Share
บทที่ 283
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 284
ไม่มีใครตอบเธอความเจ็บปวดที่ท้องเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เวินเหลียงปวดจนมีเหงื่อไหลออกมาบนหน้าผาก สั่นเทาไปหมดทั้งตัว เส้นเสียงก็สั่นไปหมด แม้แต่เรี่ยวแรงจะยกมือขึ้นยังไม่มี“ฟู่เจิง! เปิดประตู! ฉันปวดท้องมาก ๆ...ช่วย ช่วยฉัน ช่วย ช่วยลูกด้วย...”เธออยากใช้โทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ แต่ดันพบว่าโทรศัพท์ของตัวเองอยู่ชั้นล่าง“รีบเปิดประตูเร็วเข้าสิ...”“...ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย...”เวินเหลียงล้มลงไปกองกับพื้น เธอกัดฟันแน่น ขดตัวกลม เอามือกุมท้องไว้แน่น เกร็งไปหมดทั้งตัว ต่อสู้กับความเจ็บปวดที่ท้องในวินาทีนี้เอง ราวกับมีมือที่ไร้รูปลักษณ์ข้างหนึ่งหยิกไปที่ท้องน้อยของเธออย่างแรง จากนั้นก็ออกแรงบิดลงไป!“...เปิดประตู...”น้ำเสียงของเวินเหลียงแหบแห้ง เสียงเริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ๆ เธอโน้มตัวลงไปบนพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง นัยน์ตาประกายความสิ้นหวังออกมาเธอรู้สึกว่ามีของเหลวไหลออกมาจากร่างกายท่อนล่างของเธอ...“ฟู่เจิง เปิดประตู...” เวินเหลียงพึมพำพลางหลับตาลง น้ำตาเอ่อออกมาจากเบ้าตาลูกของเธอ...ท้ายที่สุดเธอก็รักษาเขาเอาไว้ไม่ได้......“อาเหลียง ใจเย็นลงหรือยัง?” ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 285
เวินเหลียงพูดผิดไม่โทษเธอคนที่ทำร้ายคุณปู่ก็คือเขา!ในวินาทีนี้ ค่อย ๆ มองย้อนกลับไป ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ การกระทำของตัวเขาทั้งหมด เดิมทีเขาไม่มีทางอภัยให้ตัวเองได้เลย!เขาผิดตั้งแต่แรกแล้วเขาตัดสินความรู้สึกที่เขามีต่อเวินเหลียงผิดไป ผิดที่เห็นความรู้สึกผิดที่มีต่อฉู่ซืออี๋ว่าเป็นความชอบ และขอหย่ากับเวินเหลียงถึงขนาดที่ว่าเวินเหลียงยังไม่กล้าบอกเขาเรื่องท้อง ตัวเธอเองเพียงลำพังไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับการตั้งครรภ์นัก มีความรู้งู ๆ ปลา ๆ และไม่ได้รับการปรนนิบัติที่ควรต้องมีในระหว่างตั้งครรภ์เขาครุ่นคิด ถ้าตอนแรก ตอนที่เวินเหลียงตั้งท้องดูแลเป็นอย่างดี คิดว่าตอนนี้เด็กคนนี้คงจะแข็งแรงอยู่ในท้องของเวินเหลียง และคงจะมีการดิ้นแล้ว...ถ้าเขาไม่พาฉู่ซืออี๋กลับประเทศ เวินเหลียงก็คงไม่อยากหย่ากับเขาคุณปู่ก็จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และคงไม่ไปเจอฉู่ซืออี๋ดูเหมือนว่าคุณปู่จะทำเพื่อเวินเหลียง แต่ความจริงแล้วทำเพื่อเขาเพราะคุณปู่รู้ดี หากเขาหย่ากับเวินเหลียง คนที่จะนึกเสียใจต้องเป็นเขาแน่เขาต่างหากที่เป็นฆาตกรฆ่าคุณปู่!เพียงแต่เขากลัวว่าจะทำให้คุณ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 286
