟางสี่และเซิ่งตงฉยงจึงเครียดมาก!ไม่จำเป็นต้องบอกว่าความพากเพียรของอู๋หลิงนั้นไม่ลดลงเลย สิ่งสำคัญคือยังมีกองกำลังจำนวนมากของตระกูลไป๋กำลังจับตาดูสถานการณ์อยู่ ซึ่งมันไม่ใช่ข่าวดีสำหรับพวกเขาเลย!“ลูกเอ๋ย วันนี้... เราควรจะแข็งแกร่งพอที่จะยึดเมืองหลวงได้อย่างสมบูรณ์แล้ว!”เซิ่งฟางสี่ถอนหายใจ ถ้าพวกเขาสามารถเอาชนะได้ตอนนี้เลยก็คงจะไม่เป็นอะไร แต่ยิ่งใช้เวลานานเท่าไหร่
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1264
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1263
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1262
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1261
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1260
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1259
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1258
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1257
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1256
