บทที่ 58

แต่ว่าพอเป็นเรื่องของผลประโยชน์แล้วมันมากพอที่จะทำให้เธอสลัดความกลัวทิ้งไป

อย่างเช่นตอนที่อยู่ที่โรงเรียน เธอกลัวคุณครูทุกคนเพราะกลัวว่าตัวเองจะทำผิดจนโดนไล่ออกและไม่สามารถทำตามคำสั่งเสียของคุณย่าได้

พอเมื่อมาทำงานที่เผยซื่อกรุ๊ปเธอก็กลัวเผยเซียวเพราะว่าซื้อบ้านที่เมืองก่างเอาไว้ เธอยังติดหนี้อีกก้อนโตอีก

เธอกลัวจะตกงาน กลัวว่าจะทำให้เผยเซียวโกรธเข้าแล้วทำงานอยู่ที่เมืองก่างไม่ได้อีกต่อไป ถ้ามีเรื่องของผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้องเธอถึงได้กลัวและระวังเนื้อระวังตัว

แต่เหลียงม่านเข่อถึงแม้ว่าตอนนี้จะเป็นคุณหญิงของเผยซื่อ แต่กู้อิ๋นและเธอก็ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรร่วมกัน!

เหลียงม่านเข่อโกรธเอามากๆ รีบลุกขึ้นก่อนจะมองไปทางกู้อิ๋นด้วยความเกลียดชัง “แบบนี้ก็แปลว่าฉันพูดดีๆ และเธอจะไม่ยอมฟัง ต้องให้ฉันบังคับสินะ?”

“คุณไม่ต้องมาขู่ฉันหรอกนะคะ”

กู้อิ๋นหรี่ตาก่อนจะมองไปทางอีกฝ่ายอย่างไม่สนใจ

เหลียงม่านเข่อได้ยินหล่อนเรียกตัวเองว่าคุณเหลียงสายตาของเธอก็ยิ่งเย็นชามากขึ้น

ตอนนี้เธอรู้สึกอยากจะฉีกยัยเด็กปากมากไม่รู้ที่ต่ำที่สูงคนนี้ให้แหลกคามือ

เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ดี ดีจริงๆ! ถ้าแกเก่งมา