แต่ถ้าคืนนี้ไม่ไปหาเขา เธอต้องนอนไม่หลับแน่ เธอหวังว่าจะทำให้อาชีพของจิ้นซือเหนียนกลับมาเป็นตามปกติโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องไม่สบายใจต่อไป หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เดินออกมาจากห้อง เด็กทั้งสองคนหลับไปแล้ว ในบ้านเงียบมากจนดูราวจะได้ยินเสียงเข็มหล่น เธอยังได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัวเหมือนตีกลองอีกด้วย เธอกำลังกลัวอะไรอยู่? ตอนนี้เธอตั้งท้องลูกของเขา ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่กล้าทำร้ายเธอหรอก พี่เลี้ยงเด็กและบอดี้การ์ดเลิกงานแล้ว เธอจึงขับรถไปยังคฤหาสน์ของฟู่สือถิงเพียงลำพัง สี่สิบนาทีต่อมา รถก็จอดอยู่ที่ลานหน้าบ้านของเขา เธอเดินลงจากรถ อาศัยไฟถนน บอดี้การ์ดตรงเสาประตูจึงมองเห็นหน้าเธอชัดเจนและเปิดประตูลานบ้านทันที ตอนนี้เธอตั้งท้องลูกของฟู่สือถิงอยู่ ใครจะกล้าขวางเธอ? เมื่อเธอเดินมาถึงประตูคฤหาสน์ ป้าจางรีบเข้ามาแล้วย่อตัวลงเปลี่ยนรองเท้าให้เธอ “ฉันเปลี่ยนเองค่ะ” เธอรีบหยุดป้าจาง ป้าจาง “อันอัน ตอนนี้คุณตั้งท้องอยู่ ถ้าไม่ต้องก้มก็ไม่ต้องทำหรอกค่ะ คุณผู้ชายบอกว่าคุณจะมา ดิฉันเลยตุ๋นซุปไว้ให้คุณค่ะ” ตอนเย็นเธอกินอะไรมานิดหน่อย ตอนนี้เลยรู้สึกหิวนิด ๆ “เขา
“แล้วทำไมคุณต้องช่วยเก็บรักษาบัตรธนาคารของเขาด้วยล่ะ? คุณเป็นแม่เขารึไง? ความรักของแม่เปล่งประกายอัตโนมัติเวลาเห็นผู้ชายหน้าตาดีงั้นเหรอ?” เขาพูดเน้นทุกคำอย่างดุดันและไม่ยอมแพ้ ฉินอันอันขมวดคิ้ว สมองของเธอว่างเปล่าไปชั่วขณะ เธอรู้นานแล้วว่าพูดจาอย่างมีเหตุผลกับผู้ชายคนนี้ไม่ได้ เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ จนเสียงทะเลาะวิวาทปลุกคนอื่น ๆ ในคฤหาสน์ เธอจึงลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปตรงหน้าเขา “ไปคุยกันในห้อง” หลังจากที่เธอพูดประโยคนี้ เขาลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็ว เขาจับแขนของเธอแล้วพาเธอไปที่ห้องนอนของเขา วินาทีที่ประตูห้องปิดลง ฉินอันอันก็พูดเข้าประเด็น “ฟู่สือถิง ฉันไม่อยากเสียเวลากับคุณ พรุ่งนี้ฉันจะต้องเห็นผลงานของจิ้นซือเหนียนที่แบนกลับมาเหมือนเดิม! คุณรังแกฉันได้ แต่คุณไม่มีสิทธิ์มารังแกเพื่อนของฉัน! ถ้าคุณคิดว่าฉันกำลังข่มขู่แล้วล่ะก็ งั้นก็คอยดูแล้วกัน!” “คุณเอาเด็กในท้องมาขู่ผมเหรอ?” ดวงตาเรียวยาวของฟู่สือถิง จับจ้องที่ส่วนท้องของเธอ มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อยราวกับล้อเลียนเธอ ไม่มีทางที่เธอจะทำอะไรที่เป็นการทำร้ายเด็ก ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงการเอ
