Share
บทที่ 45
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 46
หยางหว่านอวี่รู้สึกดีใจอย่างมาก และใช้สายตาซางซึ้งมองดูหยางหว่านหยู่หวังจื่อเฟิงหวังจื่อเฟิงงุนงงอยู่นานแล้ว เมื่อครู่พ่อพูดชัดเจนในโทรศัพท์แล้วว่า ทำไมสำเร็จ!นี่มัน เรื่องอะไรกัน?"คุณชายหวังคุณทำได้จริง ๆ ด้วย วันนี้โชคดีมากที่มีคุณ" จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างตื่นเต้นหวังจื่อเฟิงพยักหน้าอย่างไร้ยางอายและพูดอย่างหน้าไม่อาย "นี่นับประสาอะไรกัน เรื่องเล็กน้อยมาก"เขาคิดในใจ ทางด้านพ่อของเขาต้องเข้าใจผิดแน่นอน คิดว่าวัยรุ่นอย่างเกาชิงเหยียน ไม่มีทางให้เกียรติเขา ในเมื่อวัยรุ่นส่วนมากไม่ค่อยชอบคนแก่พวกนี้ คิดว่าความคิดของพวกเขาล้าสมัย พอใจในสภาพปัจจุบันไม่คิดจะปรับปรุงแก้ไขกลับคิดไม่ถึงว่า เกาชิงเหยียนจะให้ความสำคัญต่อผู้อาวุโสขนาดนี้ นี่เป็นเกิดความคาดหมายจริง ๆในเมื่อเป็นแบบนี้ คุณงามความดีนี้หวังจื่อเฟิงต้องรับไว้อยู่แล้ว"ประธานหยาง เชิญค่ะ" เลขาสุภาพมาก สั่งให้บอดี้การ์ดเปิดทางเดินพิเศษไม่ต้องพูดถึงว่าแขกที่มาต่อคิวจะอิจฉาขนาดไหนหวังจื่อเฟิงหลงระเริง ใบหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เขาก้าวเดินอย่างไม่ไว้หน้าใคร เดินเข้าไปภายใต้สายตาอิจฉาของผู้คนส่วนลั่วอู๋ฉาง กำลังเดินเท
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 47
หยางหว่านอวี่ถึงได้พยักหน้ายอมรับ หลังจากนั่งลง ก็ยังคิดว่าเหมือนฝันไปขณะที่เธอรู้สึกกระวนกระวายใจก็รู้สึกว่าโชคดีอย่างมากเช่นกัน"เยี่ยมเลย ครั้งนี้ได้ชัยชนะอย่างแน่นอน!" จ้าวเหม่ยอวิ๋นดีใจอย่างมาก แค่เพียงที่นั่ง ตระกูลเกาก็ให้ความสำคัญกับหยางหว่านอวี่ขนาดนี้ คู่ค้าดีเด่นยิ่งเป็นเรื่องที่แน่นอนแล้วหวังจื่อเฟิงนั่งลงข้างหยางหว่านอวี่อย่างไม่เกรงใจ ไม่ปกปิดความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกับเธอเลยสักนิดเลขากลับมาที่ห้องทำงาน กำลังจะรอรับความดีความชอบ กลับเห็นเกาชิงเหยียนสีหน้าเคร่งขรึม พูดขึ้น "ตรวจสอบหยางหว่านอวี่คนนี้ สำคัญคือความสัมพันธ์ของเธอกับหวังจื่อเฟิง"“ระ......รับทราบ!” เลขาตอบรับอย่างเร่งรีบและหันหลังไปโทรศัพท์หลังจากนั้นไม่นาน เลขาก็กลับมาที่ห้องด้วยสีหน้าซับซ้อน "ตรวจสอบได้แล้ว หลายปีมานี้ตระกูลหยางประจบประแจงตระกูลหวังอยู่ตลอด อยากจะยุยงหยางหว่านอวี่กับหวังจื่อเฟิงให้คบกัน ว่าทั้งสองกำลังจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาต่อสาธารณะแล้ว"“เธอกล้าดียังไง!” เกาชิงเหยียนกัดฟัน ใบหน้าสวยของเต็มไปด้วยความเย็นชาในช่วงสามปีที่ผ่านมา เพื่อตอบแทนบุญคุญที่ลั่วอู๋ฉางช่วยชีวิตไว้ ตระก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 48
