Share
บทที่ 65
Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 66
ความจริงแล้ว ก่อนที่หยางหว่านอวี่จะปรากฏตัวที่นี่เมื่อหลายนาทีก่อน ลั่วอู๋ฉางก็อยู่ที่ชั้นล่างแล้วตอนบ่ายของเมื่อวานซืน สวีอวิ๋นเลี่ยงพาอันธพาลบุกเข้าไปตระกูลอวี๋ และบังคับให้กู้ยืมเงินเพื่อเรียกเก็บเงิน ลั่วอู๋ฉางก็ไม่คิดจะปล่อยตระกูลสวีไปอยู่แล้วแน่นอนว่า จากแผนการเดิมของเขา เพียงแค่สั่งสอนสวีเทียนสักยก ตีจนพวกเขายอมแพ้พรุ่งนี้วันจันทร์ ไม่รบกวนอาอวี๋ไปสอนหนังสือที่มหาวิทยาลัยก็พอสำหรับความขัดแย้งของตระกูลสวีกับตระกูลเกา ลั่วอู๋ฉางไม่อยากเข้ายุ่งด้วยซ้ำ เดิมทีก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาอยู่แล้ว ทำไมต้องเข้าไปยุ่งเรื่องชาวบ้านแต่ว่า ทนกับการรนหาที่ตายของตระกูลสวีไม่ได้เรื่องในคืนนี้ ยั่วโมโหลั่วอู๋ฉางได้สำเร็จถึงแม้หยางหว่านอวี่จะกลายเป็นอดีตภรรยา ลั่วอู๋ฉางก็ตัดใจจากเธอได้แล้ว แต่ในเมื่อเคยเป็นผู้หญิงของราชันมังกรลั่วเทียน คนอื่นยังไม่มีสิทธิ์เหยียดหยามได้ตามใจชอบสวีอวิ๋นเลี่ยงกับสวีอวิ๋นฝานถูกลั่วอู๋ฉางกระทืบจนบาดเจ็บหนัก ความแค้นนี้นับว่าถูกมัดตายไปแล้ว ไม่มีทางย้อนกลับคืนสองเรื่องรวมเข้าด้วยกัน ตระกูลสวีจำเป็นต้องถอนราก หม ไม่เช่นนั้นจะมีเรื่องตามมาไม่หยุดเพียงแต่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 67
“ไม่ต้องพูดถึงว่ามีคนกล้าเข้ามายุ่ง ต่อให้มี พรรคพวกของฉันที่ชั้นล่างก็ไม่ได้กระจอกงอกง่อย รอตำรวจขึ้นมาชั้นบนอย่างเอื่อยเฉื่อย เธอกับฉันคงทำเสร็จไปตั้งนานแล้ว!”เพิ่งพูดจบ สวีเทียนเปิดลิ้นชักออกอย่างแรง หยิบยากล่องสีฟ้ากล่องหนึ่งออกมา เปิดออกต่อหน้าหยางหว่านอวี่ โยนเข้าปากทั้งหมด“ฮ่าฮ่า มีสิ่งเพิ่มความสนุก ดูสิว่าวันนี้ฉันจะเล่นสนุกกับเธออย่างไร!”หยางหว่านอวี่เสียใจภายหลัง ความจริงพิสูจน์แล้วว่าเรื่องตัวเองคิดตื้นเกินไป ตอนนี้คิดเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือต้องรีบออกจากที่อันตรายแห่งนี้ให้เร็วที่สุดภายใต้ความตื่นตระหนก เธอหันหลังจะวิ่งหนี“ส่งมาถึงที่อยากจะหนีไป ถิ่นของผู้มีอำนาจทิศเหนือของฉัน จะอนุญาติให้เธออยากจะมาก็มา อยากจะไปก็ไปได้อย่างไร!”สวีเทียนพุ่งเข้าไป ดึงผมของหยางหว่านอวี่เอาไว้ ลากไปที่โซฟาอย่างหยาบคาย ยกแก้วเหล้าขึ้นกรอกปากเธอ“กูกินของที่ช่วยเพิ่มความสนุก มึงก็ขาดไม่ได้ กูชอบท่าทางยั่วยวนของผู้หญิงเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็งแบบมึง หลังจากที่ดื่มจนเมา ฮ่าฮ่าฮ่า!”หยางหว่านอวี่ดิ้นรนสุดแรง แต่เธอที่เป็นผู้หญิงอ่อนแอ จะสู้กับสวีเทียนที่ร่างกายบึกบึนได้อย่างไร เหล้าแก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 68
