บทที่ 171

แล้วในใจของประธานเผยคิดว่าเธอมีค่าแค่เพียงเป็นคนช่วยดื่มเหล้าแทนใช่ไหม?

ถ้าหากไม่สามารถดื่มแทนได้ อย่างนั้นเธอก็ไม่มีประโยชน์อันใดสักนิดเลยใช่ไหม？

กู้อิ๋นมองไปที่เผยเซียวด้วยความกลัดกลุ้มใจ!

เผยเซียวชายตามองด้วยสายตาเย็นชา “เป็นอะไรหรือ？”

“ไม่มีค่ะ！” กู้อิ๋นไม่กล้าเอ่ยเรื่องดื่มเหล้าไม่เป็นออกมา

ถ้าหากเธอมีประโยชน์เพียงแค่นี้จริงๆล่ะก็ แล้วถ้ากล้าเอ่ยเรื่องดื่มเหล้าไม่เป็นล่ะ แน่นอนว่าก็ถูกไล่ออกอย่างเป็นแน่

เพียงแค่เธอทำงานไม่ดีหรือ？เธอเป็นคนที่รอบคอบมีความรับผิดชอบสูง มีวินัยปฏิบัติตามระเบียบ ทำขนาดนี้แล้วจะถูกปฏิเสธได้อย่างไร？

ในใจกู้อิ๋นรู้สึกอึดอัดคับข้องใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยออกมา

บนเครื่องบิน

เธอและเผยเซียวนั่งชั้นธุรกิจด้วยกัน

พนักงานบนเครื่องบินได้เสิร์ฟขนมของว่างให้ เมื่อก่อนกู้อิ๋นไม่ค่อยสนใจของว่างพวกนี้สักเท่าไหร่นัก แต่ทว่าเมื่อได้เห็นในตอนนี้แล้ว เธอก็อยากจะรับประทานมันขึ้นมา

ส่วนเผยเซียวกลับไม่สนใจสิ่งเหล่านี้สักเท่าไหร่

กู้อิ๋นหยิบขนมถุงหนึ่งแล้วแกะออก

หยิบชิ้นเล็กขึ้นมากัด เสียงเคี้ยวดัง“กร็อบๆ！” เผยเซียวผู้ซึ่งนอนปิดตาอยู่ทันใดนั้นก็ลืมตาข