ไม่นาน ท้องฟ้าก็ใกล้สว่างแล้ว ข่าวด่วนข่าวหนึ่งได้พาดหัวเวบไซต์ใหญ่แต่ละเว็บอย่างรวดเร็ว! - ฟู่สือถิงกล่าว : ผมไม่ได้แบนจิ้นซือเหนียน พาดหัวข่าวตรงไปตรงมาและดึงดูดสายตาผู้คน! เมื่อคลิกเข้าไปตรงหัวข้อข่าวก็จะเห็นข่าวประชาสัมพันธ์ฉบับสมบูรณ์ข้อความไม่ยาว แต่เนื้อหาชัดเจนมาก ฟู่สือถิงชี้ให้เห็นว่าตนเองไม่ได้เกี่ยวข้องกับจิ้นซือเหนียน เขาไม่ได้แบนจิ้นซือเหนียนทั้งในตอนนี้และต่อจากนี้ ด้านสินค้าแบรนด์ใหญ่ที่ยกเลิกสัญญากับจิ้นซือเหนียนไปตอนนี้คงเจอปัญหาแล้ว! หมายความว่ายังไง? นี่มันหมายความว่ายังไง? ทำไมฟู่สือถิงถึงตีสองหน้าแบบนี้?!โทรศัพท์มือถือของฟู่สือถิงถูกทิ้งบอมบ์ใส่ ทว่ามันไม่มีผลกระทบต่อการนอนหลับของเขา เพราะว่าโทรศัพท์ของเขาปิดอยู่ ทุกคนจึงโทรหาฟู่สือถิงไม่ติด ทำได้เพียงโทรหาโจวจื่ออี้เท่านั้นโจวจื่ออี้ดื่มไวน์ไปเมื่อคืนนี้ เมื่อถูกเสียงกริ่งโทรศัพท์ปลุกให้ตื่น เขาปวดหัวอย่างรุนแรงเพราะว่าเมาค้าง ผลคือรับสายแล้วปวดหัวหนักกว่าเดิม! “ข่าวอะไร? ข่าวปลอมหรือเปล่า?! เจ้านายของผมจะพูดแบบนี้ได้ยังไง!” โจวจื่ออี้ปีนลุกขึ้นแล้วหาแว่นตา “พวกคุณไม่ต้องร้อนใจ ผมจะติดต่
“เขาว่ายังไงบ้าง?” เขานั่งลงบนเก้าอี้กินข้าวแล้วยกนมขึ้นมาดื่ม “เขาถามถึงอันอันจากนั้นก็วางสายไปเลยค่ะ” หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จแล้ว เขาก็ขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ที่ชั้นบน โจวจื่ออี้โทรหาเขาตั้งแต่เช้าขนาดนี้ ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่นอน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดปุ่มเปิดเครื่อง แต่หน้าจอไม่สว่างอย่างที่เขาคาดไว้ เขากดปุ่มเปิดค้างอยู่นานแล้วก็ปรากฏหน้าการเชื่อมต่อ เขาขมวดคิ้ว เขาจำได้ว่าเมื่อคืนนี้เขาไม่ได้ปิดเครื่อง ทำไมโทรศัพท์ถึงปิดล่ะ? หลังจากเปิดเครื่อง สายที่ไม่ได้รับและข้อความปรากฏขึ้นจำนวนมาก หัวใจเขาตึงเครียดแล้วกดเปิดดูข้อความ - ประธานฟู่ คุณอ่านข่าววันนี้แล้วหรือยัง? ผมอ่านแล้ว กินข้าวเช้าไม่ลงเลย - ประธานฟู่ คุณมีทัศนคติยังไงกับจิ้นซือเหนียนกันแน่? ผมไม่เข้าใจแล้วก็ตกใจมากด้วย - ประธานฟู่ คุณไม่แบนจิ้นซือเหนียนแล้วจริง ๆ ใช่ไหม? งั้นผมทำงานกับเขาอีกครั้งได้แล้วใช่หรือเปล่า? ......หลังจากอ่านข้อความจบ ดวงตาที่มีกระแสคลื่นเย็นเยือกมองไปทางหญิงสาวที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงก่อนมื้อเช้า เขายังสัมผัสใบหน้าของเธออย่างรักใคร่ อยากจะรักและทะนุถนอมเธอไปตลอดชีวิต ตอ
