Share
บทที่ 234
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 235
"พวกคุณไม่มีสิทธิ์พาผมไป ผมจะโทรหาทนาย!" หวังฉีอิ๋งเกร็งคอแล้วพูด เขารู้ดีว่าเมื่อเขาไปกับอีกฝ่ายแล้ว อย่าคิดจะออกมาเลยออกไปจากที่นี่ก่อนค่อยว่ากัน!แม้ว่าจะไม่สามารถนั่งเครื่องบินพลเรือนได้ แต่ก็สามารถออกไปได้โดยการลักลอบแค่หลบหนีไปต่างประเทศ แล้วพวกนายจะทำอะไรฉันได้?เจ้าหน้าที่จากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยากล่าวว่า "เราได้ตรวจสอบแล้วพบว่ายาขับโรคที่ผลิตโดยหวังซื่อเภสัช ไม่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการ แต่กลับผลิตในชื่อผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพ ปลอมหมายเลขลำดับ และปลอมเป็นยาพิเศษเพื่อขาย""คุณถูกสงสัยว่าผลิตและจำหน่ายยาปลอม วันนี้คุณหนีไม่พ้น และทนายความก็ปกป้องคุณไม่ได้""ทางสถานีตำรวจได้ยื่นขอหมายจับแล้ว หากไม่ให้ความร่วมมือจะถูกตั้งข้อหาขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่"ประโยคเหล่านี้เป็นความจริง!แม้ว่าหวังฉีอิ๋งจะมีหนทางนับพัน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพลิกตัวกลับมาได้อีกครั้งบอดี้การ์ดถอยทีละคน คำว่า "ขัดขวางการปฏิบัติหน้าที่" ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขายอมแพ้ตัวเองเป็นแค่ลูกจ้าง ทำเพื่อเจ้านายจนต้องขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่คุ้มเลย!คนที่ปลอมตัวเป็นญาติและผู้ป่วยเหล่านั้น ยิ่งกลายเป
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 236
"ทำไมเป็นแบบนี้?"ดวงตาสวีชุ่ยหลานเบิกกว้าง ไม่เชื่อทุกสิ่งที่ตัวเองเห็นหยางจวิ้นหาวก็ตกตะลึงเช่นกันไม่คิดว่าเหตุการณ์ที่น่าตกใจจะเกิดขึ้นกับตระกูลหวัง และแม้แต่หวังฉีอิ๋งก็ถูกนำตัวไปสอบสวน"ตระกูลหวัง ยังสามารถออกสู่ตลาดต่างประเทศได้อีกไหม?" สวีชุ่ยหลานถามอย่างเร่งรีบด้วยสีหน้าคาดหวังหยางซิ่งเหวินพูดด้วยความโกรธ "ยาทั้งหมดเป็นของปลอม จะยังเข้าตลาดบ้าอะไร!""นี่หวังฉีอิ๋งเข้าไป จะออกมาได้หรือไม่ยังไม่รู้ หวังซื่อกรุ๊ปก็จะถูกยึดตรวจสอบเดี๋ยวนี้แล้ว"สวีชุ่ยหลานตื่นตระหนก "แล้วเงินของเราล่ะ! รีบให้ หว่านอวี่ไปหาหวังจื่อเฟิง เพื่อเอาเงินคืนมา!""ต้องให้คุณเตือนด้วยเหรอ ลูกสาวไม่ได้โง่!"หยางซิ่งเหวินรู้สึกถึงลางร้ายในใจแต่คิดอีกที ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างลูกสาวหยางหว่านอวี่และหวังจื่อเฟิง การได้เงินคืนไม่น่าจะยากแม้ว่าหวังจื่อเฟิงจะพยายามหลอกใคร ก็ไม่มีทางที่จะหลอกตระกูลหยางได้หยางซื่อกรุ๊ป จ้าวเหม่ยอวิ๋นโทรซ้ำแล้วซ้ำอีกหยางหว่านอวี่กระวนกระวายเหมือนเหมือนมดบนกระทะร้อน กังวลจนเหงื่อตก"โทรไม่ติด โทรศัพท์ปิดอยู่ตลอด"จ้าวเหม่ยอวิ๋นเงยหน้าขึ้นอย่างกังวลและพูดว่า "ฉันได้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 237
