บทที่ 157

แต่เธอคิดได้ว่าเหยียนฉู่เป็นคนที่ใจแข็งยิ่งกว่าอะไร

พอคิดได้แบบนี้เธอก้ไม่กลัวมากแล้ว

จนกระทั่งบ่ายสามเหยียนฉู่ถึงจะมาตอบข้อความของเธอ “ฉันตายไปแล้วหนึ่งครั้ง!”

“หัวหน้าลั่วเรียกเธอไปพบจริงๆหรอ?” เหยียนฉู่ถาม

“เธอรู้แล้วยังไม่ยอมมาบอกฉันงั้นหรอ?” พอพูดถึงเรื่องนี้เหยียนฉู่ก็รู้สึกเหนื่อยใจ

เธอคิดว่าเรื่องของกู้อิ๋นใกล้จะปิดบังต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

ถึงแม้ว่าวันนี้จะไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้น!

แต่ลั่วเหยียนกับเผยเซียวเหมือนกับว่าจะคอยจ้องพวกเธออยู่ตลอดเวลา นี่มันเป็นเรื่องที่ยังไงก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว

“ฉันก็อยากจะโทรบอกเธอ แต่ทำไม่ได้นี่ ก็เขาโทรหาประธานเผยเลยนี่นา” กู้อิ๋นว่า

ตอนนั้นอยู่กับความกดดันของเผยเซียวเธอจะขยับก็ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ

เธอจะกล้าส่งข่าวให้เหยียนฉู่ได้ยังไง！

“พวกเราจะตายกันแล้ว!” เหยียนฉู่ว่า

คำพูดพวกนี้ต่อให้มองไม่เห็นหน้าของอีกฝ่ายกู้อิ๋นก็รู้ได้เลยว่าสีหน้าของอีกฝ่ายเป็นแบบไหน

วันนี้คงจะตกใจมากจริงๆ!

วันนี้มันกระทันหันมากจริงๆ

กู้อิ๋นมองไปทางด้านบนเผยเซียวอยู่ในห้องทำงานไม่ออกมาคงจะประชุมอยู่

เธอถือโทรศัพท์เดินเข้าไปในห้องนอนก่อนจะกดโทรหาเหยียนฉู่

ฝ