บทที่ 42

ทั้งหมดนี้ทำเกือบผ่านไปในพริบตา

ตอนแรกคิดว่าโจวเฉินจะยอมแพ้

ถึงแม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะดวลกันอยู่ แค่เขาก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าบอดี้การ์ดของตระกูลถังจริงๆ

คิดไม่ถึงว่าคนนี้สังเกตเห็นอะไรแปลกๆ เขายังจู่โจมหลินเฟิงต่อไป

“หยุด ผ่านทั้งหมดสามครั้งแล้ว หลินเฟิงชนะแล้ว”

ตอนช่วงสำคัญ ถังหว่านก็ตะโกนเสียงดัง

โจวเฉินได้ยินก็หยุดทันที อย่างไรก็ตามเจ้านายก็แค่ขอให้เขาเตือนเด็กคนนี้

เขารู้ดีแก่ใจว่าไม่สามารถฆ่าหลินเฟิงได้จริงๆ

เขาก้าวถอยหลังไปอย่างเงียบๆ เขาจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ตอนนั้นเขาก็พึ่งรู้ว่ากระดุมที่คอเสื้อของเขาหายไป

คำสาปแช่งในใจ “แม่งเอ้ย กระดุมหายไปไหนแล้ว?”

“แม่ ตอนนี้เอาเสวียนหลิงโสมให้หลินเฟิงได้หรือยัง?”

นางถังพยักหน้า “ไม่มีปัญหา”

“ครั้งนี้ฉันอยู่เจียงโจวนานไม่ได้แล้ว โจวเฉินจะอยู่เคียงข้างคุณ เขารับผิดชอบในการปกป้องคุณ”

“ปกป้องฉันเหรอ? มันไม่จำเป็น ตอนนี้หลินเฟิงเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉันแล้ว อีกอย่างเธอก็เป็นคนดูแลลูกสาวประธานฉินคุณไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของฉัน”

ถังหว่านปฏิเสธทันที

มีมือคว้าแขนของหลินเฟิงไว้

หลินเฟิงถึงกับพูดไม่ออกเล็กน้อย

ตัวเองเป็นบอดี้การ์ด