ลั่วอู๋ฉางเพิ่งเห็นว่าหยางหว่านอวี่นั่งอยู่ตรงนี้ จึงขมวดคิ้ว หันหลังจะเดินจากไปเดิมทีเขาไม่ชอบปรากฏตัวในวงสังคมอยู่แล้ว หากไม่ใช่เพราะวันนี้งานที่จัดขึ้นคืองานเลี้ยงการกุศล เขาไม่มีทางยอมเข้าร่วมงานด้วยซ้ำในเมื่อตอนที่หย่ากัน พูดเอาไว้แล้วว่าต่างคนต่างแยกทาง ลั่วอู๋ฉางไม่อยากเกี่ยวข้องใด ๆ กับหยางหว่านอวี่อีกการกระทำของเขาแบบนี้ถูกหวังจื่อเฟิงเข้าใจผิดเป็นขี้ขลาด ยื่นมือออกไปห้ามทันที “ทำไม ถูกเปิดโปงต่อหน้าทุกคน นายกลัวแล้วเหรอ?”“ไม่ดูเลยว่าที่นี่คือสถานที่อะไร นายอยากจะมาก็มา อยากไปก็ไปได้ที่ไหนกัน!”เป้าหมายที่แท้จริงของหวังจื่อเฟิง เพื่อให้ตระกูลเกาเชื่อในสถานะนักต้มตุ๋นของลั่วอู๋ฉาง ไม่มีทางให้โอกาสเขาหนีไป"ลั่วอู๋ฉาง คิดไม่ถึงว่านายจะเปลี่ยนไปเป็นคนแบบนี้ ใช้กำลัง หลอกลวงแถมยังพูดโกหก การกระทำพวกนี้นายรับไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?"คำพูดของหยางหว่านอวี่ เหมือนกับมีดเล่มเล็กที่แหลมคม ทิ่มแทงหัวใจของลั่วอู๋ฉางอย่างแรง"สุดท้ายแล้ว ตัวเองกลัวกลายเป็นแบบที่ตัวเองเกลียดที่สุด ทำให้คนผิดหวัง ฉันละอายใจที่คลุกคลีกับนาย!"ลั่วอู๋ฉางสงบเงียบตั้งนานแล้ว เมื่อเผชิญหน้าคำตำหนิที่ไม่เป็
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 49
ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าตระกูลเกาจะถูกหลอกง่าย ๆ ตรงกันข้ามใครกล้าหลอกลวงตระกูลเกา จุดจบน่าอนาถมาก!แต่เรื่องตรงหน้า จะอธิบายอย่างไร?นี่ไม่สมเหตุผลอย่างเห็นได้ชัดเลยนะ!หวังจื่อเฟิงไม่ยอมอยู่แล้ว เขารีบยกมือขึ้นชี้จมูกตัวเอง "ผม พี่ตาวนี่ผมเอง! ผมคือหวังจื่อเฟิงลูกชายของหวังฉีอิ๋ง ไม่กี่วันก่อนพวกเรายังเจอกันที่สถานบันเทิงอยู่เลย"หวังจื่อเฟิงคิดว่า พ่อของตัวเองโทรเพียงแค่สายเดียว ก็ทำให้หยางหว่านอวี่ได้นั่งข้างที่นั่งหลัก นั่นมีหน้ามีตาอย่างมาก!ในฐานะลูกชายคนเดียวของหวังฉีอิ๋ง แน่นอนว่าเขาสามารถนั่งอีกด้านหนึ่งของ เกาชิงเหยียน นี่เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอพี่ตาวตะโกนอย่างหงุดหงิด "ฉันกำลังพูดถึงแก ไสหัวไปเดี๋ยวนี้!"เสียงดังสะเทือนแก้วหูของหวังจื่อเฟิง เลขาก็มาพึงพอดี จากนั้นพูดกับหยางหว่านอวี่ "เมื่อครู่ฉันเข้าใจผิด ที่นั่งของคุณไม่ได้อยู่ตรงนี้ เชิญคุณออกไปเดี๋ยวนี้"หยางหว่านอวี่นิ่งอึ้ง "ถ้าอย่างนั้น ฉันนั่งตรงไหน?"เลขาชี้ไปที่ที่นั่งธรรมดาที่อยู่ไกลออกไป "ตรงนั้น คุณเลือกตามสบาย"หยางหว่านอวี่รีบขอความช่วยเหลือจากหวังจื่อเฟิง หวังจื่อเฟิงยังเอาตัวเองไม่รอดเลย เ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 50
