Share
บทที่ 25 ใครทำให้คุณได้รับบาดเจ็บ?
Related chapter
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 26 ฉันอยากไปที่นั่นด้วยตนเอง
หลิ่วเซิงเซิงเปิดกล่องข้าวแล้วดู "มันไม่มีพิษ"เรื่องนี้ค่อนข้างแปลกจริง ๆ...ทันใดนั้นเมื่อนึกถึงว่าโม่เล่ามาหาเธอในวันนั้น หลิ่วเซิงเซิงดูเหมือนจะเดาได้นิดหน่อยและไม่ได้พูดอะไรอีก เธอแค่ขอให้เสี่ยวถังเอาอาหารไปและกลับไปพักผ่อนหลังจากที่เสี่ยวถังจากไปแล้ว หลิ่วเซิงเซิงก็นอนบนเตียงและหลับตาลงแต่ก็นอนไม่หลับแม้ว่าโลกที่แปลกประหลาดนี้จะมีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับเจ้าของร่างเดิม แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะอยู่รอดที่นี่เพียงลำพัง...หลับตาลง หลิ่วเซิงเซิงเข้าไปในพื้นที่เก็บของในนิ้วทองพื้นที่มีขนาดใหญ่มาก เมื่อมองแวบแรกมันดูเหมือนห้องเก็บยาขนาดใหญ่ มีชั้นวางหลายสิบชั้นจัดไว้อย่างเรียบร้อยตรงหน้าเธอ นอกจากชั้นวางยาแล้ว ยังมีโต๊ะขนาดใหญ่อยู่ข้าง ๆ เข็มเงินต่าง ๆ บางส่วนก็ทาด้วยสารที่มีพิษสูง บางชนิดก็ใช้ฝังเข็มโดยเฉพาะ และใส่ในกล่องเล็ก ๆ ต่าง ๆที่นี่มีอาวุธโบราณไม่มาก อาวุธเย็นเพียงอย่างเดียวเป็นเพียงกริชไม่กี่เล่ม อย่างไรก็ตามเธอที่อาศัยอยู่ในยุคปัจจุบันและไม่สามารถใช้มีดและดาบได้เลยนอกจากการเก็บยาแล้วนิ้วทองที่ศึกษาแต่แรกยังมีอาวุธอีกด้วยถัดจากห้องเก็บยามีประตูเล็
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 27 เดิมพันว่าเธอสวยหรือน่าเกลียด
จิ่งฉุนกลับยิ้มแก้มปริว่า "เอ่อ ข้าพูดเฉย ๆ แต่ท่านใช้นิ้วเท้าคิดก็ควรรู้ไม่ใช่เหรอ? พระชายาของท่านน่าเกลียดมาก ท่านก็เกลียดนางมาก หนึ่งนางไม่เป็นภัยคุกคามใด ๆ ต่อผู้หญิงข้างนอก สองนางก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ ต่อท่าน ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่มีใครคาดคิดว่าจวนอ๋องจะไม่สนใจความเป็นความตายของพระชายา ดังนั้นใครจะลอบสังหารนางล่ะ...""ทางที่ดีเลิกเหล้าเถอะ เจ้าพูดมากจริง ๆ"หนานมู่เจ๋อขัดจังหวะเขาด้วยความรังเกียจ"ข้าก็เป็นแบบนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาท่านก็ไม่ได้ผ่านมาแบบนี้เหรอ? อึก ทำไมถึงเรอกะทันหัน…"จิ่งฉุนตบหน้าอกของเขาแล้วพูดว่า: "อยู่ที่ในจวนชิงเฟิงจริง ๆ ไม่จริงนะ? เป็นพระชายาไร้ความสามารถนั่นเป่าขลุ่ยอยู่?"ในขณะนี้ พวกเขาทั้งสองได้มาถึงประตูจวนชิงเฟิงแล้วทหารที่ประตูคุกเข่าลงบนพื้นทันทีที่เห็นหนานมู่เจ๋อ หนานมู่เจ๋อเพิกเฉยต่อพวกเขา แต่ไม่ได้ดันประตูเข้าไป"ท้ายที่สุดแล้วนี่คือที่อยู่อาศัยของพระชายา ไม่มีคนรับใช้คนใดกล้าเป่าขลุ่ยในตอนนี้ จึงต้องเป็นนาง ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่านางมีพรสวรรค์เช่นนี้ ไม่เพียงแต่นางเก่งในการเขียนจดหมายรักเท่านั้น แต่นางก็เป่าขลุ่ยเก่งเหมือนกัน ฮ่าฮ่าฮ่า พี่เจ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 28 คราวนี้ไม่ใช่อาการเป็นลมปลอมๆ
