Share
บทที่ 681
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 682
เขาก้าวเท้าเดินไปข้างเตียง แล้วก้มมองเธอ “ผมจัดการเองได้ ถ้าเกิดความต้องการ” เธอโล่งใจทันที รู้สึกผ่อนคลายเกิดขึ้นในใจ “อย่างนั้นทำไมคุณไม่กลับบ้านล่ะ?” สองคนนอนเบียดกันบนเตียง แน่ว่าไม่มีใครนอนสบายแน่ “ไม่อยากกลับ” เขานั่งลงที่ขอบเตียง สายตาจับจ้องไปที่ร่างกายของเธอ “บทเรียนครั้งนี้มันลึกซึ้งเหลือเกิน” ถ้าเขารู้ว่าทุกส่วนในร่างกายเธอมีลักษณะเช่นไร เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น ฉินอันอันไม่อยากคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “มันผ่านไปแล้วค่ะ” “แต่ผมต้องได้เรียนรู้บทเรียนจากเรื่องนี้” เขาพูดทีละคำพร้อมดวงตาสีเข้ม “ผมยังคุ้นเคยกับคุณไม่มากพอ” ฉินอันอันสับสน “???” เธอกังวล คิดจะพลิกตัวหนี เขาจับตัวเธอเอาไว้ “อย่าขยับ ถ้าคุณขยับ ลูกก็จะกลิ้งไปด้วย” ฉินอันอันเงียบ “…” “ให้ผมดูท้องคุณหน่อย” เธอเห็นท่าทางจริงจังของเขาแล้วปฏิเสธไม่ลง เธอนอนเหยียดลงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดวีแชท อ่านข้อความจากหลีเสี่ยวเถียนหลีเสี่ยวเถียน : ตอนนี้เธอตั้งท้องในไตรมาสที่สามแล้ว เขาทำอะไรไม่ได้แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉินอันอันแอบถ่ายรูปฟู่สือถิงตอนนี้แล้วส่งไป : ตอนนี้เ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 683
“ใช่” เขายืนยัน “ฉันว่าคุณมาหาฉันเพื่อทะเลาะกับฉันโดยเฉพาะ” เธอยกเท้าขึ้นแล้วเตะข้างตัวเขา “อย่าเข้ามาใกล้ฉัน” “ผมจะตกเตียงแล้ว” เขาประท้วงเสียงอู้อี้ เธอปีนลุกขึ้น เอื้อมมือไปสำรวจพื้นที่ว่างข้าง ๆ เขา เขาดึงเธอไปกอดไว้ในอ้อมแขน “ฉินอันอัน ผมให้ทุกสิ่งที่คุณต้องการได้ คุณอยากได้อะไรอีก คุณบอกมาเลย…” “ฉันไม่อยากได้อะไรแล้ว” เธอรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนจากตัวเขา และพยายามสลัดให้หลุดจากอ้อมแขนของเขา แต่เขากอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย “ผมอยากให้คุณหลับในอ้อมกอดผม” เขาวางตัวเธอลงบนเตียงเบา ๆ และพูดเสียงแหบแห้งว่า “ขอเพียงคุณกับลูกแข็งแรง ผมก็ไม่ขออะไรอีกแล้ว” “งั้นเหรอ?” เธอรู้สึกว่าตัวร้อนผ่าว ใจเต้นแรง “พอปิดไฟแล้วทำให้คุณหนังหนาขึ้นใช่ไหม?” ด้วยเสียงดัง ‘พรึ่บ’ เขาเปิดไฟ เธอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างอึ้ง ๆ และเห็นดวงตาที่ล้ำลึกของเขาไม่มีร่องรอยของการหยอกล้อหรือพูดเล่น “คุณกับลูกจะต้องแข็งแรง” เขาพูดในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดอีกครั้ง ใบหน้าเธอร้อนผ่าว ขนตาลู่ลงเล็กน้อย “เข้าใจแล้วค่ะ ปิดไฟแล้วนอนเถอะ” เขาปิดไฟแล้วโอบกอดเธอด้วยแขนเรียวยาวของเขา เช้าวันรุ่งขึ้น ตอน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 684
เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างกระทบใจเธออย่างแรง! หัวใจเธอแทบแตกสลาย! ถึงแม้ว่าความบริสุทธิ์ของฉินอันอันจะได้รับความกระจ่างแล้ว แต่ทั้งสองคนจะคืนดีกันชั่วข้ามคืนได้ยังไง?เป็นฟู่สือถิงที่เป็นฝ่ายไปหาฉินอันอันก่อนอย่างนั้นเหรอ? เพราะว่าเขาใส่ใจลูกในท้อง หรือใส่ใจเธอกันแน่? ถังเชี่ยนไม่กล้าคาดเดา ในใจของเธอทั้งขมขื่นและเจ็บปวด รู้สึกเหมือนตัวเองใช้ชีวิตอย่างโง่เขลามาตลอดหลายปีเธอไม่ได้คาดหวังว่าจะได้อยู่กับฟู่สือถิงอีกแล้ว แต่เธอไม่อยากเห็นคนอื่นได้เขาไปครอบครองเธอหาหมายเลขโทรศัพท์ของหวังหว่านจือจนเจอและโทรไป “ที่ฉันขอให้คุณช่วยหาคน คุณหาได้หรือยัง?” “คุณจะลงมือตอนนี้เลยเหรอ?” หวังหว่านจือถาม “วางแผนไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?” “คุณช่วยฉันหาคนก็พอแล้ว เรื่องอื่นไม่ต้องยุ่งหรอก” ถังเชี่ยนกล่าว “ฉันทนไม่ไหวแล้ว!” “ได้ เดี๋ยวฉันโทรถามเสร็จแล้ว จะโทรกลับไปหาคุณนะ” หวังหว่านจือกล่าวเตือน “ฉันแค่ช่วยคุณหาคนเท่านั้น เรื่องอื่นฉันไม่เกี่ยวข้องด้วย ถ้าทางคุณมีปัญหา ฉันไม่ขอรับผิดด้วยแน่” “ฉันรู้แล้ว” หลังจากวางสาย ถังเชี่ยนลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเตรียมออกจากออฟฟิศ ตอนนี้เอง เซิ่งเป่ยก็
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 685
“ยังเลย คุณมีชื่อที่เหมาะสมหรือเปล่า?” เขาถาม ใจของเธอเต้นแรง แล้วลองพูดมาสามคำ “ฉินจื่อชิว” เห็นดังนั้น เขาวางเมนูลงแล้วจ้องมองเธอด้วยสายตานกอินทรี “พูดจริงเหรอ?” “เสี่ยวหานและรุ่ยลาต่างก็แซ่ฉิน ถ้าเด็กในท้องไม่แซ่ฉิน อนาคตเขาจะต้องสับสนมากแน่” เธอหน้าแดงเล็กน้อยแล้วพูดความคิดของเธอออกมาว่า “แน่นอน ฉันเคารพความคิดเห็นของคุณ” “ในเมื่อคุณเป็นห่วงว่าลูกจะสับสน ก็เปลี่ยนแซ่ให้เสี่ยวหานกับรุ่ยลาได้นะ ผมไม่รังเกียจที่พวกเขาสองคนจะใช้แซ่ของผม” คำตอบของเขาดูสบาย ๆ ราวกับกำลังพูดเล่นเขาสั่งอาหารเสร็จก็ส่งเมนูให้พนักงานเสิร์ฟพนักงานเสิร์ฟตรวจสอบรายการอาหารกับพวกเขาเสร็จแล้ว ก็เดินจากไป “ถ้าคุณไม่เห็นด้วย งั้นก็เรียกว่าฟู่จื่อชิวก็แล้วกัน!” เธอยอมอ่อนให้ การได้สิทธิ์อยู่เคียงข้างและเลี้ยงดูพวกเขาได้ เธอก็พอใจแล้ว “ผมไม่ได้บอกว่าไม่เห็นด้วย” เขาเลิกคิ้วและมองเธออย่างสนใจ “ถ้าคุณต้องการให้ลูกใช้แซ่ของคุณ ก็ใช้แซ่ของคุณเถอะ!” “คุณพูดจริงหรือแค่ล้อฉันเล่นกันแน่คะ?” เธอเดาอารมณ์ที่แท้จริงของเขาไม่ออกไปชั่วขณะ ถ้าตอนนี้เขามีใบหน้าดุร้ายและอารมณ์รุนแรง เธอคงไม่สับสนแบบนี้ เธอเห็
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 686
