Share
บทที่ 251 ท่านอ๋องไม่มีทางไม่สนใจเธอ
Related chapter
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 252 กลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับเข้าใจไหม?
หลิ่วเซิงเซิงส่ายหัว "ถ้าเจ้าไม่พูดข้าก็เกือบลืมไปแล้ว""รีบเอาให้เขาโดยเร็วที่สุดดีกว่า ไม่ว่าอันนั้นจะจริงหรือปลอม เอาไว้ที่มือเขาก็ปลอดภัยที่สุด ถือโอกาสคุยกับเขาเรื่องของข้าด้วย เพื่อเขา...""เขาจะรับสนมแล้ว"หลิ่วเซิงเซิงขัดจังหวะคำพูดของมู่ชิงชิงด้วยสีหน้าสงบมู่ชิงชิงตกใจ "เกิดอะไรขึ้น? ตอนนี้เขาไม่ได้ชอบเจ้ามากเหรอ? อยู่ดี ๆ ทำไมเขาถึง...""มันไม่ใช่ประสงค์ของเขา ฮ่องเต้พระราชทานแต่งงาน"มู่ชิงชิงรู้สึกกระอักกระอ่วนใจอยู่พักหนึ่ง "เป็นฮ่องเต้เหรอ? งั้นก็จัดการยากหน่อย อย่างไรเสียก็เป็นพระประสงค์ของฮ่องเต้ ไม่ว่าอ๋องชางจะเก่งแค่ไหนก็ไม่สามารถไม่ไว้หน้าฮ่องเต้ได้ เห้อ..."บางทีอาจจะเห็นความอึดอัดของหลิ่วเซิงเซิง มู่ชิงชิงก็พูดต่อว่า "เจ้าก็อย่าเสียใจไปเลย ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่พระประสงค์ของฮ่องเต้ไม่ใช่เหรอ? นี่แสดงให้เห็นว่าท่านอ๋องของเจ้าเป็นคนที่ถูกบังคับให้แต่งงาน และไม่ได้สมัครใจ ไม่ว่ายังไงต่อไปเขาก็เอาใจเจ้าเท่านั้น ไม่แน่ว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะเฝ้าห้องว่างคนเดียวทุกวันก็ได้?"มุมปากของหลิ่วเซิงเซิงกระตุก "พูดไร้สาระอะไร? ข้ามีอะไรต้องเสียใจ"มู่ชิงชิงระเบิดหัวเราะออกม
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 253 ป้าหวังกระทำการโดยพลการ
"เขาไม่ยอมพบข้าด้วยซ้ำ แต่พวกเจ้ากลับพูดว่าเขาจริงใจ ทำไมข้าถึงคิดว่าพวกเจ้าแกล้งข้าเล่นล่ะ?"หลิ่วเซิงเซิงยิ้มอย่างขมขื่นโดยไม่รู้ว่าคำนั้นหมายถึงอะไรอาสิงกล่าวว่า "ที่จริงท่านอ๋องจริงใจหรือไม่จริงใจ ท่านรู้สึกเองได้""อาจจะ"หลิ่วเซิงเซิงเงียบไปนานก่อนจะพูดว่า "ไม่รู้ทําไม ข้ามักจะรู้สึกว่าในใจของเขายังมีปมอยู่ แม้ว่าตอนนี้จะดูดีมาก แต่ในที่ที่มองไม่เห็น เขาน่าจะไม่เคยลืมข้าคนเดิม"แม้ว่าเธอจะรู้ชัดเจนว่าไม่ใช่ตัวเอง แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เมื่อนึกถึงหนานมู่เจ๋อที่มีปมที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขในใจ"ทำไมพระชายาถึงคิดอย่างงั้น?"หลิ่วเซิงเซิงยิ้มและพูดว่า "ไม่รู้สิ ก็แค่คิดถึงสิ่งที่ไม่ดีเหล่านั้นอย่างควบคุมไม่ได้ บางครั้งก็นึกถึงความเฉยเมยในอดีตของเขา คิดให้ดี ๆ บางทีเราอาจจะไม่เหมาะสมกันจริง ๆ มั้ง""ตอนนั้นท่านอ๋องเย็นชาเล็กน้อยจริง ๆ แต่ตอนนี้เขาเหมือนกับท่าน พวกท่านได้เปลี่ยนไปแล้ว..."หลิ่วเซิงเซิงกล่าวว่า "การเปลี่ยนแปลงสามารถเปลี่ยนแปลงไปตลอดชีวิตได้ไหม?"อาสิงสะดุ้ง "พระชายาหมายความว่ายังไง?""ข้าแค่อยากรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงสามารถเปลี่ยนแปลงไปตลอดชีวิตได
