บทที่ 93 ทำให้ท่านมีความสุขราวกับขึ้นสวรรค์

เมื่อเห็นก้อนไขมันที่น่าขยะแขยงบนพุงยื่นๆ ของเย่จิ่งเย่า อินชิงเสวียนก็รู้สึกคลื่นไส้

เนื่องจากประตูถูกลงกลอนไว้จากด้านนอก ก็หมายความว่าผ่านการเห็นชอบจากไทเฮาแล้ว หากไม่มีคำสั่งของนางและเย่จิ่งเย่า ตัวเองก็ไม่สามารถออกไปได้เลย

เย่จิ่วอวี้ไม่สามารถมาช่วยตัวเองได้เสมอไป ตอนนี้นางทำได้เพียงช่วยตัวเองเท่านั้น

อินชิงเสวียนไม่พูดพล่าม และตรงเข้าไปในมิติทันที

เย่จิ่งเย่าที่กำลังจะโผเข้าหา แต่ทันใดนั้นรู้สักตาพร่ามัว แล้วอินชิงเสวียนก็หายตัวไป

เย่จิ่งเย่าตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

เกิดอะไรขึ้น

คนผู้หนึ่งอยู่ดีๆ ก็หายไปกลางอากาศงั้นหรือ

เขาถอยหลังไปหลายก้าว แต่ก็ยังไม่เห็นอะไรอยู่ในห้อง

เย่จิ่งเย่าอดไม่ได้ที่จะเหงื่อออก

หรือว่าอินชิงเสวียนตายไปแล้วจริงๆ และสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือวิญญาณของนาง

พอนึกถึงโถใส่อัฐิที่ลู่จิ้งเสียนกล่าวถึง เย่จิ่งเย่าก็ขนลุกซู่อย่างอดมิได้

ขณะที่เขากำลังจะเคาะประตูออกไป ดวงตาของเขาก็พร่ามัว และอินชิงเสวียนก็ปรากฏตัวขึ้นอีก โดยถือสิ่งที่คล้ายแท่งสีดำอยู่ในมือ

เย่จิ่งเย่าตกใจ ผงะถอยหลังไปหลายก้าว

“เจ้า เจ้าเป็นคนหรือผี”

อินชิงเสวียนยิ้มเย็น ถามว่า “เจ้าคิดว่าข้าเป