บทที่ 57

ตอนนี้ทางด้านเผยเซียวรู้เรื่องนี้หรือไม่ทางด้านของกู้อิ๋นเองก็ไม่รู้ แต่ว่าเธอกับเหยียนฉู่จะร่วมมือกันอีกครั้ง!

ไม่ว่าอย่างไรเรื่องในเมืองหนานคืนนั้นจะไม่ยอมพูดถึงโดยเด็ดขาด!

และต่อให้เผยเซียวจะเกิดความสงสัยอย่างไร ถ้าเกิดว่าไม่มีหลักฐานที่มัดตัวไว้จนดิ้นไม่หลุด ไม่ว่าจะสอบสวนกู้อิ๋นอย่างไร เธอก็จะไม่ยอมรับโดยเด็ดขาด

กู้อิ๋นอุตส่าห์สร้างตัวที่เมืองก่างได้แล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่ให้เผยเซียวไล่เธอออกไปจากที่นี่ได้อย่างแน่นอน

เหยียนฉู่กลับไปแล้ว

กู้อิ๋นก็รอเผยเซียวกลับมาเหมือนกับนักโทษที่รอการประหาร

แต่พอถึงเวลากลางวัน เผยเซียวไม่ได้กลับมมา แต่ก็มีคนจากคฤหาสน์ตระกูลเผยแวะเข้ามา

คนที่มาเป็นแม่เลี้ยงของเผยเซียว......เหลียงม่านเข่อ!

เธอทาเล็บสีแดงอย่างกับเลือดพอรวมเข้ากับผิวพรรณขาวผ่องของมือของเธอแล้วไม่ว่าจะแสดงท่าทีแบบไหนออกมาก็ดูสง่างามไปหมด

เธอหยิบเอาเช็คออกมาวางที่โต๊ะตรงหน้าเธอ ก่อนจะผลักมาทางกู้อิ๋น สายตาเย็นชาเหมือนกับนกฟีนิกซ์มองมาทางเธอ “คุณกู้เป็นผู้หญิงที่ฉลาด คงจะเข้าใจความหมายของฉันใช่ไหมคะ?”

กู้อิ๋นหน้ามืดลงไปมาก

ถึงแม้ว่าโดยปกติแล้วเธอจะดูเป็นคนขี้กลัวเมื่ออยู่ต่อ