ใบหน้าของจิ่งฉุนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "อึก ไม่คิดว่าพระชายาจะรู้เรื่องนี้ อึก ข้าจำไว้แล้ว ลาก่อน..."ขณะที่เขาพูด ลมกระโชกแรงพัดผ่านไป และจิ่งฉุนก็หายตัวไปบนกำแพงหลิ่วเซิงเซิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ วิชาตัวเบาในโลกนี้ทรงพลังมาก เธอจะต้องเรียนรู้มันไม่ช้าก็เร็วทันทีที่แกว่งชิงช้า หลิ่วเซิงเซิงก็รู้สึกว่ากระดูกทั้งหมดในร่างกายของเธอหลุดออกจากกัน "ซืด..."เจ็บมาก อาการบาดเจ็บสาหัสเกินไปหรือเปล่า?ยาตัวเองแรงขนาดนั้น เปลี่ยนเป็นอาการบาดเจ็บธรรมดาก็หายเร็วไม่ เธอรู้สึกเวียนหัวคงเป็นเพราะนอนไม่ค่อยหลับจึงกลับห้องก่อนดีกว่า..."..."ภายนอกจวนชิงเฟิงเมื่อหนานมู่เจ๋อจากไป เขายังคงถือขลุ่ยอยู่ในมือด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย สมัยนั้นแม่ของเขามักจะเป่าขลุ่ยให้เขาฟัง..."พี่เจ๋อข้าว่า พระชายาของท่านสุดยอดมาก เมื่อกี้ข้าหยุดสะอึกไม่ได้ ข้าดื่มน้ำอุ่นตามที่เธอบอก ตอนนี้ข้าไม่สะอึกแล้ว เป่าขลุ่ยและเขียนจดหมายรักได้ ยังรู้วิชาพวกนี้อีก จุ๊ จุ๊ ท่านโชคดีจริง ๆ"หนานมู่เจ๋อพูดว่า: "ความโชคดีนี้ให้เจ้าเอาไหม?"พยายามเรียนรู้เพลงที่แม่เล่น ผู้หญิงคนนี้ต้องการดึงดูดความสนใจของเขามากแค่ไหน?จิ่งฉุนพู
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 29 นางรองเป็นคนดีจริงๆ
"ฮือฮือ พระชายา ข้าน้อยคิดว่าท่านจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว"เสี่ยวถังกอดหลิ่วเซิงเซิงแน่น "จู่ ๆ ท่านก็หมดสติไป หมอหญิงที่มาก็ส่ายหัว ข้าน้อยคิดว่าท่านจะไม่รอดเสียแล้ว!"หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกงง ยาของเธอคือรักษาจากภายในก่อนแล้วจึงรักษาภายนอก ภายนอกดูบาดเจ็บสาหัสมาก แต่จริง ๆ แล้วเกือบจะหายดีแล้ว หมอที่มาคงตกใจกับรอยฟกช้ำบนผิวหนังเธอแตะหัวของเสี่ยวถังแล้วพูดว่า "หยุดร้องไห้ได้แล้ว ข้าไม่เป็นอะไร?""ฮือฮือ อืม"เสี่ยวถังปาดน้ำตาแล้วพูดว่า "พระชายาอยากกินอะไรไหม? ข้าน้อยจะไปเอาให้ท่านเดี๋ยวนี้""ข้าไม่หิว""ถ้าอย่างนั้นข้าน้อยจะรินน้ำให้ท่าน"เสี่ยวถังเดินไปที่โต๊ะแล้วรินน้ำพร้อมพูดว่า:"เมื่อสักครู่นี้ท่านอ๋องส่งคนมาบอกว่า การกักบริเวณของท่านถูกยกเลิกแล้ว วันนี้ท่านแม่ทัพมาที่จวน น่าจะเห็นแก่หน้าท่านแม่ทัพจึงยกเลิกกักบริเวณท่าน คิดว่าอีกเดี๋ยวท่านแม่ทัพจะมาเยี่ยมท่าน ข้าน้อยช่วยท่านแต่งตัวดีกว่า?""พ่อของข้าเหรอ?""ใช่เพคะ ได้ยินมาว่าคุณหนูรองก็มาด้วย คิดว่าอีกเดี๋ยวคงจะมาพบท่าน คนนอกมักจะหัวเราะเยาะท่านที่บังคับให้ท่านอ๋องแต่งงานด้วยในปีนั้น หัวเราะว่าท่านไม่ได้รับความโปรดปราน หัว
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 30 การแต่งตัวอีกต่อไปจะมีประโยชน์อะไร?
