บทที่ 451

“ท่านหมอเทวดาได้โปรดช่วยพวกเราพาท่านพ่อกลับมาด้วยเถอะ!”

“ได้โปรดเถิด ได้โปรดเถิดพระชายา...”

เด็กน้อยคุกเข่าตามเปาอิ๋งหันอย่างรู้ความ และโขกศีรษะให้เซี่ยเชียนฮวัน

เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกลำบากใจมาก “อย่าทำเช่นนี้เลย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพ่อแบบนั้นกลับมา เขายังคงโลภมากในเกียรติยศและความมั่งคั่ง จนไม่รู้จักเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองด้วยซ้ำ แม้ว่าเขาจะกลับมาหาเจ้า แต่มันอาจจะไม่ใช่เรื่องดี”

นางพูดจบ พวกเด็กๆ ก็พากันร้องไห้หนักกว่าเดิม

พวกเขาไม่เข้าใจหลักการสำคัญเหล่านั้น พวกเขารู้แค่ว่าพ่อของพวกเขาถูกผู้หญิงนิสัยไม่ดีลักพาตัวไป และพวกเขาคิดว่า พวกเขาแค่ต้องหาทางเอาท่านพ่อกลับคืนมา

เปาอิ๋งหันอ้าแขนกอดลูกของตัวเอง พลางกล่าวอ้อนวอนว่า “เขาทำผิดพลาดมากมาย แต่เมื่อก่อนเขาปฏิบัติต่อข้าเป็นอย่างดี ข้าคิดว่าเพราะเขามีชีวิตที่ยากลำบากมานานกว่า 20 ปี จึงถูกความมั่งคั่งหรูหราล่อลวง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงกลายเป็นเช่นนี้”

“พระชายาเป็นพี่สะใภ้ขององค์หญิง ท่านสามารถโน้มน้าวองค์หญิงได้หรือไม่ ให้นางหาราชบุตรเขยคนใหม่ คืนซือเสียงให้พวกเรา? ข้าสามารถไม่มีสามีได้ แต่ลูกไม่สามารถขาดบิดาได้!”

เมื่อเห็นท่าทาง