เธอนึกถึงประโยคแรกที่ศาสตราจารย์ด้านการเงินพูดเมื่อตอนอยู่ในมหาวิทยาลัย "เมื่อคุณจ้องมองผลประโยชน์ของคนอื่น คนอื่นก็จ้องมองเงินของคุณ"เหตุผลตื้น ๆ แบบนี้ ทำไมถึงลืมไปจนหมดจด?หยางหว่านอวี่ยังนึกถึงคำพูดเดิมของลั่วอู๋ฉาง ตอนที่อยู่ที่ร้านจักรพรรดิใต้ฟ้า "ขอเตือนอย่าทำเช่นนี้!"ตอนนี้มาคิดดูแล้ว นี่เป็นคำเตือนที่สมเหตุสมผลจริง ๆ!เพียงแต่น่าเสียดายที่ตอนนั้นตัวเองไม่เพียงแต่ไม่ซาบซึ้งใจ ยังด่าอีกฝ่ายว่าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นน่าขำจริง ๆ!แม้แต่คนที่เพิ่งถูกปล่อยตัวออกจากคุกก็ได้กลิ่นอันตรายตัวเองที่รู้จักกันในชื่อประธานสาวสวยหมายเลขหนึ่งของเมืองจิงไห่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรเลย แถมรีบกระโดดลงหลุมให้คนหลอกในเมื่อหวังจื่อเฟิงหอบเงินหนีไปแล้ว แน่นอนว่าจะไม่รับโทรศัพท์แน่นอนตอนนี้พวกเขาคงพักผ่อนอย่างสบาย ๆ แล้ว ใช้เงินของคนอื่นเพื่อเพลิดเพลินกับชีวิตสำหรับหวังฉีอิ๋งนั้น หวังจื่อเฟิงอาจไม่สนใจเลยด้วย แล้วจะมาสนใจชีวิตของตระกูลหยางได้อย่างไร"หว่านอวี่ เธอต้องมีวิธีอื่นในการติดต่อหวังจื่อเฟิงใช่ไหม? เขาชอบเธอมาก โทรศัพท์ของคนอื่นไม่รับ ของเธอต้องรับแน่นอน!"จ้าวเหม่ยอวิ๋นดูเหมือน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 238
ชิงเหยน กรุ๊ป ฝ่ายขายเมื่อถึงเวลาเลิกงาน ลั่วอู๋ฉางก็ยืนขึ้นและเดินไปหาอวี๋อีเหริน"นายกลับบ้านเองเถอะ พวกเราจะไปร่วมพิธีไว้อาลัยพ่อของผู้จัดการตู้" อวี๋อีเหรินพูดโดยไม่เงยหน้าลั่วอู๋ฉางยักไหล่และพูดว่า "งั้นคุณก็กลับมาเร็ว ๆ อย่าปล่อยให้ลุงและป้าเป็นห่วง"อวี๋อีเหรินไม่ตอบสนอง ลั่วอู๋ฉางก็จากไปด้วยตัวเองเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้าง ๆ เห็นสถานการณ์ รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาและส่งข้อความไลน์อย่างเงียบ ๆ"เสี่ยวอวี๋ไม่ต้องกังวลไป ใครให้ผู้จัดการตู้เกลียดเขาล่ะ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมพิธีไว้อาลัย"เพื่อนร่วมงานยืนขึ้นแล้วพูดว่า "พวกเราไปกันเถอะ"ในพิธีไว้อาลัยมีการวางภาพถ่ายขาวดำขนาดใหญ่ไว้ท่ามกลางดอกไม้สีขาวตู้หมิงเจ๋อสวมผ้ากระสอบป่านไว้ทุกข์ทักทายแขกที่มาสักการะใบหน้าของเขาไร้อารมณ์ ดูเศร้ามากคนที่คุ้นเคยคุกเข่าข้างตู้หมิงเจ๋อ นั่นคืออวี๋จวิ้นหยางเห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับตระกูลตู้ แต่ในขณะนี้เขาก็สวมหมวกไว้ทุกข์สีขาวด้วยสีหน้าหนักใจอย่างยิ่งคนที่ไม่รู้ก็คงคิดว่าเป็นพ่อของเขาที่ตายอวี๋จวิ้นหยางเจริญรุ่งเรือง!ตู้หมิงเจ๋อกลับ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 239