เมื่อฉินอันอันได้ยินเสียงของเขาแล้ว ความหนาวเย็นก็ปะทุออกมาบนแผ่นหลัง วันนี้เขาไม่ทำงานเหรอ? เขาอยู่บ้านรอเธอตื่นโดยเฉพาะเลยเหรอ? เธอหันกลับมาอย่างกระอักกระอ่วนใจแล้วมองไปทางเขา เขาสวมชุดเป็นทางการและมีสีหน้าเคร่งขรึม แสงนอกหน้าต่างส่องเข้ามาตกลงบนตัวเขา ทำให้เขาดูเย็นชายิ่งกว่าเดิม “ฉันเอาโทรศัพท์ของคุณไปส่งข้อความ” เธอพูดตามความจริง “ฉันยอมรับว่าผิดที่หยิบมือถือของคุณไปโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ตอนที่คุณตัดสินใจแบนจิ้นซือเหนียนก็ไม่ได้ปรึกษาฉันเหมือนกัน” เธอยอมรับว่าตัวเองทำผิด แต่ก็ไม่เสียใจที่ทำแบบนี้เลย “ฉินอันอัน...” “เรียกฉันทำไม? คุณอยากคิดบัญชีกับฉันใช่ไหม? เมื่อคืนฉันไม่ได้พูดเลยว่าจะค้างคืนที่บ้านคุณ คุณมันสารเลว!” ฉินอันอันเชิดคางขึ้นแล้วทำข้อตกลงกับเขา “ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะหุบปากแล้วปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปเงียบ ๆ” ฟู่สือถิงเจอคำพูดของเธอ จนเขาพูดไม่ออก เมื่อป้าจางเห็นพวกเขาสองคนทะเลาะกันก็รีบเดินเข้ามาไกล่เกลี่ยสถานการณ์ทันที “อันอัน อาหารกลางวันพร้อมแล้ว คุณน่าจะหิวแล้วใช่ไหมคะ? คุณทานข้าวก่อนเถอะค่ะ!” ไม่ทันที่ฉินอันอันจะเอ่ยปากปฏิเสธ ท้องของเธอก็ส่งเสียง
“ไม่ต้องหรอกค่ะ” เธออารมณ์เสียมาก ไม่ควรมาคุยกับเขาเลย ตอนนี้ไม่เพียงแต่รับคำพูดของเขาไม่ได้เท่านั้น หนำซ้ำยังรู้สึกเขินเป็นอย่างมากอีกด้วย “ฉินอันอัน ผมยังมีเรื่องต้องคุยกับคุณ ผมจะส่งคุณกลับบ้านแล้วเราจะคุยกันระหว่างทาง” น้ำเสียงของเขาไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น เธอถือกระเป๋าแล้วตามเขาไป หลังจากออกมาจากคฤหาสน์ เขายื่นมือมาทางเธอ “เอากุญแจรถให้ผม” “แล้วคุณจะกลับยังไง?” หลังจากที่เธอถามคำถามนี้ หางตาของเธอก็เห็นว่าบอดี้การ์ดขับรถออกมาแล้ว เธอถอนหายใจอยู่ในใจ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็จะมีบอดี้การ์ดติดตามไปด้วยทุกที่ เธอจะห่วงเขาทำไม? หลังจากขึ้นรถแล้ว รถขับออกไปนิ่ง ๆ หลังกินข้าวน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นเล็กน้อย เธอรู้สึกเวียนหัวนิดหน่อย “ฉินอันอัน คุณจะเตรียมการวันหยุดฤดูร้อนให้ลูกทั้งสองคนของคุณยังไง?” เขายกหัวข้อที่ต้องการพูดถึงออกมา เธอขมวดคิ้วแน่นและหายง่วงทันที เขาใส่ใจเสี่ยวหานและรุ่ยลาขนาดนี้ เขารู้ว่าพวกเด็ก ๆ เป็นลูกของเขาแล้วรึเปล่า?ครั้นเห็นเธอมีปฏิกิริยาตอบสนองที่อ่อนไหวมาก เขาจึงอธิบายว่า “ตอนนี้ท้องของคุณโตมากแล้ว ดูแลลูกไม่สะดวก ให้ลูกของคุณเข้าค่ายฤดูร้อนไหม