ฟู่เจิงทำเป็นฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แล้วพูดต่อว่า “ฉันจะให้ป้าหวังเอาของกินมาให้”“ฉันใช้ให้คุณออกไป ฟังที่ฉันพูดไม่รู้เรื่องเหรอ?”เวินเหลียงยังคงหลับตา น้ำเสียงราบเรียบเย็นชา “ก็จริง ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่จับฉันขังเอาไว้ในห้องนอนหรอก”ฟู่เจิงชะงัก ยืนเงียบอยู่ที่เดิมนานสองนาน “ได้ ฉันจะออกไป พอป้าหวังมาเธอกินให้เยอะ ๆ หน่อยล่ะ”เขาค่อย ๆ เดินออกไปจากประตูห้องพักผู้ป่วย แล้วไปนั่งลงบนเก้าอี้หน้าห้อง ตาแดงก่ำเมื่อได้ยินเสียงประตูดังเอี๊ยดขึ้นมา เวินเหลียงก็ถอนลมหายใจเฮือกหนึ่ง ในตอนนี้เองถึงได้ลืมตาขึ้นมา ขอบตาแดงก่ำ นัยน์ตาคลอไปด้วยน้ำตา และไหลออกมาอย่างต่อเนื่องเผชิญหน้ากับฟู่เจิง เธอมีแต่ต้องกำผ้าปูเตียงแน่น ๆ ควบคุมตัวเองเอาไว้ ถึงจะไม่ทำให้ตัวเองสูญเสียการควบคุมเธอไม่เคยนึกเสียใจขนาดนี้มาก่อน นึกเสียใจที่ชอบฟู่เจิง นึกเสียใจที่แต่งงานกับฟู่เจิงเวินเหลียงรู้ดีว่า ตัวเองไม่มีดวงด้านครอบครัว ครอบครัวต้องมาจากไปทีละคน ๆ เหลือเพียงตัวเธอคนเดียวฉะนั้นเธอถึงต้องการลูกของตัวเองฉะนั้น แม้ว่าเธอจะหย่ากับฟู่เจิง ก็คิดจะคลอดเด็กคนนี้ออกมานี่คือลูกของเธอ!เพียงแต่คามหวังนี้ ท้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 287
เธอชอบโจวอวี่ขนาดนั้น โจวอวี่มาเธอคงอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยละมั้ง?เมื่อได้ยินดังนั้น ปลายสายก็เงียบไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็มีเสียงสอบถามแฝงไปด้วยการตำหนิแว่วดังขึ้นมา “ฟู่เจิง! คุณเป็นคนทำให้เธอแท้งใช่ไหม?! ทำไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยเธอไป?”โจวอวี่ถามต่ออีก “โรงพยาบาลไหน? ห้องผู้ป่วยอะไร?”ฟู่เจิงรายงานที่อยู่กับเขาไป“ผมจะไปเดี๋ยวนี้” โจวอวี่พูดจบก็วางสายไปผ่านไปครึ่งชั่วโมง โจวอวี่ก็มาถึงหน้าห้องผู้ป่วย เขาเห็นฟู่เจิงเขาไม่คิดว่าความเหี่ยวเฉาของฟู่เจิงในตอนนี้จะมีสาเหตุมาจากเวินเหลียง ส่วนใหญ่แล้วคงเป็นเพราะประธานกรรมการใหญ่ฟู่คุณปู่ของเขาจากไปเขาแค่นเสียงฮึกับฟู่เจิงทีหนึ่ง ก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยเวินเหลียงคิดว่าเป็นฟู่เจิง เธอหลับตาปี๋ไม่ยอมพูดจาโจวอวี่เดินเข้าไป แล้วนั่งลงตรงข้างเตียง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “อาเหลียง ฉันเอง”เมื่อได้ยินเสียง เวินเหลียงถึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมามองโจวอวี่ “นายมาได้ยังไง?”“ฉันมาเยี่ยมเธอ” โจวอวี่เห็นอาหารเช้าที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาถามขึ้นว่า “กินข้าวเช้าหรือยัง? ให้ฉันป้อนเธอไหม?”“ตอนนี้ฉันไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น” เวิน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 288
