บทที่ 78

ฮูหยินใหญ่มองไปที่เสิ่นอวี้ด้วยแววตาค่อนข้างซับซ้อน พลางเอ่ย “อวี้เอ๋อร์ หลิ่วอี๋เหนียงและซ่งหว่านฉิงมีเจตนาชั่วร้าย...ข้ารู้ว่าเจ้าใส่ใจพวกนางมาก แต่จะให้เป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้แล้วนะ”

เสิ่นอวี้พยักหน้า “ท่านแม่ ลูกรู้ความหนักเบา”

ฮูหยินใหญ่พยักหน้า เอ่ยกับด้านนอกด้วยสีหน้าโกรธจัด “นำตัวพวกนางเข้ามา!”

ตังกุยส่งเสียงตอบคำหนึ่ง แล้วนำตัวพวกนางสองคนเข้ามา

ฮูหยินใหญ่เรียกให้สาวใช้เตรียมอาหารเล็กๆ น้อยๆ มาวางไว้บนโต๊ะ "อวี้เอ๋อร์ เจ้ากินรองท้องไปก่อน เกรงว่าคืนนี้จะไม่ได้กินข้าวอย่างสำราญแล้ว”

เสิ่นอวี้พยักหน้า “ท่านแม่ก็กินหน่อยเถอะเจ้าค่ะ”

นางเองก็ไม่ได้เหนียมอาย เพียงคีบอาหารชิ้นหนึ่งใส่ในปากไปโดยตรง แล้วเห็นว่าฮูหยินใหญ่ตกตะลึงอีกแล้ว

เมื่อก่อนนางก็ดีกับเสิ่นอวี้มาก

ทุกครั้งที่มาจะนำขนมมาให้นางด้วย

ในช่วงวัยเยาว์ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้น่าฟัดน่ากอดจนทำให้คนชอบ นางเองก็อดไม่ได้ที่จะรักนาง ซึ่งนางก็ไม่ได้ต่อต้านแม่ใหญ่คนนี้ของนาง มีอะไรก็กินอย่างนั้น อีกทั้งยังเที่ยวเล่นกับลูกทั้งสามคนของนางอย่างสนุกสนาน

แต่แล้วต่อมาก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป

ไม่รู้ว่าเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อใด