Share
บทที่ 232
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 233
"คุณหวง คุณออกมาสนับสนุนหวังซื่อเภสัช ค่าปรากฏตัวไม่ถูกใช่ไหม?"หลี่เหวินหัวหัวเราะเบา ๆ และพูดประชด "เคมีบำบัดมีราคาแพงมาก ซึ่งเข้าใจได้!""แต่คุณไม่คิดว่าการเอาเงินที่ได้รับมาโดยไม่มีมโนธรรมเป็นเรื่องเดือดร้อนเหรอ?"บรรยากาศในเหตุการณ์เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดหวงอวิ๋นฉือจ้องมอง ลูบคอแล้วพูดว่า "จะรักษาแบบไหน เป็นอิสระของผม ยังไม่ต้องให้พวกคุณมาชี้นิ้วสั่ง"หวังฉีอิ๋งรีบเสริม "ใช่ นี่ไม่ได้หมายความว่ายาขับโรคมีปัญหา!""คุณสองคนพูดวกไปวนมา ก็ยังเปลี่ยนเรื่องอยู่"หลิวตงฉี่ดูเหมือนว่าคาดไว้แล้วว่าเขาจะพูดแบบนี้ ยิ้มและพูดว่า "เมื่อกี้คุณหวงกล่าวถึงตำรายานกกางเขนโบราณ นี่เป็นเพียงการสร้างจากคนรุ่นหลังเท่านั้น""สูตรยาส่วนใหญ่ในนั้น กุเรื่องขึ้นมาอย่างสะเปะสะปะ ดูผิวเผินโฆษณาว่ารักษาโรคและช่วยชีวิตคน จริง ๆ แล้วเห็นชีวิตมนุษย์เป็นผักปลา""คุณเป็นแพทย์แผนตะวันตก มีคุณสมบัติอะไรที่จะวิจารณ์ตำราการแพทย์แผนโบราณ?" หวงอวิ๋นฉือโต้กลับทันทีหลิวตงฉี่ไม่ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย "เกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณอวิ่นชางชวี่ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นแพทย์แผนโบราณ ได้สรุปตำรายานกกางเขนโบราณออกมานานแล้ว"
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 234
หวงอวิ๋นฉือเหงื่อออกเต็มตัวและตัวสั่นไปหมดเขาตอนนี้ยังมีความครอบงำและความมั่นใจในตนเองในฐานะผู้เชียวชาญตอนใต้ที่ไหนเมื่อเทียบกับอวิ่นชางชวี่ที่ดูมีความเป็นเวียนบนหน้าจอขนาดใหญ่ มันแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว หวงอวิ๋นฉือกลายเป็นไก่ป้าเลยทันทีอวิ่นชางชวี่พูดอย่างจริงจัง "ทุกท่าน เมื่อสองปีก่อนผมเคยบอกว่าตำรายานกกางเขนโบราณเป็นของปลอม""และต้นฉบับก็ได้ถูกทำลายแล้ว เดิมคิดว่ามันจะไม่เผยแพร่สู่ตลาด ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องเร็วขนาดนี้"หลิวตงฉี่จงใจย้ายกล้องเล็งไปที่หวงอวิ๋นฉือหวงอวิ๋นฉือก้มศีรษะลงก่อน จากนั้นจึงเงยหน้าขึ้นทันทีและขยิบตาให้อวิ่นชางชวี่มีทัศนคติที่จริงใจมาก หมายความว่าขอให้อีกฝ่ายแสดงความเมตตาใครจะไปรู้ อวิ่นชางชวี่ไม่สะทกสะท้านเลย พูดต่อว่า "ยาขับโรคผมดูแล้ว พูดว่ามันมีแต่ชื่อก็ถือว่าเป็นการยกย่องแล้ว""ถ้าเอาตามนิสัยของผม สิ่งนี้คือการแสวงหาเงินโดยทำร้ายชีวิตคน!""ให้คนป่วยระยะสุดท้ายกิน ใครคิดออกมา? ยังขายแพงขนาดนั้น เป็นเรื่องโกหกทั้งเพ มีมโนธรรมกันบ้างไหม!""ผมได้แจ้งให้สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาดำเนินการยึดยานี้อย่างครอบคลุม และติดตามความรับผิดชอบทางกฎหมายที่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 235