แม่ทัพหลิ่วถอนหายใจ เห้อแน่นอนว่าเขารู้ดีว่าด้วยความสามารถของอ๋องชาง มันจะไร้ประโยชน์สำหรับใครก็ตามที่จะบังคับให้เขาแต่งงานกับคนที่เขาไม่ต้องการแต่งงานด้วยอย่างไรก็ตามตนเป็นชายชราและไม่มีประโยชน์ที่จะกุมอำนาจทหารเพียงครึ่งหนึ่ง ในอีกไม่กี่ปีมันจะถูกส่งกลับคืนสู่มือฮ่องเต้ และเขาจะริเริ่มส่งมอบมันให้กับอ๋องชาง ความฝันของลูกสาวที่รักของเขาไม่เพียงแต่จะเป็นจริงเท่านั้น แต่เขายังสามารถผ่อนคลายต่อจากนี้ไป เขาเลยไม่เสียใจแต่ว่า..."ไม่รู้ว่าเซิงเซิง…""ท่านแม่ทัพสามารถไปเยี่ยมที่จวนชิงเฟิงได้""ขอบพระทัยฝ่าบาท"เมื่อเห็นว่าแม่ทัพหลิ่วกำลังจะถอยออกไป เสี่ยวเจียงที่อยู่ด้านข้างก็พูดว่า: "ท่านอ๋อง องค์รัชทายาทและคนอื่น ๆ ไปที่สวนหลังจวนแล้ว และคุณหนูรองก็อยู่ที่นั่นด้วย ข้าคิดว่าพระชายาอาจจะไปด้วยเช่นกัน...""งั้นไปที่สวนหลังจวนกันเถอะ"หนานมู่เจ๋อยืนขึ้นอย่างช้า ๆ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแดงก่ำสิ่งที่จิ่งฉุนพูดเป็นความจริง เหล้ามีฤทธิ์มากจริง ๆ..."..."สวนด้านหลังของจวนอ๋องชางใหญ่มากจนเกือบใหญ่เท่ากับสวนหลวงในพระราชวังสวนแห่งนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยดอกไม้และพืชนานาชนิดเท่านั้น แต่ยัง
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 31 พี่สาวโมโหข้า
เมื่อเห็นว่าหนานลั่วเฉินจ้องมองทิศทางเดียวตลอดเวลา ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปในทิศทางนั้นก็เห็นข้างบ่อปลาคาร์พมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งกําลังเดินเข้ามาใกล้ทิศทางนี้ทีละก้าว ผิวที่ขาวและอ่อนโยนนั้นดูเหมือนจะเปล่งประกายได้ ดวงตาสีดํามืดครึ้มดูมีชีวิตชีวา ทั้งน่ารักและงดงามหนานลั่วเฉินมองตรงไปข้างหน้า ไม่สามารถหุบปากได้ "นี่คือใคร?"เขาถามอีกครั้งทั้งชีวิตเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อน เขาคิดว่าหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนสวยที่สุดในโลกแล้ว แต่เขาไม่คิดว่าจะมีคนที่สวยกว่าอีกหนานเทียนก็ตะลึงเช่นกัน "ผู้หญิงคนนี้มีความคล้ายคลึงกับเฉี่ยนเฉี่ยนอยู่บ้าง"หลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนในสายตาเลย ตอนนี้ก็ไม่ได้มองไปในทิศทางนั้นเลย ได้ยินองค์รัชทายาทบอกว่ามีผู้หญิงหน้าตาเหมือนตัวเอง ในใจก็แอบภูมิใจดูเหมือนว่าอ๋องชางจะสนใจในตัวเองจริง ๆ ดังนั้นจึงหาคนที่คล้ายตัวเองมาไว้ข้างตัว?เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็ค่อย ๆ หันศีรษะกลับไป แต่เธอก็ตะลึงเมื่อมองแวบแรกคนนี้คือใคร?ไม่ ใบหน้านี้..."หลิ่วเซิงเซิง?"หนานเทียนถามอย่างสงสัยหนานลั่วเฉินกล่าวว่า "ท่านพี่ ท่านคงจำคนผิดแล้ว สาวสวยคนนี้
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 32 ต้องทำตามกระบวนการ
