บทที่ 98

กู้อิ๋นรีบเช็ดร่องรอยน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวก ๆ หันหน้าก็สบเข้ากับนัยน์ตาที่ลุ่มลึกของเผยเซียว

“เผย ประธานเผย?” กู้อิ๋นพลันก็สั่นไปเล็กน้อย

ท่าทีแตกต่างอย่างนั้น ที่เห็นได้ชัดเจน

แววตาที่ลุ่มลึกเผยเซียวนิ่งไปเล็กน้อย สาวเท้ายาวเข้ามาประชิดเธอ กู้อิ๋นรู้ตัวก็ถอยหลัง

แต่ชั่วอึดใจก็ถูกชายหนุ่มบีบเข้าที่คาง มือข้างหนึ่งก็ยึดเอวบางของเธอไว้ “โทรหาใคร?”

“เหมือนกับเหลียงม่านเขอผู้หญิงอย่างนั้น” กู้อิ๋นฮึดฮัด

เผยเซียวขมวดคิ้ว “แม่เลี้ยงเธอ?”

“ไม่ใช่!” กู้อิ๋นก็ยิ่งโกรธ

เหลียงม่านเขอทำตัวน่ารังเกียจเช่นนี้ก็พอจะเข้าใจได้ แม่เลี้ยงชั่วร้ายมันก็คู่กับโลกมาเสมอ

เผยเซียว “ความสัมพันธ์ของคุณกับแม่คุณดีไหม?”

“ตอนเด็ก ๆ ฉันโตมากับคุณยาย”

เผยเซียวพยักหน้า!

เมื่อก่อนสิ่งที่เขียนตอนตรวจเอกสารก็คือ เธอเป็นเด็กกำพร้าที่ต้องพึ่งพาคุณยาย

สำหรับเธอยังมีเรื่องแม่เรื่องนี้ เผยเซียวเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ!

แต่ตอนนี้เห็นเธอมีแม่อย่างนี้ก็พอจะรู้แล้วว่าแม่อย่างนั้นมีก็เหมือนไม่มี

ลูบไปที่คางมนที่เย็นเยียบของเธอ เผยเซียวก็จูงมือเธอออกไปด้านนอก!

พอจะทำให้อบอุ่นได้ก็ทำให้ร่างกายของกู้อิ๋นรู้สึกสบายขึ้นมาเล็กน้