"พวกคุณไม่มีสิทธิ์พาผมไป ผมจะโทรหาทนาย!" หวังฉีอิ๋งเกร็งคอแล้วพูด เขารู้ดีว่าเมื่อเขาไปกับอีกฝ่ายแล้ว อย่าคิดจะออกมาเลยออกไปจากที่นี่ก่อนค่อยว่ากัน!แม้ว่าจะไม่สามารถนั่งเครื่องบินพลเรือนได้ แต่ก็สามารถออกไปได้โดยการลักลอบแค่หลบหนีไปต่างประเทศ แล้วพวกนายจะทำอะไรฉันได้?เจ้าหน้าที่จากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยากล่าวว่า "เราได้ตรวจสอบแล้วพบว่ายาขับโรคที่ผลิตโดยหวังซื่อเภสัช ไม่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการ แต่กลับผลิตในชื่อผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพ ปลอมหมายเลขลำดับ และปลอมเป็นยาพิเศษเพื่อขาย""คุณถูกสงสัยว่าผลิตและจำหน่ายยาปลอม วันนี้คุณหนีไม่พ้น และทนายความก็ปกป้องคุณไม่ได้""ทางสถานีตำรวจได้ยื่นขอหมายจับแล้ว หากไม่ให้ความร่วมมือจะถูกตั้งข้อหาขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่"ประโยคเหล่านี้เป็นความจริง!แม้ว่าหวังฉีอิ๋งจะมีหนทางนับพัน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพลิกตัวกลับมาได้อีกครั้งบอดี้การ์ดถอยทีละคน คำว่า "ขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่" ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขายอมแพ้ตัวเองเป็นแค่ลูกจ้าง ทำเพื่อเจ้านายจนต้องขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่คุ้มเลย!คนที่ปลอมตัวเป็นญาติและผู้ป่วยเหล่านั้น ยิ่งกลายเป
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 236
"ทำไมเป็นแบบนี้?"ดวงตาสวีชุ่ยหลานเบิกกว้าง ไม่เชื่อทุกสิ่งที่ตัวเองเห็นหยางจวิ้นหาวก็ตกตะลึงเช่นกันไม่คิดว่าเหตุการณ์ที่น่าตกใจจะเกิดขึ้นกับตระกูลหวัง และแม้แต่หวังฉีอิ๋งก็ถูกนำตัวไปสอบสวน"ตระกูลหวัง ยังสามารถออกสู่ตลาดต่างประเทศได้อีกไหม?" สวีชุ่ยหลานถามอย่างเร่งรีบด้วยสีหน้าคาดหวังหยางซิ่งเหวินพูดด้วยความโกรธ "ยาทั้งหมดเป็นของปลอม จะยังเข้าตลาดบ้าอะไร!""นี่หวังฉีอิ๋งเข้าไป จะออกมาได้หรือไม่ยังไม่รู้ หวังซื่อกรุ๊ปก็จะถูกยึดตรวจสอบเดี๋ยวนี้แล้ว"สวีชุ่ยหลานตื่นตระหนก "แล้วเงินของเราล่ะ! รีบให้ หว่านอวี่ไปหาหวังจื่อเฟิง เพื่อเอาเงินคืนมา!""ต้องให้คุณเตือนด้วยเหรอ ลูกสาวไม่ได้โง่!"หยางซิ่งเหวินรู้สึกถึงลางร้ายในใจแต่คิดอีกที ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างลูกสาวหยางหว่านอวี่และหวังจื่อเฟิง การได้เงินคืนไม่น่าจะยากแม้ว่าหวังจื่อเฟิงจะพยายามหลอกใคร ก็ไม่มีทางที่จะหลอกตระกูลหยางได้หยางซื่อกรุ๊ป จ้าวเหม่ยอวิ๋นโทรซ้ำแล้วซ้ำอีกหยางหว่านอวี่กระวนกระวายเหมือนเหมือนมดบนกระทะร้อน กังวลจนเหงื่อตก"โทรไม่ติด โทรศัพท์ปิดอยู่ตลอด"จ้าวเหม่ยอวิ๋นเงยหน้าขึ้นอย่างกังวลและพูดว่า "ฉันได้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 237