ใครกันแน่ที่สบายใจ ยังบอกไม่ได้!ลั่วอู๋ฉางไม่ตื่นตระหนกเลย มองย้อนกลับไปแล้วพูดว่า "นายสองคน บอกชื่อขมาสิ!""ไอ้หนุ่ม นายกลับใจเย็นมาก รู้สึกว่าเต็มใจที่จะตายมาก!"โช่วหม่ากานยิ้มอย่างดูหมิ่นและพูดประชด "น่าเสียดายที่ไม่มีประโยชน์ อย่าคิดว่าเราจะชื่นชมนาย และอย่าหวังว่าเราจะปล่อยนายไป""ศิษย์พี่ พูดไร้สาระกับเขาทำไม?"ผู้ชายอีกคนพูดอย่างเย็นชา "ไอ้หนุ่ม ฟังให้ดีนะ หม่างตั้งชวงซ่าส่งนายกลับบ้านเก่า"ลั่วอู๋ฉางหรี่ตาลงเล็กน้อยเขาเคยได้ยินชื่อหม่างตั้งชวงซ่าตอนที่เขาอยู่ในคุกสองคนนี้เป็นพวกอาชญากรเพื่อเงิน ก่ออาชญากรรมทุกประเภทรวมถึงการฆ่าคนและขโมยของ ในเวลาเพียงไม่กี่ปี มือของเขาเปื้อนเลือดของผู้บริสุทธิ์หลายสิบคนหม่ากานเป็นคนมีตัณหาและมีผู้หญิงบริสุทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนถูกเขาข่มขืนตุนจื่อเป็นนักดื่ม พอดื่มเหล้าแล้วก็เกิดอาการคลุ้มคลั่ง ใช้อำนาจข่มขู่ลงมืออย่างรุนแรง ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายเมืองรอบ ๆ ตำรวจได้ร่วมมือกับผู้พิทักษ์หลายครั้งเพื่อล้อมจับหม่างตั้งชวงซ่า แต่ทุกครั้งก็ปล่อยให้พวกเขาหลบหนีได้อย่างราบรื่นจนทําให้ผู้คนตื่นตระหนก ชื่อของทั้งสองสามารถห
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 240
แก๊งอันธพาลต่างตกตะลึง พวกเขาไม่เคยเห็นเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อนรีบโยนผู้ชายที่อยู่ในมือทิ้งลงไปคุกเข่าขอความเมตตาในขณะเดียวกัน ในใจของพวกเขาก็ยิ่งเกลียดอวี๋จวิ้นหยางมากขึ้น!แม่งนี่เรียกว่ายอดฝีมือธรรมดา?ความแข็งแกร่งอย่างน้อยก็มากกว่าความแข็งแกร่งแต่กําเนิด ไม่ต้องพูดถึงคนสามสิบหรือสี่สิบคน แม้ว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แต่ก็ยังมีเพียงส่วนที่ถูกทารุณกรรมเหมือนเดิม"ผมมีตาไม่มีแวว ล่วงเกินปรมาจารย์ ปล่อยพวกเราไปเถอะ!""ผมผิดไปแล้ว..."เสียงการร้องขอชีวิตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด หม่างตั้งชวงซ่ากลับหูหนวกการเคลื่อนไหวไม่เพียงแต่ไม่ถูกยับยั้งแม้แต่น้อย แต่ยังเลวร้ายยิ่งกว่าเดิมอีกสำหรับพวกเขาสองคน คนเหล่านี้ที่ไม่กล้าแม้แต่จะต่อต้าน ยิ่งไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกหลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนหลายสิบคนก็ล้มลงกับพื้นส่วนใหญ่เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ และผู้รอดชีวิตได้รับบาดเจ็บสาหัส"ขยะ ไม่สนุกเลย!"ใบหน้าของโช่วหม่ากานเต็มไปด้วยเลือด แลบลิ้นออกมาและเลียมัน "เลือดของผู้อ่อนแอมีกลิ่นเหม็นจริง ๆ!""ไอ้หนุ่ม ผู้ช่วยที่นายเรียกมาพวกนี้ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อยากจะพึ่งพาก้อนฟางเพื่อรักษาชีวิต
