Share

บทที่ 31

“นี่ยังเรียกว่าไม่รุนแรงอีกเหรอ? ทำอีท่าไหนถึงกลายเป็นอย่างนี้ไปได้?”

“อาจเป็นเพราะฉันโชคร้ายเอง ช่วงนี้ดวงตกนิดหน่อยน่ะ” เวินเหลียงพูดไปพลางหัวเราะ

“นี่ สองสามวันนี้ที่ฉันหยุดพัก แม่ฉันจะไปวัดพอดีเลย หรือให้เขาช่วยขอยันต์ป้องกันภัยมาให้เธอสักผืนดีไหม?”

“ดีแน่นอน!” เวินเหลียงสลับมาใช้กล้องหน้า

“นี่ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนเหรอ? ในเมื่อเธอมาไม่ได้ ให้ฉันไปเยี่ยมเธอแทนดีไหม? เธออยากกินอะไร? ฉันจะได้ซื้อติดไม้ติดมือไปให้เธอสักหน่อย สะดวกไหม?” โจวอวี่แสร้งถามเปรย ๆ

เวินเหลียงกับโจวอวี่เป็นเพื่อนเล่นในวัยเด็กกันก็จริง ทว่าเพิ่งโคจรกลับมาเจอกันอย่างเป็นทางการเมื่อปีที่แล้วนี่เอง และเป็นเพราะเหตุผลด้านการทำงานของโจวอวี่ที่ยุ่งผิดปกติ เจอกันส่วนตัวเพียงแค่ไม่กี่ครั้ง แทบจะทุกครั้งล้วนแล้วแต่นัดกันทานข้าวข้างนอก หรือไม่เวินเหลียงก็ไปเยี่ยมพ่อแม่ของโจวอวี่ที่บ้านโจวอวี่ กลับกันโจวอวี่ไม่รู้สถานการณ์ทางฝั่งของเวินเหลียงเลย รู้เพียงแค่ว่าเธอถูกตระกูลฟู่รับไปเลี้ยง

เมื่อโจวอวี่เสนอว่าจะมาเยี่ยมเธอ แน่นอนว่าเวินเหลียงย่อมไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ถึงยังไงตอนนี้ฟู่เจิงก็ไม่อยู่บ้านสักหน่อย

เธอยิ้มพร้อมทั้ง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status