เธอนึกถึงประโยคแรกที่ศาสตราจารย์ด้านการเงินพูดเมื่อตอนอยู่ในมหาวิทยาลัย "เมื่อคุณจ้องมองผลประโยชน์ของคนอื่น คนอื่นก็จ้องมองเงินของคุณ"เหตุผลตื้น ๆ แบบนี้ ทำไมถึงลืมไปจนหมดจด?หยางหว่านอวี่ยังนึกถึงคำพูดเดิมของลั่วอู๋ฉาง ตอนที่อยู่ที่ร้านจักรพรรดิใต้ฟ้า "ขอเตือนอย่าทำเช่นนี้!"ตอนนี้มาคิดดูแล้ว นี่เป็นคำเตือนที่สมเหตุสมผลจริง ๆ!เพียงแต่น่าเสียดายที่ตอนนั้นตัวเองไม่เพียงแต่ไม่ซาบซึ้งใจ ยังด่าอีกฝ่ายว่าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นน่าขำจริง ๆ!แม้แต่คนที่เพิ่งถูกปล่อยตัวออกจากคุกก็ได้กลิ่นอันตรายตัวเองที่รู้จักกันในชื่อประธานสาวสวยหมายเลขหนึ่งของเมืองจิงไห่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรเลย แถมรีบกระโดดลงหลุมให้คนหลอกในเมื่อหวังจื่อเฟิงหอบเงินหนีไปแล้ว แน่นอนว่าจะไม่รับโทรศัพท์แน่นอนตอนนี้พวกเขาคงพักผ่อนอย่างสบาย ๆ แล้ว ใช้เงินของคนอื่นเพื่อเพลิดเพลินกับชีวิตสำหรับหวังฉีอิ๋งนั้น หวังจื่อเฟิงอาจไม่สนใจเลยด้วย แล้วจะมาสนใจชีวิตของตระกูลหยางได้อย่างไร"หว่านอวี่ เธอต้องมีวิธีอื่นในการติดต่อหวังจื่อเฟิงใช่ไหม? เขาชอบเธอมาก โทรศัพท์ของคนอื่นไม่รับ ของเธอต้องรับแน่นอน!"จ้าวเหม่ยอวิ๋นดูเหมือน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 238
ชิงเหยน กรุ๊ป ฝ่ายขายเมื่อถึงเวลาเลิกงาน ลั่วอู๋ฉางก็ยืนขึ้นและเดินไปหาอวี๋อีเหริน"นายกลับบ้านเองเถอะ พวกเราจะไปร่วมพิธีไว้อาลัยพ่อของผู้จัดการตู้" อวี๋อีเหรินพูดโดยไม่เงยหน้าลั่วอู๋ฉางยักไหล่และพูดว่า "งั้นคุณก็กลับมาเร็ว ๆ อย่าปล่อยให้ลุงและป้าเป็นห่วง"อวี๋อีเหรินไม่ตอบสนอง ลั่วอู๋ฉางก็จากไปด้วยตัวเองเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้าง ๆ เห็นสถานการณ์ รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาและส่งข้อความไลน์อย่างเงียบ ๆ"เสี่ยวอวี๋ไม่ต้องกังวลไป ใครให้ผู้จัดการตู้เกลียดเขาล่ะ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมพิธีไว้อาลัย"เพื่อนร่วมงานยืนขึ้นแล้วพูดว่า "พวกเราไปกันเถอะ"ในพิธีไว้อาลัยมีการวางภาพถ่ายขาวดำขนาดใหญ่ไว้ท่ามกลางดอกไม้สีขาวตู้หมิงเจ๋อสวมผ้ากระสอบป่านไว้ทุกข์ทักทายแขกที่มาสักการะใบหน้าของเขาไร้อารมณ์ ดูเศร้ามากคนที่คุ้นเคยคุกเข่าข้างตู้หมิงเจ๋อ นั่นคืออวี๋จวิ้นหยางเห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับตระกูลตู้ แต่ในขณะนี้เขาก็สวมหมวกไว้ทุกข์สีขาวด้วยสีหน้าหนักใจอย่างยิ่งคนที่ไม่รู้ก็คงคิดว่าเป็นพ่อของเขาที่ตายอวี๋จวิ้นหยางเจริญรุ่งเรือง!ตู้หมิงเจ๋อกลับ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 239