ในตอนที่จ้าวเหม่ยอวิ๋นร้อนใจเหมือนไฟแผดเผา กลับไร้ซึ่งหนทาง เกาชิงเหยียนพาพี่ตาวมาที่โรงแรมฮิลตันอารองเกาฉี่เซิ่งไม่อนุญาติให้เปิดศึกกับตระกูลสวี เท่ากับเกาชิงเหยียนผิดคำพูด เธอจะต้องขอโทษลั่วอู๋ฉางต่อหน้าล็อบบี้ของโรงแรม“คุณลั่วออกไปแล้ว ไปไหน?”เกาชิงเหยียนสีหน้าเป็นกังวล ลั่วอู๋ฉางจัดการสวีอวิ๋นฝาน ค่ำขนาดนี้แล้ว ออกไปข้างเป็นอันตรายอย่างมาก เธอไม่วางใจจริง ๆผู้จัดการห้องโถงกวักมือเรียกพนักงานเปิดประตู สอบถามอย่างละเอียด“ลูกค้านั่งรถส่วนตัวออกไป ผมเปิดประตูรถให้เขา เหมือนได้ยินคนขับรถถามจุดหมายปลายทางจากลูกค้า จากนั้นพูดถึงเทียนเซี่ยกรุ๊ป”เพราะว่าแขกวีไอพีของห้องสวีท พนักงานเปิดประตูจะปฏิบัติเป็นพิเศษกลัวอะไรได้แบบนั้นจริงๆเกาชิงเหยียนร้อนใจทันที “อาตาว เรียกคนของอามาเดี๋ยวนี้ ไปที่เทียนเซี่ยกรุ๊ป”พี่ตาวรีบพูดเกลี้ยกล่อม "คุณหนูครุ่นคิดให้ดีนะครับ เพียงแค่คนของผมที่น้อยนิด เสี่ยงบุกเข้าไป ไม่เพียงพอให้พวกเขาแคะฟันด้วยซ้ำ"ถึงเวลาคนช่วยออกมาไม่ได้ แถมยังต้องตาย คำนวณอย่างไรก็เป็นการค้าขายที่ขาดทุนเกาชิงเหยียนถลึงตาโต กัดฟันพูด “ถ้าหากคุณลั่วเป็นอะไรไป พ่อของฉันก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 69
"วิ้ว......"ทันใดนั้นไฟสีแดงที่ด้านนอกกะพริบ เสียงกริ่งดังก้องไปทั่วทั้งตึกทุกคนตอบสนองในทันที มารวมตัวกันที่ห้องทำงานห้องนี้ชายร่างกำยำสี่คนที่วิ่งอยู่ด้านหน้าสุด หน้าตาดุดันโหดเหี้ยม พวกเขาการเคลื่อนไหวเร็วมากเหมือนกับกระต่าย รอบตัวเต็มไปด้วยกลิ่นอายความแข็งแกร่งที่นักบู๊โบราณเท่านั้นถึงจะมีตามมาติด ๆ ยังมีผู้แข็งแกร่งแปดคน สำหรับนักสู้ทั่วไป กลับเยอะมากนับไม่ถ้วนครู่หนึ่ง ห้องทำงานก็ถูกล้อมเอาไว้แน่นขนัด"ราชาแห่งสวรรค์ทั้งสี่กับนักรบแปดผู้ยิ่งใหญ่เข้ามา ที่เหลือเฝ้าไว้ข้างนอก"สวีเทียนออกคำสั่ง ใบหน้ายิ้มแย้งอย่างพึงพอใจ "ไอ้หนุ่ม ได้ข่าวว่าแกสู้เก่งมาก บอดี้การ์ดสิบกว่าคนของลูกชายฉัน ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแกทั้งหมด""วันนี้ ที่นี่มีคนไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยคน นายคิดว่าตัวเองจะสู้ชนะได้ไหม?"หนึ่งคนต่อศัตรูสิบคน สำหรับผู้มีฝีมือบู๊โบราณเป็นเรื่องปกติมากแต่หนึ่งคนต่อศัตรูหนึ่งร้อยคน กลับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนยิ่งไปกว่านั้น นอกเหนือจากข้อได้เปรียบด้านตัวเลขแล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งอย่างราชาแห่งสวรรค์ทั้งสี่และนักรบแปดผู้ยิ่งใหญ่อีกด้วยพวกเขาสิบสองคน ล้านเป็นทหารรับจ้างกับพวกที
