Share
บทที่ 493
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 494
หยุนเจิงไม่ได้เจรจากับพวกเกาเหอก่อนหน้านี้แต่ว่า พวกเกาเหออยู่ข้างกายหยุนเจิงมานานมากแล้ว ความคิดที่หยุนเจิงมีต่อเยี่ยจื่อนั้น หากพวกเขาไม่ตาบอด ก็ดูออกได้พวกเขารู้ดี ไม่ควรดูก็ไม่อาจดูได้“ไม่ช้าก็เร็วข้าจะต้องอับอายตัวเองเพราะคนสารเลว!”เยี่ยจื่อหันหน้ากลับไป จ้องหยุนเจิงด้วยความโกรธและอับอาย แต่มือที่ดิ้นรนขัดขืนกลับเบาลงไปมาก“ข้าจะทนได้เช่นไร!”หยุนเจิงหัวเราะ ด้านหนึ่งจับมือเยี่ยจื่อเดินไปข้างหน้า ด้านหนึ่งคุยปัญหาของพวกเขาเรื่องเหล่านี้ เขาคุยกับเยี่ยจื่อเพียงคนเดียวเสิ่นลั่วเยี่ยนและเมี่ยวอินต่างก็ไม่สนใจเรื่องบัญชีภายในสถานการณ์ตรงหน้า พวกเขานับว่าตั้งหลักได้อย่างมั่นคงแล้วต่อไป เรื่องที่ต้องกังวลใจที่สุดก็คือปัญหาการจัดสรรการเก็บเกี่ยวพืชผลครั้งต่อไป ต้องรอเวลาอีกเก้าเดือน!เขามีเงิน แต่เขากลัว่าาถึงตอนนั้นแม้แต่เมล็ดพืชพวกเขาก็ล้วนซื้อไม่ได้คิดจะเข้าด่านไปซื้อเมล็ดพืช ก็จำเป็นต้องเคี้ยวกระดูกแข็งอย่างด่านเป่ยลู่เยี่ยจื่อยิ่งฟังยิ่งกระวนกระวายสถานการณ์ยากลำบากเหล่านี้ นางไม่เคยคิดมาก่อนหากหยุนเจิงไม่บอก นางล้วนคิดไม่ได้“หากไม่ได้จริงๆ ก็มีเพียงบัง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 495
ได้ยินคำอนุญาตจากเยี่ยจื่อ หยุนเจิงดีใจในชั่วเวลาที่เยี่ยจื่อหลับตา หยุนเจิงก็ประทับรอยจูบลงไปเยี่ยจื่อตัวสั่น ราวกับถูกสายฟ้าฟาด“หอมแล้ว หอมแล้ว...”“ข้ารู้อยู่แล้ว ฮูหยินจื่อช้าเร็วก็ต้องเป็นคนขององค์ชาย!”“จิ๊ๆ โชคดอกท้อขององค์ชาย ช่างน่าอิจฉา!”ที่ไกลๆ เหล่าองครักษ์คุ้มกันมองมา โต้ตอบกันด้วยสีหน้าลามก“ไม่ควรดูก็อย่าดู! ระวังองค์ชายจะเฆี่ยนพวกเจ้า!”เกาเหอจ้องพวกเขา“เหล่าเกา รบกวนเจ้าช่วยเก็บสายตาเจ้ากลับมาก่อน”“แค่กๆ...ข้ากำลังชมวิวทิวทัศน์!”“รักษาหน้าหน่อย!”“นั่นสิ!”กลุ่มคนกระซิบหยอกล้อกัน แม้จะเก็บสายตากลับไปแล้ว แต่มุมหางตาก็ยังเหลือบมองหยุนเจิงและเยี่ยจื่อเยี่ยจื่อหน้าแดงตั้งนานแล้ว ถึงขั้นลืมผลักหยุนเจิงที่หอมนางนานแล้วออกไปหลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดเยี่ยจื่อก็ได้สติกลับมา รีบผลักหยุนเจิงออก “พอแล้ว...”“อืม อืม”หยุนเจิงหัวเราะด้วยความพอใจ “วันนี้พอแค่นี้ ไว้ต่อครั้งหน้า!”“ไปตายซะ!”เยี่ยจื่อโกรธด้วยความเขินอาย หยิกหยุนเจิงอย่างแรง “รีบบอกข้ามา เจ้ามีแผนการใดกันแน่?”หอมก็หมอแล้ว หากยังถามหาแผนการของหยุนเจิงออกมาไม่ได้ นางก็ขาดทุนเกินไปแล้วหย
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 496
