บทที่ 50 ถึงแม้ว่าจะฆ่าทุกคน

ในเวลาเดียวกัน จวนชิงหยุน

หลังจากฟังรายงานของโม่เล่าแล้ว ในที่สุดใบหน้าของหนานมู่เจ๋อที่อยู่หน้าโต๊ะหนังสือก็มีสีหน้าเล็กน้อย

โม่เล่าพูดสองสามคํา หลังจากเห็นท่านอ๋องไม่ตอบสนองก็ถอยกลับอย่างเงียบ ๆ

พอโม่เล่าถอยกลับ เสี่ยวเจียงก็พูดอย่างจริงจัง: "ท่านอ๋อง ครั้งนี้เราเข้าใจผิดพระชายาจริง ๆ เห็นท่าทางอ่อนแอของพระชายา คงใช้ความคิดอย่างมากในการช่วยอาหลิน"

หลังจากเงียบไปชั่วครู่ก็กล่าวเสริมว่า "ไม่ว่าอย่างไร ครั้งนี้พระชายาก็ได้ช่วยอาหลินจริง ๆ คิดแล้วเธอก็คงเป็นผู้รู้จักตอบแทนบุญคุณ ช่วงนี้มา พระชายาก็ไม่ได้ทำอะไรเกินเลย บางทีเธออาจจะใจดีจริง ๆ"

หนานมู่เจ๋อวางพู่กันในมือเบา ๆ "แล้วไงล่ะ?"

"คิดว่าตอนนี้พระชายาคงรอให้ท่านไปเยี่ยมเธอมาก..."

"ข้าไม่มีทางไป"

เสี่ยวเจียงก้มศีรษะลงเล็กน้อย ไม่กล้าพูดอีกต่อไป

จากนั้นก็ได้ยินหนานมู่เจ๋อพูดว่า: "ส่งเงินหนึ่งร้อยตำลึงไปให้ก็พอ"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เสี่ยวเจียงก็รู้สึกตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านอ๋องมอบรางวัลให้กับพระชายา!

ครั้งนี้พระชายาคงจะมีความสุขมากอย่างแน่นอน!

จวนเสนาบดี

"ไม่ให้พ้น ออกไปให้พ้นหน้าข้าให้หมด! อ๊ายอ๊าย! ข้าโกรธจริง ๆ!"