สตาร์ริเวอร์วิลล่า ห้องนอนใหญ่ ฉินอันอันกำลังจัดเสื้อผ้าของเด็ก ๆหลีเสี่ยวเถียนนั่งขี้เกียจอยู่ข้าง ๆ เธอ มองเธอที่กำลังง่วนอยู่กับงาน “อันอัน เธอวางแผนจะเลี้ยงลูกเองจริง ๆ เหรอ? มันเหนื่อยมากเลยนะ!” ฉินอันอันพับเสื้อผ้าทีละตัวแล้วพูดเสียงเบา “อืม ก่อนหน้านี้แม่ช่วยฉันเลี้ยงลูก ฉันเลยไม่เหนื่อยมาก” “ใช่ไง แต่คุณป้าไม่อยู่แล้ว เธอไม่อยากปล่อยให้พี่เลี้ยงเลี้ยงอีก” หลีเสี่ยวเถียนกล่าว “ที่เธอบอกว่าพอถึงตอนนั้นฟู่สือถิงจะมาอยู่ด้วย เป็นเรื่องจริงเหรอ?” “เขาว่าอย่างนั้น” ฉินอันอันหยิบเสื้อผ้าไปเก็บในตู้ “ถึงตอนนั้นก็ต้องแล้วแต่เขา” “ถ้าอย่างนั้นพวกเธอก็ไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาทั่วไปเลย!” หลีเสี่ยวเถียนเหน็บแนม “อ้อ ยังแตกต่างอยู่นิดหน่อย ที่ต่างก็คือเขาแต่งเข้าบ้านเธอ ไม่ใช่เธอแต่งเข้าบ้านเขา” พูดถึงฟู่สือถิง ทันใดนั้นฉินอันอันนึกขึ้นได้ว่า เขาไม่ได้มาหาเธอหลายวันแล้ว “อันอัน ฉันรู้สึกว่าเธอน่าทึ่งมาก เธอทำให้ลูกทั้งสามคนใช้แซ่เธอได้” หลีเสี่ยวเถียนถอนหายใจ “ถ้าฉันมีลูก ก็ใช้ได้แค่แซ่เฮ่อเท่านั้น ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นลูกสาวคนเดียว แต่ว่าเฮ่อจุ่นจือก็ยิ่งใหญ่กว่า เขาเป็นทายาทรุ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 687
เขามองเห็นอย่างชัดเจนว่าใบหน้าของนั่วนั่วถูกของเหลวสาดใส่ ผิวหนังเปลี่ยนเป็นสีแดงและพุพองอย่างรวดเร็ว…เขาตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว ปากพึมพำว่า “นั่วนั่ว ไม่ต้องกลัว! ผมจะเรียก… เรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย!” แขกที่มารับประทานอาหารต่างทยอยพากันออกไปด้วยความหวาดกลัว พนักงานของร้านรีบเข้ามาตรวจสอบสถานการณ์ทันทีพวกเขาตกใจมากหลังจากได้เห็นใบหน้าของนั่วนั่ว ใบหน้าของนั่วนั่วเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด ท่ามกลางน้ำตาที่อาบหน้า เธอเห็นทุกคนมองเธอด้วยสายตาหวาดกลัว เธอคลายมือสั่นเทาที่ปิดหน้าตัวเองลง…เลือด…น้ำเลือด…ดูเหมือนจะมีชิ้นเนื้ออยู่ด้วย…“กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด!” เธอกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง ......ฉินอันอันกำลังกินไอศกรีมตอนที่เธอรับสายจากฟู่เย่เฉิน บาร์บีคิวในร้านรสชาติดี แต่ไอศกรีมอร่อยกว่า มันเป็นสิ่งต้องห้ามของฉินอันอันมาตลอด แต่ไอศกรีมร้านนี้ทำให้เธออดใจไม่ไหว เธอจึงกินไปหลายคำ“น่ากลัวเหลือเกิน! ฉินอันอัน ตอนนี้ผมหนาวไปทั้งตัวแล้ว! คืนนี้ผมต้องฝันร้ายแน่!” เสียงของฟู่เย่เฉินดังขึ้นที่ปลายสายกระสับกระส่ายอย่างหวาดกลัว “ถ้าคนที่นั่งอยู่ข้ามผมเมื่อกี้นี้คือคุณ… เดาสิว่า