“ไม่ถูกสิ พวกเราไม่ได้ทำสงครามกับเป่ยหวน ข่าวดีมากจากที่ใด?”ทหารป้องกันหารือกัน ทว่ากลับไม่มีผู้ใดกล้าขัดขวางนี่คือกฎเหล็กของต้าเฉียนทหารส่งสารปักธงสามผืนไว้ด้านหลัง ห้ามผู้ใดขัดขวางไม่เพียงไม่อาจขัดขวาง ทั้งยังต้องอำนวยความสะดวกจุดพักม้าและจวนทั้งหมดด้วยธงแดงสามผืนเพื่อรายงานข่าวดีธงดำสามผืนเพื่อรายงานแพ้สงครามธงส้มสามผืนเพื่อรายงานข้อมูลทหารเร่งด่วน“ข่าวดี! ซั่วฟางข่าวดีใหญ่...”ม้าเร็วเข้าสู่เมือง ทหารส่งสารตะโกนตลอดทาง“ซั่วฟางข่าวดีใหญ่?”“ซั่วฟางข่าวดีใหญ่ที่ใด?”“คงไม่ใช่รายงานเท็จหรอกกระมัง?”“เจ้าโง่! รายงานเท็จต้องถูกสังหารสามชั่วคน!”“แต่ซั่วฟางข่าวดีใหญ่มาจากที่ใด? ได้ยินว่าซั่วฟางมีแค่ทหารชาวนาเท่านั้นไม่ใช่หรือ?”“ใครจะรู้...”ทหารรักษาเมืองวิพากษ์วิจารณ์“ข่าวดี! ซั่วฟางข่าวดีใหญ่...”ทหารส่งสารห้อตะบึงไปตลอดทาง ตะโกนเสียงสูง ตลอดจนถึงจวนแม่ทัพใหญ่เจิ้นเป่ยทุกหนทุกแห่งที่ทหารส่งสารผ่านไป ทุกคนล้วนสับสนมึนงงมาถึงประตูจวนแม่ทัพใหญ่เจิ้นเป่ย ทหารส่งสารลงจากม้าอย่างรวดเร็ว รีบร้อนวิ่งเข้าไปในจวนตลอดทางยังคงตะโกนประกาศข่าวดีของซั่วเป่ยเว่ยเหว
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 497
ตอนเช้า หยุนเจิงเพิ่งตื่นนอน คนของค่ายใหญ่ทางเหนือก็มารายงาน บอกว่าตู๋กูเช่อมาถึงค่ายใหญ่เหนือแล้ว“มาซะเร็วเลย!”หยุนเจิงยกยิ้มมุมปาก “พวกเจ้ากินข้าวกันก่อนเถอะ ข้าจะไปสักหน่อย!”“กินข้าวเสร็จค่อยไปเถอะ!”เมี่ยวอินเรียกหยุนเจิงเอาไว้“ไม่เป็นไร ไปค่ายแล้วค่อยกินก็เหมือนกัน!”หยุนเจิงโบกมือ ยิ้มเล็กน้อยกล่าว “อย่าทำให้คนรู้สึกว่าพวกเรารบชนะหนึ่งสนามแล้ว หางก็ยกชี้ฟ้าแล้ว”กล่าวจบ หยุนเจิงก็ออกไปอย่างรวดเร็วตอนที่หยุนเจิงมาถึงค่าย ตู๋กูเช่อกำลังพาพวกเฝิงอวี้ตรวจดูศพทหารม้าเป่ยหวนเมื่อเห็นศพกองเป็นภูเขา ในใจตู๋กูเช่อยิ่งสั่นสะท้านเมื่อหยุนเจิงที่เร่งรุดมา ตู๋กูเช่อรีบคาราวะหยุนเจิง “คาราวะท่านอ๋อง!”“อย่า อย่า!”หยุนเจิงโบกมือ “แม่ทัพตู๋กูเช่อเป็นรองผู้บัญชาการ ควรเป็นหยุนเจิงที่คาราวะท่าน”“ไม่ได้ ไม่ได้!”ตู๋กูเช่อรีบห้ามหยุนเจิงที่กำลังจะคาราวะ จากนั้นก็หัวเราะ “ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็อย่าใส่ใจกับมารยามจอมปลอมเหล่านี้!”“ได้!”หยุนเจิงตอบรับอย่างสบาย“ท่านอ๋องการรบครั้งนี้ แสดงออกถึงศักดิ์ศรีของกองทัพมฆฑลทางเหนือของเรา!”ตู๋กูเช่อจับมือหยุนเจิง กล่าวด้วยสีหน้าตื่นเต้น
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 498
