บทที่ 57

หนิงเป่ย: "ฮ่าฮ่า ตลกน่า ทำไมฉันต้องเชื่อฟังแกด้วย"

โจวเฉิงกง: "ไอ้สารเลว แกรู้ไหมว่าแกกำลังทำอะไรอยู่..."

โจวไห่ถงที่อยู่ด้านข้างกระซิบ: "อาสอง ขอให้ฉันพูดกับเขาเองค่ะ"

โอเค

โจวเฉิงกงรีบส่งโทรศัพท์ให้โจวไห่ถง

โจวไห่ถง กล่าวว่า " หนิงเป่ย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะยืนเคียงข้างคุณเสมอ"

สวบ!

เธอวางสายโทรศัพท์เชิงรุก

หนิงเป่ยยิ้ม

เขาชอบบุคลิกของผู้หญิงคนนี้

โจวไห่ถง เจ้าสารเลว!

โจวเฉิงกงขว้างถ้วยชาร้อนใส่หน้าโจวไห่ถงด้วยความโกรธ: "ถ้าทำเช่นนี้ เจ้าจะฆ่าล้างบางตระกูลโจวแน่"

โจวไห่ถงเช็ดน้ำชาออกจากหน้าแล้วพูดอย่างใจเย็น: "แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าหนิงเป่ย ต้องเจอกับอะไรมาบ้าง แต่ก็ต้องมีเหตุผลว่าทำไมเขาทำแบบนั้น"

“เราไม่มีสิทธิ์ไปบอกเขาว่าต้องทำอะไร”

เรื่องในอย่าให้ออกเรื่องนอกอย่าได้เข้า!

โจวเฉิงกงเกลียดทองแดงไม่สามารถกลายเป็นเหล็กได้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมองไปที่ลุงของโจวไห่ถง คนนั้นคือโจวเจิ้งกั๋ว: "พี่ชาย ช่วยพูดอะไรหน่อยเถอะ"

โจวเจิ้งกั๋วสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า "คราวนี้ฉันสนับสนุนไห่ถง"

“น้องสอง ฟังคำแนะนำของฉัน เราไม่ควรไปยุ่งกับเรื่องนี้ เราไม่สามารถทำอ