เมื่อเห็นหลิ่วเซิงเซิงหยิบขนม รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนทันที เมื่อเห็นว่าหลิ่วเซิงเซิงใส่ขนมกลับเข้าไปในกล่องอีกครั้ง รอยยิ้มหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนก็หยุดนิ่งทันทีเกิดอะไรขึ้น?เธอชอบกินขนมพวกนี้มากที่สุดไม่ใช่เหรอ?ปกติแล้วเธอจะเอามันเข้าปากโดยตรงเมื่อหยิบมันขึ้นมา วันนี้เกิดอะไรขึ้น...เป็นไปได้ไหมที่เธอค้นพบบางสิ่งบางอย่าง?"ท่านพี่ ขนมวันนี้ทํามาไม่สวยเหรอ? ทําไมท่านไม่กินล่ะ?"หลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนถามเธออย่างทนไม่ไหวหลิ่วเซิงเซิงยิ้มและพูดว่า "ข้าเพิ่งแก้พิษบนใบหน้าได้ไม่ใช่ง่าย ๆ นี่เพิ่งสวยขึ้น ตอนนี้ก็จะเอาพิษที่เจ้าป้อนกินลงไปอีก งั้นก็จะกลายเป็นขี้เหร่อีกแล้วล่ะสิ?"จู่ ๆ สีหน้าของหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไป "ท่านพี่ ท่านอะไร?""ข้านึกว่าน้องสาวจะเลิกวางยาแล้วหลังจากที่เห็นว่าข้าแก้พิษไปแล้ว ไม่คิดว่าน้องสาวจะยังกล้า น้องสาวกลัวข้ากลับมามีหน้าตาดีขนาดนั้นเลยเหรอ? แต่ข้าก็แต่งงานแล้ว จะสวยหรือขี้เหร่ก็เป็นภัยต่อน้องสาวไม่ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?"คำพูดกะทันหันของหลิ่วเซิงเซิง ทำให้ทุกคนในเหตุการณ์ฟังดูสับสนจู่ ๆ หลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนก็ใจเต้นแรง "ท่านพี่ ทำไมข้าไม่เ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง ตอนที่ 33 ไปให้พ้นหน้าข้าให้หมด
หนานมู่เจ๋อหรี่ตาและมองไปที่หลิ่วเซิงเซิง บางทีเขาอาจจะเมาหรือบางทีร่างที่อยู่ตรงหน้าเขาดูคุ้นเคยกับเขามากดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะมองดูอีกสองสามครั้งหลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนที่อยู่ข้าง ๆ พูดอย่างเสียใจ: "ท่านพี่ ช่วงนี้มีใครมาพูดจาไม่ดีเรื่องข้ากับท่านหรือเปล่า? ท่านไม่เคยสงสัยข้ามาก่อน และยิ่งจะไม่ใส่ร้ายข้าต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้..."หลิ่วเซิงเซิงตะคอกอย่างเย็นชา "ใส่ร้ายหรือเปล่าเจ้าไม่รู้อยู่แก่ใจเหรอ? เจ้าคิดว่าเจ้ากินขนมหนึ่งชิ้นแบบนั้นจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจ้าได้แล้วเหรอ? คนอื่นโง่ ข้าไม่ได้โง่ เจ้าวางยาพิษเรื้อรัง กินแค่ชิ้นเดียวก็ไม่เป็นไรหรอก เจ้าอยากพิสูจน์ตัวเองจริง ๆ เก่งจริงก็กินให้หมดกล่องนั้นเลยสิ?"หลิ่วเฉี่ยนเฉี่ยนถูกด่าจนตกตะลึง ตั้งแต่เด็กจนโตหลิ่วเซิงเซิงก็ไม่เคยด่าตัวเองแบบนี้ คนตรงหน้าคือหลิ่วเซิงเซิงจริง ๆ เหรอ?แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นพิษเรื้อรัง..."หลิ่วเซิงเซิง ข้าว่าพอได้แล้ว เมื่อก่อนขี้เหร่นานเกินไปหรือเปล่า ทําให้จิตใจเจ้าบิดเบี้ยวไปหรือเปล่า? เจ้าคิดว่าตอนนี้ตัวเองสวยกว่าเฉี่ยนเฉี่ยน เลยสามารถใส่ร้ายเธอได้ตามใจชอบเหรอ?"หนานลั่วเฉินอดไม่ได้ที่จ
Latest chapter
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 297 เรียกข้าว่าหมอหลิ่วก็ได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 296 อาจเป็นโรคระบาดจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 295 สงครามครั้งนี้ยังไม่สามารถรบได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 294 เจ้าจะตบข้าได้ยังไง
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 293 กลับมาเป็นเหมือนเดิมภายในไม่กี่วัน
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 292 ทำตัวเองจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 291 ไม่กล้าออกไปพบปะผู้คนอีก
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 290 พูดแล้วก็เป็นความเข้าใจผิด
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 289 อ๋องชางเชิญท่านไปงานเลี้ยง