ทั่วทั้งงานเงียบสงัด บนใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อต่อให้เกาชิงเหยียนจะหน้าตาสวยงาม แต่ทุกคนที่รู้จักเธอก็รู้ดีว่าผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์คนนี้ ความเป็นจริงโหดเหี้ยมอย่างมาก!อย่าลืมว่าเธอคือลูกสาวของเกาฉี่เฉียง!หลายคนหลงใหลกับรูปร่างหน้าตาของเกาชิงเหยียน คิดว่าเธอถูกรังแกได้ง่าย ผลปรากฏว่าสูญเสียครั้งใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลานี้ เกาฉี่เฉียงไม่ค่อยปรากฏตัว เรื่องทุกอย่างในตระกูลเกา เกาชิงเหยียนใหญ่สุด การกระทำมีท่าทางคล้ายพ่อ ทำให้คนผู้คนมากมายชื่นชมพวกเขาไม่เข้าใจ ผู้หญิงแกร่งที่นิสัยเด็ดขาดแบบนี้ ทำไมถึงได้เคารพผู้ชายตรงหน้าที่ดูธรรมดาอย่างถึงที่สุดคนนี้ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อครู่หวังจื่อเฟิงก็พูดบอกว่า คนคนนี้เพิ่งออกมาจากในคุกตอนที่เกาชิงเหยียนก้มหน้าขอโทษ สายตาเหลือบมองไปทางหยางหว่านอวี่โดยไม่รู้ตัวลั่วอู๋ฉางเข้าใจทันทีว่า เกาชิงเหยียนขอโทษเขาโดยเฉพาะ เรื่องที่จัดให้หยางหว่านอวี่มานั่งที่ด้านข้าง"ไม่เป็นไร เธอทำเพื่อหวังดี ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด" ลั่วอู๋ฉางโบกมือด้วยความใจกว้าง ไม่ได้คิดที่จะไต่ถามเกาชิงเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ลุกขึ้นยืนช้า ๆ รอยยิ้มหว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 51
หวังจื่อเฟิงวางสายอย่างจำใจและกลับไปยังที่นั่ง“เป็นอย่างไรบ้าง ประธานหวังว่าอย่างไรคะ” ผู้หญิงสองคนเต็มไปด้วยความคาดหวังบอกว่าทำไม่สำเร็จ? เขาจะไม่เสียหน้าต่อหน้านางฟ้าหรอกเหรอ หวังจื่อเฟิงพูดโกหก "เรื่องยุ่งยากนิดหน่อย แต่พ่อของผมกำลังพยายามใช้เส้นสายอยู่ พวกคุณไม่ต้องร้อนใจ รอข่าวเถอะ"พิธีกรขึ้นเวที ประกาศเริ่มงานการกุศลอย่างเป็นทางการเกาชิงเหยียนขยับเข้าไปใกล้ลั่วอู๋ฉางโดยไม่รู้ตัว ในสายตาคนภายนอก ท่าทางที่สนิทสนมมากแบบนี้ ตอนที่เด็กสาวชอบใครสักคน ถึงจะทำแบบนี้"คุณลั่ว ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณหย่าร้างแล้ว ไม่อย่างนั้นไม่มีทางเปลี่ยนการจัดการกะทันหัน ให้คุณหยางมาตรงนี้"ริมฝีปากแดงที่งามเพลิศพริ้งของเกาชิงเหยียน อยู่ห่างจากหูของลั่วอู๋ฉางเพียงแค่ไม่กี่เซนติเมตร ยิ่งเหมือนกับคู่รักกำลังกระซิบกระซาบกันลั่วอู๋ฉางนั่งตัวตรงแล้วพูดว่า "มันเป็นเรื่องในอดีตไปแล้ว คุณเกาไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง"หยางหว่านอวี่บังเอิญเห็นฉากนี้ ใบหน้าของเธอก็ซับซ้อนมากเธอคิดว่าเธอปล่อยวางได้แล้ว แต่เมื่อเห็นสามีเก่าของเธอสนิทสนมกับผู้หญิงคนอื่น เธอก็เกิดความหึงหวงอย่างควบคุมไม่ได้หยางหว่านอวี่ไ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 52
