Share

บทที่ 79

“เธอชอบก็พอ”

“คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคุณผู้ชายจะมีพรสวรรค์ในการทำอาหารขนาดนี้ ทำครั้งแรกก็ดูเป็นรูปเป็นร่าง ถ้าขยันฝึกฝนต้องมีฝีมือการทำครัวแน่เลยค่ะ” แม่บ้านพูด

เวินเหลียงยิ้มไม่ได้พูด

ฟู่เจิงนั่งเงียบ

……

หลังจากเวินเหลียงกินข้าวเสร็จ แม่บ้านก็ล้างถ้วย

ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะเวินเหลียงบาดเจ็บหรืออย่างไร เธอจึงเพลียนิดหน่อย อยากพักแล้ว

“คุณผู้ชายคะ คุณกลับบ้านเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณผู้หญิงเอง พรุ่งนี้คุณค่อยมาเยี่ยมใหม่นะคะ”

ฟู่เจิงพยักหน้า “ได้ งั้นพรุ่งนี้ผมค่อยมาใหม่”

เขาหยิบเสื้อตัวนอกของตัวเองจากโซฟาและจากไป

แต่จู่ ๆ เวินเหลียงกลับลุกขึ้นมา “เดี๋ยวค่ะ”

ฟู่เจิงหยุดฝีเท้าและมองเวินเหลียง “มีอะไรอีกเหรอ?”

“พรุ่งนี้ตอนมาอย่าลืมพกเอกสารหย่าแล้วมารับฉันไปด้วยนะคะ”

ฟู่เจิงนิ่งไปแล้วขมวดคิ้ว “เวินเหลียง เรื่องหย่าไม่รีบ รักษาตัวให้หายดีก่อน ตาของเธอเห็นตัวหนังสือไม่ชัด กรอกข้อมูลไม่ได้”

เวินเหลียงขยับปาก “ฉันมองไม่ชัด คุณอ่านให้ฉันฟังก็ได้นี่คะ”

เห็นไม่ชัดไม่ได้บอดสนิท

“หนังสือสัญญาหย่าก็เซ็นแล้ว ช้าอีกสองสามวันรอให้ตาเธอหายเป็นปกติค่อยไปหย่าจะเป็นไรไป เธอรีบร้อนอยาก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status