บทที่ 432

“ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็มีแต่จะทำให้คนโชคร้าย”

“นางไม่ควรมาปรากฏตัวที่นี่”

“ทำให้พวกเราไม่ได้รับดอกไม้ของซังฉู่ซวิน”

เสียงเล็กๆ เหล่านี้ เหมือนกับแมลงวันที่น่ารำคาญ ซึ่งคอยส่งเสียงดังอยู่ในหูของเซี่ยเชียนฮวัน

เสี่ยวตงฉุนจัดจึงพูดเสียงดังขึ้นว่า “พระชายาได้รับดอกไม้ย่อมเป็นโชคของพระชายา พวกท่านโชคร้ายเอง ก็อย่ามาโทษพระชายา!”

ทันทีที่สาวใช้ส่วนตัวของพระชายาเปิดปาก เหล่าคุณหนูผู้สูงศักดิ์ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ ทำได้แค่แอบกลอกตาเท่านั้น

มีเพียงเซียวหมิงเซียนที่ลูบเล็บอยู่เท่านั้น ที่จงใจพูดเยาะเย้ย “พี่สะใภ้ไม่ควรอยู่ที่นี่จริงๆ เมื่อคืนท่านทำให้พี่เจ็ดโกรธ และวันนี้ก็ไม่อยู่ปรนนิบัติท่านพี่ แต่กลับดอดมาฟังละครด้วยตัวเอง นี่มันไร้คุณธรรมเกินไปแล้ว”

ทันทีที่นางพูดจบ ก็มีบางคนเสริมว่า “ข้าเพิ่งเห็นจ้านอ๋องกำลังเดินชมดอกบ๊วยอยู่กับพระชายารอง แม้ว่าพระชายาอยากจะปรนนิบัติ ก็คงไม่มีโอกาสหรอก”

“ในฐานะภรรยาเอก แต่กลับถูกภรรยารองข้ามหน้าข้ามตา ช่างขายขี้หน้าจวนอันติ้งโหวยิ่งนัก...”

“ใครบอกให้นางเทียบพระชายารองซูไม่ได้กันล่ะ...”

มีเซียวหมิงเซียนเป็นผู้นำ เหล่าคุณหนูที่กำลังไม่พอใจที่แย่งดอกไม้ม