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 254 ถ้าเป็นล่อเสือออกจากถ้ำล่ะ
ใช้เวลาไม่นานหลิ่วเซิงเซิงก็มาถึงจวนองค์หญิงก็เห็นว่าหนานซินอยู่ในสภาพที่ดีเยี่ยม เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะหินในสวนหลังบ้าน อาบแดดอยู่ มีสาวใช้กำลังป้อนองุ่นอย่างระมัดระวัง เมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้า หนานซินลุกขึ้นนั่งทันที"ในที่สุดเจ้าก็มาแล้ว!"ขณะที่เธอพูด เธอก็ก้าวไปข้างหน้าและจับมือของหลิ่วเซิงเซิง "ข้าคิดว่าข้าตื่นขึ้นมาเจ้าจะอยู่ข้าง ๆ ข้า แต่เจ้ากลับกลับไปเลย ในสายตาของเจ้ายังมีเพื่อนอย่างข้าอีกไหม?"หลิ่วเซิงเซิงอ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรหนานซินดึงเธอให้นั่งข้างตัวเอง"ข้ารู้เรื่องที่เสด็จแม่ไปพบเจ้าแล้ว และเดาว่าเธอต้องพูดอะไรกับเจ้า จริง ๆ แล้วเจ้าไม่จำเป็นต้องใส่ใจเลย เธออยู่ในพระราชวังมาเกือบทั้งชีวิต ไม่เคยเห็นข้างนอกเลย แต่ทุกคนในพระราชวังต่างก็ทะเลาะกัน เธอไม่เคยเห็นมิตรภาพที่แท้จริงเลย ที่เรียกว่าความเป็นเพื่อนกัน เธอยิ่งไม่เคยเชื่อ เลยขัดขวางไม่ให้เจ้าและข้าเป็นมิตรกัน""องค์หญิงเข้าใจผิดแล้ว สนมโหรวไม่ได้พูดอะไรกับข้าเลย"หนานซินกลอกตาของเธอ "ยังเสแสร้งอยู่อีกเหรอ? เสด็จแม่ของข้าเองข้ายังไม่รู้เหรอ? แม้ว่าเธอจะเป็นเสด็จแม่ที่ข้ารักที่สุด แต่พูด
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 255 ท่านมาอีกแล้วโดนทุบอีกแล้ว
หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง หลิ่วเซิงเซิงพูดอย่างใจเย็น "กลับไปที่จวนองค์หญิงก่อนเถอะ หานักฆ่าไม่เจอก็ไม่เป็นไร สิ่งสำคัญที่สุดคือความปลอดภัยขององค์หญิงเจ้า"หลังจากประสบกับเหตุการณ์เช่นนี้ หนานซินก็รู้สึกละอายใจที่จะไปที่จวนอ๋องชาง สุดท้ายก็ถูกนำกลับไปที่จวนองค์หญิงโดยไม่เต็มใจในตำหนักขององค์หญิง หนานซินพูดด้วยความโกรธ "ใครเกลียดข้ามากขนาดนี้? ข้าพาคนออกไปมากมายขนาดนี้แล้วและเขายังกล้าที่จะลอบสังหารข้า เขาไม่มีสมองเหรอ?""หนานหว่านหนิง"หลิ่วเซิงเซิงพูดอย่างเย็นชาในเวลานี้หนานซินกลับส่ายหัว "ไม่ ตอนนี้น้องห้ากำลังวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด และเขายังมีคนสนิทอยู่มากมายรอบตัวเขา ถ้าเขาต้องการฆ่าข้าจริง ๆ เขาจะส่งคนมาเพิ่มได้แน่นอน แต่ตอนนี้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น และพวกเขาไม่สามารถเข้าใกล้รถม้าของเราได้ แล้วคนแบบนั้นไม่มีทางเป็นคนของน้องห้า?""ถ้าเป้าหมายของเขาไม่ใช่ต้องการฆ่าเจ้าล่ะ?"หลิ่วเซิงเซิงพูดอย่างมีความหมาย "มีความเป็นไปได้ไหมที่เขากําลังกระตุ้นเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็รอให้เราวุ่นวาย พูดให้ถูกก็คือ เขาน่าจะมาหาข้า""ดูเหมือนว่าพระชายาจะรู้ตัวดี ยังรู้ว่าคนอื่นมาหาเจ้า"ทันใดนั้น
