บทที่ 1095

“เก่งกาจถึงเพียงนั้นเลยหรือ?”

หมานจิ้งก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ

“กระหม่อมจึงกังวลว่าถังหม่างจะมีอาวุธประหลาดเช่นนั้นอยู่ในมือด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

“ไม่น่าจะมีไม่ใช่หรือ?”

หมานจิ้งพูดอย่างลังเล “จะมอบอาวุธทรงอานุภาพเช่นนี้ให้กับผู้อื่นตามอำเภอใจได้หรือ หวังหยวนจะใช้มันเพื่อป้องกันตัวเองอย่างเดียวไม่ใช่หรือ?”

“ไม่แน่ใจ...”

ทันใดนั้นถังหม่างที่กำลังมองเอ้อร์ฮาด้วยรอยยิ้มก็พูดว่า “จงฟังคำแนะนำของข้า รีบถอยกลับไปโดยเร็วที่สุด”

“ไม่เช่นนั้นพวกเจ้าจะต้องทุกข์ทรมานมาก”

เอ้อร์ฮาได้ฟังดังนั้นก็มีใบหน้ามืดมนทันที

เขาขมวดคิ้วเก็บซ่อนความกลัวไว้ในใจ ก่อนจะสูดจมูกอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “จริงหรือ?”

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีไพ่ตาย ไม่เช่นนั้นเจ้าจะเย่อหยิ่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่เลว!”

“ในเมื่อพวกเจ้าไม่เต็มใจจะฟังคำแนะนำของข้า เช่นนั้นข้าก็จะแสดงให้เจ้าเห็นว่าไพ่ตายของข้าคืออะไร”

เขาเหลือบมองเอ้อร์ฮาที่อยู่ตรงหน้าอย่างเย็นชา แล้วค่อย ๆ หยิบระเบิดที่เขาเตรียมไว้เมื่อนานมาแล้วออกมา จากนั้นชูขึ้นต่อหน้าถังหม่าง

“เอ้อร์ฮา เจ้าคิดว่านี่คืออะไร?”

เมื่อเอ้อร์ฮาเห็นชัดเจนว่าถ