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 1
ที่เมืองเอ วันนี้เป็นงานแต่งงานของหลญิงสาวที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างฉินอันอัน ไม่มีเจ้าบ่าวในงานแต่งงานของเธอ เนื่องจากเจ้าบ่าวประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหกเดือนที่แล้ว ฟู่ซื่อถิงอยู่ในสภาพราวกับผัก แพทย์จึงสรุปว่าเขาอาจอยู่ไม่รอดในสิ้นปีนี้ คุณนายใหญ่ฟู่ที่หมดหวัง เธอจึงตัดสินใจจัดการเรื่องการแต่งงานให้ลูกชายก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ตระกูลฟู่เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ ในเมืองเอ แต่ไม่มีผู้หญิงมีชื่อเสียงหรือชาติตระกูลคนไหนยินดีจะแต่งงานกับชายที่กำลังจะตาย…หน้ากระจกแต่งตัว ฉินอันอันแต่งตัวเสร็จแล้ว ชุดแต่งงานสีขาวที่รับกับรูปร่างงดงามของเธอ ผิวกายที่ขาวราวกับหิมะ รวมกับการแต่งหน้าอย่างละเอียดอ่อนบนใบหน้าของเธอ ทำให้เธอดูสดใสและงดงามราวกับดอกกุหลาบแรกแย้มสีแดง แต่ในดวงตาเรียวรีนั้นดูมีความว้าวุ่นและไม่สบายใจปรากฏให้เห็นอยู่ เหลือเวลาอีกยี่สิบนาทีก่อนเริ่มพิธี เธอก็ปัดหน้าจอโทรศัพท์รอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนที่เธอจะถูกบังคับให้แต่งงานกับฟู่ซื่อถิง เธอมีแฟนอยู่แล้ว แล้วบังเอิญแฟนของเธอคือฟู่เย่เฉิน เขาเป็นหลานชายของฟู่ซื่อถิง พวกเขาไม่ได้เปิดเผยความสัมพัน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 2
ภายใต้โคมระย้าคริสตัล ดวงตาสีดำสนิทราวกับออบซิเดียนของฟู่ซื่อถิงที่เปล่งประกายลึกล้ำมีเสน่ห์และแฝงไปด้วยอันตราย ก็คงไม่ขยับนอนนิ่งเหมือนเดิมเป็นปกติ ฟู่เย่เฉินหวาดกลัวมากจนเขาถอยหลังไปสองสามก้าว “อันอัน...ไม่สิ...น้าสะใภ้ ดึกแล้ว ฉันไม่รบกวนคุณกับคุณอาล่ะ!” ฟู่เย่เฉินเหงื่อไหลเย็นและเดินโซเซออกจากห้องนอนใหญ่ ฉินอันอันดูเขาวิ่งหนีไป เธอก็เริ่มเครียดขึ้นมาทันที และตัวสั่นเล็กน้อยอย่างหยุดไม่ได้ ฟู่ซื่อถิงฟื้นแล้วเหรอ?! ไม่ใช่ว่าเขาจะใกล้ตายเหรอ? เธออยากจะคุยกับเขา แต่ไม่มีเสียงออกมา จึงอยากเข้าไปมองใกล้ ๆ แต่ดูเหมือนว่าเท้าของเธอกลับอยู่กับที่ไม่ขยับไปไหน ความกลัวที่ไม่รู้จักมันครอบงำเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอยออกมา...และวิ่งลงไปชั้นล่าง! “ป้าจาง ฟู่ซื่อถิงฟื้นแล้ว! เขาลืมตาขึ้นมาแล้ว!” ป้าจางได้ยินเสียงจึงรีบขึ้นไปชั้นบน “คุณผู้หญิง นายท่านเขาลืมตาแบบนี้ทุกวัน แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว ดูสิที่พวกเรากำลังพูดคุยกันอยู่ตอนนี้ เขาก็ไม่ตอบสนองเลย” พี่สะใภ้จางถอนหายใจ“ หมอบอกว่าความเป็นไปได้ของผู้ป่วยเจ้าชายนิทราแบบนี้ที่จะฟื้นขึ้นมาค่อนข้างต่ำมาก” ฉินอันอั
Latest chapter