การรบของซั่วเป่ยในอดีต แม้เขาไม่ได้เป็นรองผู้บัญชาการกองทหารมณฑลทางเหนือ แต่ก็เป็นแม่ทัพระดับสูงข้อมูลภายในบางส่วน เขาเองก็รับรู้กองทหารโลหิตเกือบถูกทำลายสิ้น เรื่องที่ตู้กุยหยวนถูกตัดแขนไปหนึ่งข้าง เขาย่อมรู้ดีต่อมาเขาได้ยินว่าตู้กุยหยวนเป็นฝ่ายขอลาออก ไปจากซั่วเป่ย เขาเองก็ไม่ได้ไปส่งเพียงเพราะในใจเขารู้สึกผิดต่อตู้กุยหยวนและกองทหารโลหิตหลายปีผ่านไป ได้พบตู้กุยหยวนอีกครั้ง ดวงตาตู๋กูเช่อแดงเล็กน้อยอย่างห้ามไม่อยู่หยุนเจิงยิ้มมองทั้งสองคน จากนั้นก็กล่าว “แม่ทัพตู๋กู ท่านเร่งเดินทางมาทั้งคืน ยังไม่ได้กินสิ่งใดใช่หรือไม่? ไม่สู้ข้าให้คนนำอาหารมา พวกเรากินไปคุยไป?”“ดีๆ!”ตู๋กูเช่อพยักหน้าไม่นาน อาหารก็ส่งเข้ามาสุดยอดมาก เป็นหัวม้าทั้งหัว“ท่านอ๋อง เช้าตรู่พวกท่านกินสิ่งนี้?”ตู๋กูเช่อมองหัวม้าทั้งหัวตรงหน้าด้วยความตะลึง ตาค้างเขาเป็นรองผู้บัญชาการกองทัพทหารมณฑลทางเหนือ ไม่ใช่ว่าจะโลภเมื่อเห็นเนื้อเพียงแต่เขาคิดไม่ถึง ทหารชาวนาซั่วเป่ยจะกินสิ่งนี้ตั้งแต่เช้าหยุนเจิงหัวเราะ “ครั้งนี้ได้รับชัยชนะ ล้วนเป็นผลงานของทุกคน พวกเราได้เนื้อมาไม่น้อย ย่อมต้องให้รางวัลกับทุ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 499
เวลาฟ้ามืด นักโทษที่หยุนเจิงปล่อยไปในที่สุดก็กลับมาถึงเมืองชายแดนเว่ยและนำจดหมายที่หยุนเจิงเขียนด้วยตัวเองมอบให้ปานปู้ปานปู้เปิดอ่านจดหมาย เพียงแค่กวาดมองคร่าวๆ สีหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงไม่นาน ปานปูนำจดหมายนั้นมาหาอู้เลี่ย “เอาม้าศึกสองพันตัวของพวกเราไปแลกกับศพเหล่านั้น?”อู้เลี่ยสีหน้าเต็มไปด้วยความบึ้งตึง เอาจดหมายที่อยู่บนมือทุบลงไปบนโต๊ะ กัดฟันคำรามเสียงต่ำ “หยุนเจิงไอคนสมควรตาย ความโลภไม่น้อยเลย!”ม้าศึกสองพันตัว สำหรับเป่ยหวนแล้ว ไม่นับว่าเป็นปัญหาทว่า ยกม้าศึกสองฟันตัวให้ชาวต้าเฉียน มันคนละเรื่องกัน “ตอนนี้พวกเราจะแลกเปลี่ยนหรือไม่?”ปานปู้ขมวดคิ้วกล่าว “หยุนเจิงเขียนไว้ในจดหมายชัดเจน หากภายในสิบวันไม่เห็นม้าศึก เขาจะนำศพของเหล่าผู้กล้าของเราส่งไปที่ป้องเมืองสุยหนิง แขวนศพเหล่านั้นไว้บนกำแพงเมืองสุยหนิง...” “แขวนก็แขวนสิ!”อู้เลี่ยสีหน้าเต็มๆ กล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “ถึงเช่นไรพวกเราได้ศพเหล่านั้นก็ไร้ประโยชน์!”ปานปู้ขมวดคิ้วแน่น ถอนหายใจกล่าว “องค์ชายใหญ่ กองทัพของเราเพิ่งพ่ายแพ้ กำลังใจทหารเดิมก็ลดลงอย่างมาก หากหยุนเจิงทำเช่นนี้จริง เกรงว่าจะกระทบกับกำลังใจทห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 500
ในเมื่อเรื่องนี้กำหนดได้แล้ว ต่อไปก็ย่อมต้องปรึกษากันว่าจะแลกเปลี่ยนเช่นไรตอนที่อู้เลี่ยเรียกคนไปแจ้งนายกองทุกคนมาปรึกษาหารือในกระโจม องครักษ์คนสนิทคนหนึ่งวิ่งเข้ามา “องค์ชายใหญ่ จั่วเสียนอ๋องซู่ลี่ของเมืองชายแดนชิงส่งรายงานด่วนมา!”กล่าวจบ องครักษ์คนสนิทก้มโค้งมอบรายงานด่วนอู้เลี่ยเปิดรายงานด่วนอ่านอ่านไปอ่านมา สีหน้าของอู้เลี่ยพลันเปลี่ยนเป็นความดีใจเวลานี้ ปานปู้และเหล่ามาทัพทยอยกันเข้ามาในกระโจมใหญ่“ดูสินี่คือสิ่งใด!”