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 70
มังกรลั่วออกมา พญายมล่าถอย!นี่คือคำสรรเสริญสูงสุดที่ผู้คนมอบให้ฉันลั่วอู๋ฉางราชันมังกรลั่วเทียนความก็คืออยู่ต่อหน้าเขา แม้แต่พญายมก็ทำอะไรไม่ได้ คนที่เขาอยากช่วย ต่อให้เท้าของอีกฝ่ายก้าวเข้าไปในประตูนรก ก็ถูกฝืนดึงกลับมาแต่มีคนจำนวนน้อยที่รู้ความหมายที่แท้จริงของคำว่า "พญายมล่าถอย"หมายความว่าต่อหน้าลั่วอู๋ฉาง เป็นกับตายเขาคนเดียวที่เป็นผู้ตัดสิน ให้คุณมีชีวิต คุณก็ต้องมีชีวิต พญายมมาแล้วก็เปล่าประโยชน์หลักการเดียวกัน ลั่วอู๋ฉางให้คนคนหนึ่งตาย อย่าว่าแต่พญายาม ต่อให้เป็นเทพสูงสุดมาสถิตย์ ก็ขวางไว้ไม่ได้เช่นกันโลกรู้เพียงว่าในมือลั่วอู๋ฉางมีเข็มทองคำชุดอยู่ชุดหนึ่ง ควบคู่กับทักษะแพทย์ที่ประณีต สามารถทำให้กระดูกมีเนื้อ คนตายฟื้นคืนชีพ กลับไม่ค่อยมีคนรู้ว่าในมือของเขามีเข็มเงินอีกหนึ่งชุดเข็มเงินปรากฏ ฆ่าชีวิตคน!ในขณะนี้ ราชาแห่งสวรรค์ทั้งสี่กับนักรบแปดผู้ยิ่งใหญ่ที่เป็นความหวังของสวีเทียน ชีวิตสิบสองคนถูกลั่วอู๋ฉางกุมไว้ในมือเพียงแค่ความคิดเดียว พวกเขาก็จะตายทันทีในตอนนี้ ทั้งสิบสองคนขยับเขยื้อนไม่ได้แล้ว กลายเป็นลูกแกะที่ถูกคนเฉือดเฉือนนอกห้องทำงาน ทุกคนตกตะลึงตาค้า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 71
หนึ่งประโยค ทำให้อย่างน้อยมีสิบกว่าคนที่ตกใจจนล้มนั่งกับพื้นที่ชั้นล่าง หวังจื่อเฟิงขับรถสปอร์ตมาอย่างเร่งรีบสำหรับเขาแล้ว ในเมื่อหลบหลีกการโดนสวมเขาไม่ได้ ไม่สู้ยอมรับโดยดีจะดีกว่า ตัวเองยังไม่ใส่ใจที่หยางหว่านอวี่เคยแต่งงานแล้ว ทำไมต้องใส่ใจว่าเคยถูกผู้ชายคนอื่นมีเพศสัมพันธ์ด้วยในตอนนี้ เป็นเวลาที่ผู้หญิงบอบบางที่สุด ตัวเองแค่ใช้สายตาห่วงใย พูดสองสามประโยค ก็ทำให้หยางหว่านอวี่ซาบซึ้งอย่างมาก จากนั้นตายใจต่อเขา“คุณชายหวัง คุณมาแล้ว!” จ้าวเหม่ยอวิ๋นรีบทักทายเขาหวังจื่อเฟิงแสร้งทำเป็นพูดว่า "เมื่อได้รับสายของคุณ ผมก็รีบมาที่นี่ ระหว่างทางยังโทรหาพ่อโดยเฉพาะ ให้เขาช่วยคิดหาหนทาง"“มีหนทาง?” จ้าวเหม่ยหยิงถามอย่างเร่งรีบมีถึงจะแปลก!หวังจื่อเฟิงโกหกอย่างไร้ยางอาย "พ่อของฉันบอกว่า คนเดียวในเมืองจิงไห่ ที่สามารถควบคุมสวีเทียนได้คือลุงไท่ราชาใต้ดินรุ่นแรก ฉันขอร้องให้เขาโทรหาลุงไท่แล้ว"คุยโวโอ้อวดใครทำไม่เป็นบ้าง อย่างไรก็ไม่ต้องเสียภาษีตอนนั้นเมื่อเกาฉี่เฉียงและสวีเทียนตกต่ำ เป็นลุงไท่คนนี้ที่เข้ามาช่วยเหลือ ทั้งสองฝ่ายมีความรู้สึกซาบซึ้งบุญคุณและเคารพเขาอย่างยิ่ง"ดีมากเล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 72
