บทที่ 0208

“ออกไป!” เฉียวสือเนี่ยนไล่เขาอย่างไม่รักษาน้ำใจ

ฮั่วเยี่ยนฉือมองใบหน้าเล็กที่กำลังกระดากอายเพราะความโกรธ และผิวขาวเนียนที่โผล่ออกมาจากผ้าขนหนู ทำให้เขาไม่รู้สึกโมโหเลยสักนิด แต่สมองกลับฉายภาพเหตุการณ์เมื่อคืนขึ้นมา

เฉียวสือเนี่ยนโอบคอเขาอย่างเย้ายวน เนินนุ่มเคลื่อนไหวไปมาอยู่ตรงหน้าเขา ความปรารถนาที