อู้เลี่ยดีใจยื่นรายงานด่วนในมือมอบให้ปานปู้ปานปู้รับรายงานด่วนด้วยความสงสัย เพียงกวาดตาอ่านคร่าวๆ หนังตาก็พลันกระตุกเมื่อเห็นความผิดปกติของปานปู้ คนอื่นพากันล้อมวงอ่านเนื้อหาในรายงานด่วน ทุกคนพากันหน้าเปลี่ยนสิกับดัก!หยุนเจิงขอร้องให้เป่ยหวนแลกเปลี่ยนม้าศึก มันก็คือกับดักที่สมบูรณ์!เดิมทีพวกหยุนเจิงไม่ได้คิดจะแลกเปลี่ยน แต่เพื่อจงใจรบกวนสายตาของพวกเขาจุดประสงค์ที่แท้จริงของหยุนเจิงก็คือฉวยโอกาสตอนพวกเขาไม่ทันระวัง ใช้ทหารม้าสามพันคนบวกกับทหารราบสองหมื่นคนลอบโจมตีกองทหารรักษาการณ์เป่ยหวนที่ปากเขาเขี้ยวหมาป่า จากนั้น ทหารราบคอยอยู่ข้างหลังเพื่อ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 501
จวนจิ้งเป่ยอ๋องซั่วฟางหยุนเจิงเรียกคนสนิมมาที่บ้านเขาเพื่อก่อเตาเล็กแม้จะบอกว่าก่อเตาเล็ก ความจริงก็คือกินหม้อไปถึงเช่นไรตอนนี้เนื้อม้าของพวกเขาก็เพียงพอ นำมาทำหม้อไฟเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้แต่ว่า ต้าเฉียนและเป่ยหวนต่างก็ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าพริก กินเข้าไปก็ยังรู้สึกขาดบางอย่างไปกลุ่มคนนั่งอยู่กันท้ายสวน ท้องฟาพันเกล็ดหิมะลอยมา พวกเขากำลังกินหม้อไฟที่เดือดปุดๆ ดื่มสุราจางกงเมาทาย สุราเข้มข้นเช่นนี้ บอกได้แค่สบายมาก“องค์ชายคิดว่าคนของเราจะบอกแผนการนี้กับเป่ยหวน?”ขณะที่กำลังกิน หลูซิ่งถามออกมากะทันหันหลูซิ่งรู้สึกว่าตัวเองค่อนข้างโชคดีหากเขามารับใช้หยุนเจิงช้ากว่านี้หน่อย เขาเกรงว่าเขาจะไม่มีสิทธิ์นั่งอยู่ตรงนี้แล้ว คนที่นั่งอยู่ที่นี่ นอกจากคนรอบกายหยุนเจิงแล้ว ก็คือทหารคนสนิทของหยุนเจิงหยุนเจิงเรียกเขามา ย่อมเห็นเขาเป็นทหารสนิท“ข้ากำลังทดสอบอยู่นี่ไม่ใช่หรือ?”หยุนเจิงยักไหล่ “หากเป่ยหวนเพิ่มกำลังทหารที่ปากเขาเขี้ยวหมาป่า เช่นนั้นก็เป็นยืนยันการคาดการณ์ของข้า!”“ข้าคิดว่าเป็นไปได้มาก!”เสิ่นลั่วเยี่ยนฮึมฮัม “หากตู๋กูเช่อนำแผนการบอกกับเว่ยเหวินตง เป็นไปได้มากว่าเว่
Latest chapter
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 593
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 592
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 591
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 590
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 589
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 588
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 587
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 586
- องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 585