ทว่าในจังหวะนี้เอง จู่ ๆ เวินเหลียงก็โยนถ้วยไปบนโต๊ะ เลิกผ้าห่มออกแล้วพุ่งตัวลงไปจากเตียง อาเจียนลงไปในถังขยะฟู่เจิงตกตะลึง เขารีบเปิดประตูเข้าไป แล้วรีบวิ่งไปข้างกายเวินเหลียงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตบหลังเวินเหลียงเบา ๆโจ๊กที่เวินเหลียงเพิ่งกินไปได้ไม่กี่คำ ถูกอาเจียนออกมาจนหมดหลังอาเจียนเสร็จ เวินเหลียงอยากไปล้างปากที่ห้องน้ำ ทว่าฟู่เจิงกลับอุ้มเธอขึ้นมา แล้วพากลับไปบนเตียงเลย “อย่าขยับ”พูดเจ็บเขาก็รีบเทน้ำอุ่นมาแก้วหนึ่ง แล้ววางลงตรงหัวเตียง จากนั้นก็ยกถังขยะขึ้นมาเวินเหลียงไม่มองเขา แต่หยิบแก้วมาดื่มน้ำล้างปาก และบ้วนลงในถังขยะ ก่อนจะยกถ้วยโจ๊กมากินอีกครั้งฟู่เจิงเองก็ไม่พูดไม่จา ยืนมองเวินเหลียงกินข้าวอยู่ไกล ๆทว่านึกไม่ถึงเลยว่า หลังเวินเหลียงกินไปอีกสองสามคำก็เป็นอันต้องวางถ้วยลงอีกครั้ง และพาดตัวอาเจียนอยู่ข้างเตียง อาเจียนจนน้ำย่อยออกมา น้ำตาไหลออกมาตรงขอบตาโดยอัตโนมัติอย่างไม่ขาดสายฟู่เจิงรีบเข้ามา ขมวดคิ้วพลางตบหลังเวินเหลียงเบา ๆ แล้วยกถ้วยไปวางไกล ๆ “อย่าเพิ่งกิน เดี๋ยวฉันไปเรียกหมอมาก่อน”ฟู่เจิงสาวเท้ายาวก้าวออกไป ไม่นานเบื้องหลังก็มีหมอท่านหนึ่งเดินตามมาด้ว
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 289
“ครับ...ผมเข้าใจแล้ว”มองตามจิตแพทย์เดินออกไป ฟู่เจิงยืนอยู่ที่เดิมนานสองนาน สายตามองไปเบื้องหน้าไกล ๆ คิดพิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบ และคิดอย่างหนักในจังหวะนี้เอง เสียงริงโทนโทรศัพท์ของฟู่เจิงก็ดังขึ้นมาฟู่เจิงได้สติกลับมา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู เป็นสายของเลขาหยางแม้เลขาหยางจะเป็นพนักงานของฟู่ซื่อ แต่ก็ไม่ต่างอะไรจากเลขาส่วนตัวของฟู่เจิงหลังฟู่เจิงลาออกจากฟู่ซื่อกรุ๊ป เขาเองก็ลาออกจากกรุ๊ปเช่นกัน เพื่อมาช่วยฟู่เจิงจัดการการลงทุนและธุรกิจส่วนตัวอย่างอื่นในมือของฟู่เจิง“ฮัลโหล? มีอะไรเหรอ?” ฟู่เจิงรับสาย ในน้ำเสียงเผยให้เห็นความร้อนใจอยู่เล็กน้อยเลขาหยางฟังออก เธอพูดแบบรวบรัด “ประธานฟู่คะ ก่อนหน้าที่ประธานกรรมการใหญ่ฟู่จะสิ้นใจได้ทิ้งพินัยกรรมเอาไว้ ตอนนี้จัดการเรื่องงานศพเสร็จแล้ว ทนายจะเป็นคนเปิดอ่านพินัยกรรม ที่กรุ๊ปจะเรียกประชุมผู้ถือหุ้น ภริยาประธานกรรมการใหญ่ใช้ให้คุณไปที่บริษัทค่ะ!”ภริยาประธานกรรมการใหญ่ก็คือคุณหญิงนั่นเอง จุดมุ่งหมายที่ใช้ให้ฟู่เจิงไปบริษัทชัดเจนเป็นอย่างมากเมื่อคุณท่านจากไป หุ้นที่อยู่ในมือก็ต้องแบ่งให้ลูกหลาน ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ฟู่เจิงก็ต้องได้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 290
