Share

บทที่ 73

ห้องพักข้าง ๆ กัน พนักงานบริการวางจางกุ้ยหลานลงบนเตียง

เขาที่กำลังจะออกห้องไป

แล้วก็มีมือใหญ่คู่หนึ่งกอดตนไว้แน่น

ด้านหลังมีเสียงหายใจดังห้าวลอยมา

“สุดหล่อ......มา......มานี่มา”

พนักงานบริการหันศีรษะกลับไป เห็นใบหน้าแก่ ๆ ของจางกุ้ยหลานในวัยสี่สิบปีเศษด้วยท่าทางยั่วยวน

แม้ว่าตนจะเป็นผู้ชาย แต่ก็ไม่ถึงขั้นจะหื่นกระหายกินไม่เลือกแบบนั้นหรอกนะ

ถ้าเป็นคนสวยเมื่อกี้ ตนก็อาจจะไม่ลังเลเลยสักนิด

แต่ยัยแก่นี่......

พอก้มมองดูธนบัตรในมือ ไม่แปลกใจเลยที่ผู้หญิงคนนั้นจะให้เงินตนมากมายขนาดนี้

ที่แท้ก็มีความหมายอื่นแอบแฝงอยู่สินะ

ระหว่างศีลธรรมกับเงินทอง ผู้ชายมันก็ลังเลพอ ๆ กัน

จนท้ายที่สุดพนักงานบริการก็กัดฟันข่มไว้ “แม่งเอ๊ย อดทนไว้เพื่อเงินแล้วกัน”

เขาวางศักดิ์ศรีสุดท้ายลง หมุนร่างกลับไปและกระโจนใส่

…….

หลินเฟิงและถังหว่านรีบพุ่งไปที่ห้องข้าง ๆ อย่างไว

พอยืนอยู่หน้าประตู ทั้งสองก็ได้ยินเสียงร้องที่สุขสมของจางกุ้ยหลานเสียแล้ว

ถังหว่านถูนิ้วไปมาแล้วพูดว่า “ดูเหมือนจะสายไปแล้วล่ะ...... คุณจะเข้าไปไหม?”

หลินเฟิงตบหน้าผาก พูดอย่างหมดแรงว่า “ช่างมันเถอะ”

เขาเดินกลับห้องไปอย่างเงียบ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status