สีหน้าของหวังจื่อเฟิง น่าชมเป็นอย่างมาก"พ่อนายว่าอย่างไร บอกทุกคนสิ" ลั่วอู๋ฉางหัวเราะเยาะหวังจื่อเฟิงยืดคอแข็ง พูดอย่างไร้ยางอาย "พ่อของฉันบอกว่าเป็นเขาที่โทรหาลุงไท่ สั่งสวีเทียนให้ปล่อยคน""โกหก! กล้าพูดความจริงออกมาไหม?" ลั่วอู๋ฉางไม่เคยเจอคนหน้าด้านแบบนี้มาก่อน หน้าด้านแย่งความดีความชอบหนึ่งครั้ง ไม่กลัวจะติดกับเหรอ!จ้าวเหม่ยอวิ๋นไม่พอใจทันที "ลั่วอู๋ฉางนายหมายความว่าอย่างไร? ถ้าไม่ใช่ความดีความชอบของคุณชายหวัง จะเป็นนายเหรอ นายก็แค่บังเอิญ พาประธานหยางลงมาจากด้านบนก็เท่านั้น ถ้าไม่มีพ่อของคุณชายหวังเป็นคนไกล่เกลี่ย นายคงตายอยู่ข้างบนตั้งนานแล้ว""นายไม่ขอบคุณคุณชายหวังก็ช่างเถอะ ยังจะพูดจาครุมเครือแบบนี้ ไม่มีมารยาทสักนิด!""อีกอย่างเรื่องนี้นายเป็นคนก่อ เกือบจะทำร้ายประธานหยางของเรา นายเป็นคนที่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น มีสิทธิ์อะไรยืนอยู่ที่นี่"หวังจื่อเฟิงโบกมือด้วยท่าทางใจกว้าง จากนั้นโบกมือพูด "เลขาจ้าว ช่างเถอะ! ผมทำเพื่อช่วยเหลือหว่านอวี่ ไม่ใช่เพราะช่วยเขา เขาก็แค่โชคดีเท่านั้น พบเจอเข้าพอดี ดังนั้นไม่จำเป็นต้องให้เขาขอบคุณ"จ้าวเหม่ยอวิ๋นฮึกเหิมทันที "ได้ยิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 73
ผลปรากฏว่า เส้นทางราบรื่นไร้สิ่งกีดขวางมาตลอดทางพวกเขาขึ้นไปชั้นบนด้วยความสงสัยทันทีที่ออกจากลิฟต์ พี่ตาวเห็นคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ข้างนอก เขาตะโกนเสียงดัง "ปกป้องคุณหนู!""พรึ่บ" ทุกคนล้อมเกาชิงเหยียนไว้ตรงกลางนับจากจำนวนคนแล้ว ทางด้านเกาชิงเหยียนเสียเปรียบอย่างแน่นอน และก็เป็นถิ่นฐานของอีกฝ่าย พุ่งเข้ามาโดยตรงแบบนี้ ต่างอะไรกับเข้าไปติดกับเองบวกพี่ตาวใบหน้าเต็มไปด้วยความระมัดระวัง ที่มากกว่านั้นคือเป็นกังวล นี่ถ้าสู้กันขึ้นมา เกรงว่าไม่ได้เปรียบเลยสักนิดแต่ว่าภาพที่แปลกประหลาดยิ่งกว่าเกิดขึ้นแล้ว คนจำนวนเป็นสิบเป็นร้อยของอีกฝ่าย กลับยืนอยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อนสังเกตให้ดีกลับพบว่า พวกเขาแต่ละคนเหมือนตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ สีหน้าซีดขาว ตัวสั่นไปหมด ถึงขั้นมีคนสองสามคนล้มนั่งอยู่บนพื้นอย่างหมดสภาพ"พวกคุณมาแล้วเหรอ?"ในห้องทำงาน มีเสียงของลั่วอู๋ฉางดังขึ้นเกาชิงเหยียนสีหน้าดีใจ รีบผลักคนที่ขวางอยู่ตรงหน้าเธอออก จากนั้นวิ่งเหยาะ ๆ เข้าไปพี่ตาวกลัวว่าเป็นกับดัก อยากจะห้ามไว้ด้วยสัญชาตญาณ ถูกเกาชิงเหยียนหลบได้อย่างคล่องแคล่ว"เห้อ!" พี่ตาวถอนหายใจอย่างจนปัญญา ทำได้แค่ตามไปนั
Latest chapter