“จำได้” ลูกกระเดือกของฟู่เจิงกลิ้งขึ้นลงตอนที่เวินเหลียงถูกคนสร้างข่าวลือ เขาไม่ได้ชี้แจงให้เธอ ทั้งยังจะปกปิดเรื่องนี้กับเธอเพราะเธอประสบอุบัติเหตุดวงตาเห็นไม่ชัดอีก ดังนั้นตอนนั้นเขาจึงบอกว่าจะรับปากคำขอของเธอเรื่องหนึ่ง“คุณรู้ไหมว่าตอนนั้นฉันคิดอะไร?” เวินเหลียงนึกใจลอยละล่องนึกถึงตอนนั้น “ตอนนั้นฉันคิด ยังไงพวกเราก็ต้องหย่ากัน และเรื่องที่ฉันท้องก็คงปิดไม่อยู่ ดังนั้นฉันอยากจะใช้คำขอนี้แลกกับการให้คุณสละสิทธิ์ในการเลี้ยงดู ฉันต้องการเด็กคนนี้! ดังนั้นในตอนที่ฉันอยากจะหย่าที่สุด ฉันก็ยังไม่ยอมใช้สิทธิ์นี้เลย...แต่... ”เวินเหลียงสะอื้น ไม่ได้พูดประโยคสุดท้ายออกมา ไม่มีโอกาสได้ใช้สิทธิ์นี้แล้ว!ถ้อยคำที่พูดออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจปานมีดที่ทิ่มแทงหัวใจของฟู่เจิง ตอกย้ำเขาอย่างชัดเจนว่าเขาเคยทำอะไรลงไปบ้าง!ที่แท้เธอก็วางแผนให้ตัวเองกับลูกตั้งแต่ตอนนั้นแล้วและเขากลับมัวแต่รักษางานของฉู่ซืออี๋ ไม่รับรู้ความอยุติธรรมของเธอเลยแม้แต่น้อยไม่รอให้ฟู่เจิงพูด เวินเหลียงพูดต่อ “คุณรู้ไหมว่าตอนที่ฉันถูกด่าว่าเป็นมือที่สาม แฟนคลับของฉู่ซืออี๋พูดอะไร? เขาบอกว่า เขาสาปให้ฉันมีลูกไม่ได้ตล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 291
พวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับสาเหตุการเสียชีวิตของคุณปู่ แต่สนใจการแบ่งหุ้นของบริษัทหลังจากคุณปู่เสียต่างหากฟู่ซื่อกรุ๊ปไม่เหมือนกับบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ทั่วไป ถือเป็นธุรกิจของตระกูล นี่เท่ากับว่าการคัดเลือกส่งเสริมประธานกรรมการบริษัทเป็นแค่ฉากหน้า ปกติแล้วในตระกูลฟู่ใครถือหุ้นมากที่สุดก็จะได้ดำรงตำแหน่งและธุรกิจของตระกูลก็จะหมายถึงคนในตระกูลถือหุ้นเป็นส่วนใหญ่ หุ้นข้างนอกมีอยู่แค่ประมาณร้อยละสามสิบเท่านั้น รวมถึงหุ้นย่อย ๆ ด้วยที่เหลืออีกร้อยละเจ็ดสิบ ร้อยละสิบอยู่ในมือของอารอง อีกร้อยละสิบอยู่ในมือของอาหญิงฟู่ชิงเยว่ ส่วนฟู่เจิงกับฟู่เยว่มีกันอยู่คนละร้อยละห้าในมือคุณปู่มีอยู่ร้อยละสี่สิบ จะแบ่งอย่างไรนั้นเป็นส่วนสำคัญ มันจะตัดสินว่าใครจะได้เป็นประธานกรรมการบริษัทกรุ๊ปคนต่อไปประธานกรรมการบริษัทคือคนที่ใหญ่สุดในกรุ๊ป แทบจะตัดสินทิศทางการพัฒนาของบริษัท และตัดสินผลประโยชน์ของเหล่าผู้ถือหุ้นด้วยอีกทั้งหลังจากเปลี่ยนประธานบริหารและประธานกรรมการบริษัทเสียชีวิต หุ้นของกรุ๊ปตกรุนแรงกว่าเมื่อก่อน ถึงผู้รับผิดชอบที่เป็นโฆษกจะออกหน้า อธิบายว่าการเปลี่ยนประธานบริหารจะไม่มีผลต่อแผนนโยบา
Latest chapter
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 295
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 294
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 293
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 292
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 291
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 290
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 289
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 288
- สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 287