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 256 การไปของข้าครั้งนี้อันตรายมาก
"อย่าขวางข้า ข้ามีเรื่องสำคัญ"น้ำเสียงของหลิ่วเซิงเซิงมีความกังวลมากเสี่ยวเจียงพูดอย่างไม่แสดงออก "พระชายาสามารถบอกกับข้าน้อยได้ ข้าน้อยจะไปบอกแทนพระชายาให้"หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกหมดหนทาง "เขาไม่อยากเจอข้ามากขนาดนั้นเลยเหรอ? ข้ามีเรื่องด่วนจริง ๆ!""เรื่องด่วนของพระชายาคือมอบหนังสือหย่าเหรอ? ตอนนี้ท่านอ๋องยุ่งมากและ รอยุ่งเสร็จแล้วข้าน้อยจะมอบให้เขา"หลิ่วเซิงเซิงไม่ได้สนใจหนังสือหย่าเลยตอนนี้ "ท่านมาอีกแล้วโดนทุบ อาชิงถูกลักพาตัว! ข้ามาหาท่านอ๋องเพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้!"เสี่ยวเจียงมองดูหลิ่วเซิงเซิงอย่างไม่เชื่อ "พระชายา ท่านรู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่? ก่อนหน้านี้ท่านพัวพันกับอาชิงคนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าก็ช่างเถอะ ท่านบอกว่านั่นเป็นเพื่อน แม้ว่าพวกเราทุกคนจะรู้สึกไม่เหมาะสม แต่ก็ยังเลือกที่จะเชื่อท่าน แต่ท่านรู้ว่าท่านอ๋องรังเกียจเขา! ตอนนี้เขาเกิดเรื่อง ท่านยังอยากขอให้ท่านอ๋องไปช่วย คน ทำร้ายจิตใจจริง ๆ!""พวกเจ้าดูไม่ออกจริง ๆ หรือแกล้งดูไม่ออก? เธอคือมู่ชิงชิง!"หลิ่วเซิงเซิงอดไม่ได้ที่จะเพิ่มระดับเสียงเห็นได้ชัดว่าเสี่ยวเจียงตกตะลึง แต่เขาสงบลงอย่างรวดเร
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 257 ถ้าเก่งจริงก็ลงมา
"ได้!"หลิ่วเซิงเซิงตกลงอย่างง่ายดาย จากนั้นหยิบดาบบนพื้น ขึ้นมา "ก็แค่มือข้างเดียวไม่ใช่เหรอ? ข้าจะให้เจ้า แต่เจ้าต้องแก้มัดอาชิงก่อน"มีชายชุดดำอย่างน้อยสามสิบหรือสี่สิบคนที่นี่ หนานหว่านหนิงไม่กลัวว่าทั้งสองคนจะหนีไปได้ ดังนั้นเขาจึงให้คนแก้เชือกมือและเท้าของมู่ชิงชิงอย่างง่ายดายแล้วพูดว่า"ยังไม่คิดจะลงมืออีกเหรอ? จะให้ข้าฆ่าน้องชายคนนี้ก่อน แล้วค่อยช่วยเจ้าลงมือเหรอ?"มู่ชิงชิงส่ายหัวอย่างตื่นเต้น ทันทีที่เชือกในมือของเธอถูกแก้ออก เธอก็ดึงผ้าในปากของเธอออก "เซินเอ๋อ รีบหนีไป! ไม่ต้องสนใจข้า!"หนานหว่านหนิงเตะเธอออกไปด้วยเสียง "ปัง" "ดูเหมือนว่าพวกเราต้องช่วยเจ้าลงมือ"ขณะที่กำลังพูด ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังสนั่น จู่ ๆ ประตูใหญ่ก็ถูกเตะอย่างแรง พร้อมกับหน้าต่างโดยรอบก็ถูกเตะออกทีละบาน!ก่อนที่ใครจะทันได้โต้ตอบ เงาดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็ล้อมรอบทุกคนอย่างรวดเร็ว!หนานหว่านหนิงขมวดคิ้ว "หลิ่วเซิงเซิง เจ้าเล่นลูกไม้อีกแล้ว! เจ้าไม่สนใจสิ่งที่เจ้าเรียกว่าเพื่อนเลยจริง ๆ"ขณะที่พูด เขาก็บีบคอของมู่ชิงชิงแล้วพูดว่า "หยุดกันให้หมด!"หลิ่วเซิงเซิงรีบวิ่งไปข้างหน้าทันที "ปล่อยเธอไป!"
