บทที่ 1026

"ต้าหลาง ได้เวลาดื่มยาแล้ว"

ในขณะที่ลู่เฉินกําลังคุยกับเหล่าจาง เสียงผู้หญิงที่คมชัดก็ดังขึ้น

แล้วเห็นว่าฉาวซวนเฟยที่มีท่าทางสง่างาม ถือชามดินเผาที่ชามมีควันไฟลอยกรุ่นเดินเข้ามาอย่างช้าๆ

เธอยิ้มอย่างมีเสน่ห์ หน้าที่สวยแดงก่ำ ถือยาต้มอย่างระมัดระวังและส่งไปข้างปากลู่เฉิน

"นี่ ต้าหลาง ดื่มยาสิ"

“......”

หางตาของลู่เฉินกระตุก

ภาพนี้ ทำไมจะคุ้นตานิดหน่อยล่ะ

"ต้าหลาง คุณเป็นอะไรไป ดื่มสิ"

ฉาวซวนเฟยยิ้มอย่างน่ารัก ในดวงตาที่สวยงามมีความขี้เล่นเล็กน้อย

"เอ่อ ไม่ดื่มจะได้ไหม"

บนหน้าของลู่เฉินเต็มไปด้วยการต่อต้าน

"ไม่ได้แน่นอน นี่คือสิ่งที่ข้าเตรียมไว้ให้เจ้าโดยเฉพาะ"

ฉาวซวนเฟยยักคิ้ว "ทำไม เจ้าจะไม่สงสัยว่าข้าได้วางยาพิษใช่ไหมเจ้าคะ"

"เฮ้อ ตายด้วยน้ำมือของเจ้า มันคุ้มแล้ว"

ลู่เฉินอุทาน แล้วถือยาต้มขึ้นมา ดื่มหมดในครั้งเดียว

เมื่อมองดูท่าทางขมขื่นของคนตรงหน้า ในที่สุดฉาวซวนเฟยก็อดหัวเราะไม่ได้

"เอาล่ะๆ ไม่ล้อเล่นแล้ว ไปกินข้าวกันก่อนเถอะ วันนี้เป็นอาหารที่คุณชอบกินทั้งหมดเลย"

ฉาวซวนเฟยหยิบทิชชู่ออกมาเช็ดปากให้ลู่เฉิน แล้วจับแขนเขาและเดินออกจากประตูไป

"กริ๊ง...กริ๊ง..."

เพิ่ง