ใครกันแน่ที่สบายใจ ยังบอกไม่ได้!ลั่วอู๋ฉางไม่ตื่นตระหนกเลย มองย้อนกลับไปแล้วพูดว่า "นายสองคน บอกชื่อขมาสิ!""ไอ้หนุ่ม นายกลับใจเย็นมาก รู้สึกว่าเต็มใจที่จะตายมาก!"โช่วหม่ากานยิ้มอย่างดูหมิ่นและพูดประชด "น่าเสียดายที่ไม่มีประโยชน์ อย่าคิดว่าเราจะชื่นชมนาย และอย่าหวังว่าเราจะปล่อยนายไป""ศิษย์พี่ พูดไร้สาระกับเขาทำไม?"ผู้ชายอีกคนพูดอย่างเย็นชา "ไอ้หนุ่ม ฟังให้ดีนะ หม่างตั้งชวงซ่าส่งนายกลับบ้านเก่า"ลั่วอู๋ฉางหรี่ตาลงเล็กน้อยเขาเคยได้ยินชื่อหม่างตั้งชวงซ่าตอนที่เขาอยู่ในคุกสองคนนี้เป็นพวกอาชญากรเพื่อเงิน ก่ออาชญากรรมทุกประเภทรวมถึงการฆ่าคนและขโมยของ ในเวลาเพียงไม่กี่ปี มือของเขาเปื้อนเลือดของผู้บริสุทธิ์หลายสิบคนหม่ากานเป็นคนมีตัณหาและมีผู้หญิงบริสุทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนถูกเขาข่มขืนตุนจื่อเป็นนักดื่ม พอดื่มเหล้าแล้วก็เกิดอาการคลุ้มคลั่ง ใช้อำนาจข่มขู่ลงมืออย่างรุนแรง ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายเมืองรอบ ๆ ตำรวจได้ร่วมมือกับผู้พิทักษ์หลายครั้งเพื่อล้อมจับหม่างตั้งชวงซ่า แต่ทุกครั้งก็ปล่อยให้พวกเขาหลบหนีได้อย่างราบรื่นจนทําให้ผู้คนตื่นตระหนก ชื่อของทั้งสองสามารถห
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 240
แก๊งอันธพาลต่างตกตะลึง พวกเขาไม่เคยเห็นเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อนรีบโยนผู้ชายที่อยู่ในมือทิ้งลงไปคุกเข่าขอความเมตตาในขณะเดียวกัน ในใจของพวกเขาก็ยิ่งเกลียดอวี๋จวิ้นหยางมากขึ้น!แม่งนี่เรียกว่ายอดฝีมือธรรมดา?ความแข็งแกร่งอย่างน้อยก็มากกว่าความแข็งแกร่งแต่กําเนิด ไม่ต้องพูดถึงคนสามสิบหรือสี่สิบคน แม้ว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แต่ก็ยังมีเพียงส่วนที่ถูกทารุณกรรมเหมือนเดิม"ผมมีตาไม่มีแวว ล่วงเกินปรมาจารย์ ปล่อยพวกเราไปเถอะ!""ผมผิดไปแล้ว..."เสียงการร้องขอชีวิตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด หม่างตั้งชวงซ่ากลับหูหนวกการเคลื่อนไหวไม่เพียงแต่ไม่ถูกยับยั้งแม้แต่น้อย แต่ยังเลวร้ายยิ่งกว่าเดิมอีกสำหรับพวกเขาสองคน คนเหล่านี้ที่ไม่กล้าแม้แต่จะต่อต้าน ยิ่งไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกหลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนหลายสิบคนก็ล้มลงกับพื้นส่วนใหญ่เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ และผู้รอดชีวิตได้รับบาดเจ็บสาหัส"ขยะ ไม่สนุกเลย!"ใบหน้าของโช่วหม่ากานเต็มไปด้วยเลือด แลบลิ้นออกมาและเลียมัน "เลือดของผู้อ่อนแอมีกลิ่นเหม็นจริง ๆ!""ไอ้หนุ่ม ผู้ช่วยที่นายเรียกมาพวกนี้ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อยากจะพึ่งพาก้อนฟางเพื่อรักษาชีวิต
Latest chapter