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 258 ไม่อยากออกมาเลย
หลิ่วเซิงเซิงมีเวลามองออกไปนอกหน้าต่างที่ไหน?เมื่อเห็นบาดแผลของมู่ชิงชิงค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีดำ เธอก็วิตกกังวล หากไม่มียาแก้พิษ เธอทำได้เพียงฝังเข็มเพื่อบรรเทาพิษเท่านั้นดึกแล้วห้องก็สลัวมาก หากฝังเข็มผิดจุดโดยไม่ตั้งใจ มู่ชิงชิงอาจเป็นอัมพาตได้!แม้ว่าเธอจะไม่เป็นอัมพาต แต่พิษก็สามารถฆ่าเธอได้หากไม่ได้รับการล้างพิษจนหมดแต่จนถึงตอนนี้ เธอยังไม่รู้ว่าคนที่โจมตีพวกเธอคือใคร และไม่มีทางเดาได้หนานหว่านหนิงถูกหนานมู่เจ๋อไล่ล่า และแม้ว่าคนอื่นจะแค้นตัวเองพวกเขาก็จะไม่น่าทำร้ายมู่ชิงชิงมันคือใครกันแน่?หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกกังวล แต่มู่ชิงชิงจับแขนของเธอไว้แน่น"ไฟ ไฟ..."ไฟไหม้จริง ๆ...ต้นไม้นอกหน้าต่างมีไฟลุก!หลิ่วเซิงเซิงมุ่งความสนใจไปที่การฝังเข็มเพื่อเธอ ไฟที่อยู่นอกหน้าต่างพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า และในที่สุดห้องก็สว่างขึ้นเล็กน้อยแต่เมื่อห้องสว่างขึ้นจริง ๆ หลิ่วเซิงเซิงก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอหันกลับมาทันทีและเห็นไฟที่โหมกระหน่ำอยู่นอกหน้าต่าง แม้แต่หน้าต่างก็ยังลุกเป็นไฟ!เพียงชั่วครู่ ควันก็ฟุ้งไปทั่วทั้งห้องหลิ่วเซิงเซิงรีบปิดปากและจมูกของมู่ชิงชิงด้วยผ้าเช็ด
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 259 ถูกเธอล่อลวงแล้ว
น้ำตาของมู่ชิงชิงไหลลงมาอย่างเงียบ ๆ และเธอก็รู้รู้ว่าเธอตั้งใจ!เธอยังคงส่ายหัว"พูดมั่ว! พวกเราไม่เคยคำนึงถึงเรื่องแบบนี้มาก่อน ข้าไม่รู้ว่าคนอื่นต้องการเจ้าหรือเปล่า แต่ข้าต้องการเจ้า เซินเอ๋อ เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของข้า? เจ้าเคารพข้ามาก ทั้ง ๆ ที่ถูกเข้าใจผิด ก็ยังไม่ยอมบอกว่าข้าแต่งตัวเป็นผู้ชาย จนกระทั่งได้รับความยินยอมจากข้าในภายหลังเจ้าถึงบอก เจ้าเป็นห่วงความรู้สึกของคนอื่นมาก เป็นห่วงจนไม่คิดถึงตัวเอง เจ้าแบบนี้ เก่งมากจริง ๆ""เซินเอ๋อ เจ้าได้ยินที่ข้าพูดไหม? ข้าต้องการเจ้า! เจ้าออกมาได้ไหม? เจ้าไม่ออกมา ข้าก็จะไม่ไป เดี๋ยวที่นี่พังแล้ว พวกเราก็ถูกฝังด้วยกันที่นี่เถอะ!"มู่ชิงชิงตบกำแพงอย่างแรง ขณะกระโดดขึ้นไปคว้าขอบหน้าต่าง พยายามปีนเข้าไปช่วยคนมีเสียงดังกึกก้อง และไฟก็เปิดปากที่เปื้อนเลือดของมันราวกับสัตว์ป่า และเผาไหม้ไปที่หน้าต่างในพริบตามู่ชิงชิงสะดุ้งและล้มลงกับพื้นในที่สุดเมื่อมองดูไฟที่โหมกระหน่ำตรงหน้า มู่ชิงชิงก็กังวลมากจนร้องไห้อย่างขมขื่น "หลิ่วเซิงเซิง! เจ้าสารเลว! ทำไมเจ้าไม่ตอบคำพูดของข้า?""แคกแคกแคก..."ราวกับได้ยินเสียงไอของหลิ
Latest chapter
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 297 เรียกข้าว่าหมอหลิ่วก็ได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 296 อาจเป็นโรคระบาดจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 295 สงครามครั้งนี้ยังไม่สามารถรบได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 294 เจ้าจะตบข้าได้ยังไง
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 293 กลับมาเป็นเหมือนเดิมภายในไม่กี่วัน
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 292 ทำตัวเองจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 291 ไม่กล้าออกไปพบปะผู้คนอีก
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 290 พูดแล้วก็เป็นความเข้าใจผิด
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 289 อ๋องชางเชิญท่านไปงานเลี้ยง