ในโซนทั่วไป หยางหว่านอวี่สีหน้าวิตกกังวลเธอไม่เข้าใจว่าขั้นตอนไหนเกิดความผิดพลาด ทำให้ความพยายามล้มเหลวลงในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของจ้าวเหม่ยอวิ๋นดังขึ้น"เพื่อนของฉันคนเมื่อครู่ จะถามเธอพอดีว่าเหตุผลเพราะอะไร" จ้าวเหม่ยอวิ๋นชี้ไปที่โทรศัพท์แล้วพูดขึ้นหยางหว่านอวี่พยักหน้า สีหน้าของเธอเริ่มกังวล"ฮัลโหล...เธอว่าอะไร แผนกกฎหมายกำลังร่างสัญญา พวกเราหยางซื่อกรุ๊ปกลายเป็นคู่ค้าดีเด่น?"หยางหว่านอวี่ได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของเธอก็แสดงความดีใจออกมาทันที"เดี๋ยวนะ เมื่อครู่เธอยังพูดว่าพวกเราถูกตัดสิทธิ์แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้เปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้ ฉันใจไม่ค่อยดี เธออย่าล้อเล่นแบบนี้!"หวังจื่อเฟิงกลับมีท่าทางที่ไม่ได้คิดแบบนั้น พ่อบอกเองว่าไม่มีโอกาส งั้นต้องเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว ไม่มีทางเกิดการเปลี่ยนแปลงคุณไม่จำเป็นต้องเดาก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังล้อเล่นกับจ้าวเหม่ยอวิ๋นตระกูลเกายึดมั่นในคำพูดของพวกเขามาโดยตลอด ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงสิ่งที่พวกเขาตัดสินใจไปแล้วไม่รอจ้าวเหม่ยอวิ๋นวางสายอย่างสมบูรณ์ เธอก็อดใจรอไม่ไหวที่จะถามขึ้น "เป็นอย่างไรบ้าง?"“สำเสร็จแล้ว! เพื่อนของฉันบอกว่าแผนกกฎหมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 53
จ้าวเหม่ยอวิ๋นตามมาข้างหลังติด ๆ จากนั้นพูดเย้ยหยันเขาขึ้นมา "นายก็แกหาผู้หญิงบ้าบิ่นเกาะผู้หญิงกิน อีกอย่างพึ่งพาการต้มตุ๋นหลอกลวง มีอะไรให้น่าภาคภูมิใจ?""คนแบบคุณชายหวังถึงจะเรียกว่าบุคคลอัจฉริยะ แค่โทรสายเดียว ก็สามารถช่วยประธานหยางของพวกเราจัดการปัญหาใหญ่ได้แล้ว!"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "พูดจบแล้วยัง? พูดจบแล้วก็หลีกทาง ขวางทางเป็นการกระทำที่ไม่มีมารยาทสักเท่าไหร่"ขี้เกียจพูดเรื่องไร้สาระกับคนเหล่านี้ ยิ่งไม่อยากเห็นหน้าไร้ยางอายของพวกเขา!จ้าวเหม่ยอวิ๋นโมโหทันที "ต่อว่านายสองสามประโยคไม่พอใจเหรอ? นายก็แค่นักโทษคนหนึ่ง อยู่ต่อหน้าพวกเราแสร้งทำเป็นหยิ่งในศักดิ์ศรีอะไร? นายคู่ควรด้วยเหรอ?"“ถ้าอย่างนั้นฉันอยากจะถาม หวังจื่อเฟิงมีความพิเศษอะไรกันแน่?” ลั่วอู๋ฉางสีหน้าเย็นชาจ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างหยิ่งผยอง "เงี่ยหูแล้วฟังให้ เมื่อครู่คุณชายหวังโทรออกแค่สายเดียวก็พลิกสถานการณ์ ทำให้พวกเราได้เป็นคู่ค้าดีเด่นของตระกูลเกา ถ้าเป็นนาย แม้แต่ฝันก็ยังทำไม่ได้!"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วอีกครั้ง "เธอแน่ใจเหรอว่านี่เป็นความดีความชอบของหวังจื่อเฟิง? อย่าบูชาผิดวัด ขอบคุณผิดพระเจ้า
Latest chapter
