Share

บทที่ 39

เมื่อซูชิงอู่เห็นซูฉางเซิง นางก็ตื่นเต้นมากจนพูดไม่ออก

เพราะนางไม่ได้เจอซูฉางเซิงมานานแล้ว

สองปีหลังจากนี้ ซูฉางเซิงจะเสียชีวิตด้วยอาการป่วย…

ร่างกายของเขาอ่อนแอมาตั้งแต่กำเนิด ย้อนกลับไปตอนนั้น นางไม่มีความสามารถมากพอในการรักษาโรคของซูฉางเซิงได้ แม้ว่านางจะลองวิธีการนับไม่ถ้วน แต่ก็ไร้ประโยชน์

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้นางสามารถรักษาเขาให้หายได้แล้ว!

เมื่อซูชิงอู่คิดถึงสิ่งนี้ นางก็ถอนหายใจ ขอบตาเปลี่ยนเป็นสีแดง น้ำตาเอ่อล้นออกมา นางกอดร่างผอมเพรียวของพี่ห้าไว้

ในขณะนี้ซูฉางเซิงตกตะลึง

ความเยือกเย็นบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาหายไป เสียงของเขาลดต่ำลงถึงขีดสุด และถามอย่างอ่อนโยนว่า "เด็กน้อย เจ้าเป็นอะไรไป?"

ในขณะที่ลูบหลังของซูชิงอู่พลางปลอบประโลมนาง จากนั้นดวงตาของเขาก็จ้องมองไปที่เย่เสวียนถิง

อย่างรวดเร็ว

“มีใครรังแกเด็กน้อยของข้าหรือเปล่า?”

ขณะที่ถูกจ้องมอง เย่เสวียนถิงตึงเครียดเล็กน้อย

เขาเม้มริมฝีปากแน่น ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

เขาไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ซูชิงอู่ถึงเริ่มร้องไห้เมื่อนางเห็นซูฉางเซิง อาจเป็นเพราะเขาทำได้ไม่ดีพอจริง ๆ…

นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้นางเศร้าโศก

เมื่อนึกถึง
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status