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 241
เลือดไหลออกจากปากไม่หยุด นอกจากลูกตาแล้ว ร่างกายไม่ขยับเขยื้อนแค่กระบวนท่าเดียว!ก็ปล่อยให้เขาที่มีชื่อเสียงไม่ดีสูญเสียพลังในการต่อสู้อีกครั้งอย่างสิ้นเชิง"ตุนจื่อ!"ดวงตาของโช่วหม่ากานจ้องมองจนเลือดแทบออก ปากคำรามว่า "แม่งเอ๊ย ฉันจะสับนายเป็นชิ้น ๆ!"มีดแปดคมสองเล่มที่ยาวเกินหนึ่งฟุตปรากฏขึ้นในมือของโช่วหม่ากานขณะที่เขาโบกมืออย่างรวดเร็ว แสงดาบสีเงินก็ทอแน่นเหมือนตาข่ายปกคลุมลั่วอู๋ฉางไว้"ฉึกฉึก..."ดาบพ่นพลังงานออกมามากกว่าสามนิ้วนี่คือดาบกังในตำนาน มีพลังทำลายล้างมากกว่าดาบธรรมดาลั่วอู๋ฉางยังคงยืนอยู่ที่เดิม สีหน้าสงบและปกติเขาโบกมือเบา ๆ และลมฝ่ามือโปร่งแสงก็ผ่านไปได้อย่างง่ายดายระหว่างตาข่ายคมดาบ โช่วหม่ากานเห็นได้ชัดเจนและตกตะลึง!เขาไม่มีโอกาสหลบหนีเลย และความไร้พลังนี้ทำให้ผู้คนสิ้นหวังอย่างสุดซึ้งเขาเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่ลมจากฝ่ามือตกลงบนหน้าอกของเขา"ปึง..."หน้าอกของโช่วหม่ากานจมลงในทันทีจากนั้นแผ่นหลังก็นูนขึ้น และเสื้อผ้าก็ระเบิดเป็นรูกลมลมฝ่ามือพัดผ่านร่างของเขาและตกลงบนผนังอย่างไม่ลดละ ก่อให้เกิดรอยฝ่ามือที่ชัดเจนลึกหลายนิ้วเขามองย้อนกล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 242
"หน่วยผู้พิทักษ์มีภารกิจใหญ่อะไรเหรอ?""ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ คงไปจับใครมั้ง!""ก็ไม่รู้ว่าใครจะโชคร้าย หาเรื่องใครไม่ชอบ เสือกเป็นศัตรูกับหน่วยผู้พิทักษ์"คนขับรถที่รออยู่ก็พูดคุยและแสดงความคิดเห็นส่วนตัวรถทหารหลายสิบคันกำลังขับอยู่บนถนนอย่างทรงพลังเส้นทางราบรื่นไม่มีสิ่งกีดขวาง ยานพาหนะบนท้องถนนล้วนหลีกทางให้อย่างเชื่อฟังสัญญาณไฟจราจรที่สี่แยกราวกับใช้ไม่ได้เฉียวจินซงระงับความตื่นเต้นและนั่งอยู่ในรถคันหน้าสุดหากเป็นคนอื่นโทรมาแจ้งความ เขาจะต้องสงสัยอย่างแน่นอน เนื่องจากหม่างตั้งชวงซ่าก็มีชื่อเสียงดุร้ายถ้าจับง่ายขนาดนั้น พวกเขาคงนั่งอยู่ในคุกไปนานแล้วแต่ครั้งนี้เป็นคุณลั่ว!คุณลั่วคือใคร?ก่อนอื่นเรามั่นใจได้ว่าคุณลั่วไม่มีทางจำคนผิด ถ้าเขาบอกว่าเป็นหม่างตั้งชวงซ่าก็ต้องไม่มีปัญหาแน่นอนหากสามารถจับสองคนนี้มาดำเนินคดีได้อย่างราบรื่น มันจะเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอนไม่นานขบวนรถก็มาถึงที่หมายเฉียวจินซงหยิบอินเทอร์คอมขึ้นมาแล้วสั่งว่า "ล้อมไว้ให้หมด แม้แต่นกสักตัวก็อย่าให้หลุดไปได้!"ซอยเล็ก ๆ ถูกล้อมจนหมดเฉียวจินซงไม่รอให้รถจอดนิ่ง ก็แทบรอไม่ไหวที่จะเปิดประตูแล
Latest chapter