ฉินอันอันตะลึง “เดิมทีก่อนหน้านี้ทุกคนก็ซุบซิบเองกันว่าเด็กในท้องของคุณเป็นลูกใครอยู่แล้ว...แต่ระหว่างไลฟ์สดเมื่อคืน จู่ ๆ ฟู่สือถิงก็เข้ามา ถึงแม้เขาจะไม่พูดอะไร แต่สายสายตาที่เขาจ้องมองคุณมันชัดเจนมาก!” รองประธานหัวเราะชอบใจเสียงดัง ฉินอันอันตอบ “เมื่อคืนจิ้นซือเหนียนก็จ้องมาที่ฉันค่ะ” “นั่นไม่เหมือนกัน ถ้าหากลูกในท้องของคุณคือลูกของจิ้นซือเหนียน ทำไมฟู่สือถิงถึงต้องเข้ามาพัวพันกับคุณล่ะ? ฟู่สือถิงไม่ใช่ผู้ชายประเภทยอมเสียเปรียบใครเสียหน่อย” รองประธานอธิบายอย่างสมจริงสมจังฉินอันอันเปิดแล็ปท็อปรองประธานยังพูดเป็นต่อยหอย “ถ้าฟู่สือถิงต้องการแบนจิ้นซือเหนียน แบรนด์ใหญ่จำนวนมากก็เลือกที่จะยกเลิกสัญญากับจิ้นซือเหนียนเพราะไม่กล้าปะทะกับเขา มีแต่บริษัทเราที่กล้าทำแบบนี้ เพราะอะไร? เพราะว่าคุณตั้งท้องลูกของเขาไง” “เมื่อคืนตอนไลฟ์สด มีคนโทรหาผมเยอะมากให้ผมไปเกลี้ยกล่อมคุณว่าอย่ามุทะลุแบบนี้ บอกว่าฟู่สือถิงจะต้องมาหาเราทำให้พวกเราเดือดร้อนแน่นอน ฮ่า ๆ ๆ ๆ...ผลคือข่าวพาดหัวเช้านี้ทำเอาผมหัวเราะหนักมาก!” “ประธานฉิน บริษัทพวกเราคือผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวิกฤตครั้งนี้” ฉินอันอัน
“เพราะว่าคุณโง่ไง” ฟู่สือถิงที่เมาแล้วพูดตรงมาก “ผมให้คุณสองพันล้าน คุณจะเอาไปทำอะไรก็ได้ แต่คุณกลับไปเกลือกกลั้วกับฟู่เย่เฉิน นั่นก็แปลว่าพวกคุณเป็นคนประเภทเดียวกัน” คำพูดของเขาทิ่มแทงเสิ่นอวี๋อย่างรุนแรง! สองพันล้าน... ถูกฉินอันอันเอาไปตั้งนานแล้ว! ถ้าตอนนี้เสิ่นอวี๋มีสองพันล้านอยู่ในมือ ทำไมเธอจะต้องยอมลำบากใช้เด็กมัดตัวฟู่เย่เฉินเอาไว้ด้วย?ตอนนี้ฟู่เย่เฉินคือผู้ชายที่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดที่เธอหาได้ในตอนนี้ยังไงล่ะบอดี้การ์ดประคองฟู่สือถิงขึ้นรถ โรลส์รอยซ์สีดำหายวับไปอย่างรวดเร็วในค่ำคืนอันมืดมิด เสิ่นอวี๋ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา ด้านหลังเธอไม่ไกล ฟู่เย่เฉินเอาสองมือล้วงกระเป๋าแล้วพูดอย่างเย็นชา “เสิ่นอวี๋ ดูสิว่าตอนนี้คุณเป็นยังไง ผมขายหน้าจริง ๆ อาของผมไม่ต้องการคุณตั้งนานแล้ว แล้วทำไมคุณยังทำตัวเหมือนหมาของเขาอยู่อีก! ตอนนี้ผู้ชายที่คุณต้องเอาใจคือผมต่างหาก!” เมื่อได้ยินคำพูดถากถางของเขา เสิ่นอวี๋ก็หันกลับมา “ฟู่เย่เฉิน เมื่อก่อนตอนที่ฉันมีเงิน คุณไม่กล้าพูดแบบนี้กับฉันเลยนะ!” “ตอนนี้คุณไม่มีเงินแล้ว! และต่อจากนี้ก็หาเงินมากขนาดนั้นไม่ได้อีกแล้ว! คุณควรตระหนักถึงคว