Share
บทที่ 100
Related chapter
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 101
สีหน้าของสวี่เนี่ยนชูเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัดมือของเธอสั่นเพราะความลนลาน จึงพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว“……ไม่ใช่ซะหน่อย”ผู้ชายคนนี้ทำไมถึงเดาได้แม่นขนาดนี้?เธอยังไม่ได้ไปซื้อด้ายขนสัตว์เลย"ฮ่าฮ่า"หลินโจวยิ้ม หยิบถุงถักทอที่สวยงามถุงหนึ่งออกมาจากในโต๊ะ และยัดมันไว้ในอ้อมแขนของเธอ:“อ่ะให้ เตรียมไว้ให้เธอหมดแล้ว ถักดีๆล่ะ”บริเวณรอบมีผู้คนสัญจรไปมา ด้ายขนสัตว์ที่อยู่ข้างในแทบจะทะลักออกมาแล้วสวี่เนี่ยนชูรีบเอาหนังสือบังถุงเอาไว้:“รู้ รู้แล้ว”หลิวซื่อหมิงที่อยู่ข้างๆมีใบหน้าที่งุนงง:“เกิดอะไรขึ้น? ทั้งสองคนคุยอะไรกันอยู่เหรอ？ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจเลยสักนิด”ในเวลานี้ เฉียนกั๋วกั่วก็รีบวิ่งมาจากด้านหน้า และขัดจังหวะการสงสัยของหลิวซื่อหมิง“พวกนายยังไม่ไปกันอีกเหรอ？ดีเหลือเกิน！”เธอรีบหยิบถุงขนมขนาดใหญ่ถุงหนึ่งออกมาจากกระเป๋า และแจกถุงใบเล็กให้แต่ละคน"การสอบในครั้งนี้ก้าวหน้ามาก แม่ของฉันให้ฉันมาขอบคุณพวกนาย รับเอาไป ไม่ต้องเกรงใจ "ตอนที่ส่งมันไปให้สวี่เนี่ยนชู เธอก็พบว่าสวี่เนี่ยนชูมองดูเธออย่างงุนงง และไม่ได้รับเอาไว้เฉียนกั๋วกั่วรู้สึกร้อนใจเล็กน้อย เธอหันศีรษะ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 102
"....."เงินของผมถูกพี่ปล้นไปหมดแล้ว...ไม่ใช่สิ ถูกพี่ยืมไปแล้ว?แม้ว่าจะพร่ำบ่นแบบนี้ แต่หลิวซื่อหมิงก็ไม่ปฏิเสธและยอมรับเงื่อนไขของหลินโจวจอมเผด็จการอย่างมีความสุขหลินโจวเดินไปร้านโฆษณาที่อยู่ด้านข้าง และปรินต์ป้ายโฆษณาอันหนึ่งออกมาอย่างรวดเร็ว"ผลไม้ตักตระกูลหลิน ซื้อหนึ่งแถมลูกโป่งหนึ่งลูก ซื้อมากแถมมาก"เมื่อจัดเก็บทุกอย่างเสร็จแล้ว หลิวซื่อหมิงก็เป่าลูกโป่งไปแล้วยี่สิบกว่าลูกหลินโจวมัดลูกโป่งเอาไว้ด้วยกันอย่างพึงพอใจ แขวนไว้หน้าร้านแผงลอยของตนเอง และปรบมือ:“อืม ดูไปแล้วไม่เลวเลย งั้นก็เริ่มขายกันเถอะ！”ราคาผลไม้ ปี 2004 ไม่แพงนักแอปเปิ้ลและส้มเหล่านี้ห้าร้อยกรัมราคาเพียงห้าบาทเท่านั้นกล้วยและแก้วมังกรจะมีราคาแพงกว่าเล็กน้อยหลินโจวตั้งราคาผลไม้ตักไว้ที่สามสิบห้าบาทต่อห้าร้อยกรัม ต้นทุนของลูกโป่งหนึ่งลูกก็แค่ไม่กี่สตางค์เท่านั้น ดังนั้นจึงมั่นใจว่าจะได้กำไรและไม่ขาดทุนอย่างแน่นอนเมืองเจียงมีสถานที่เที่ยวเล่นไม่มากนักไทม์สแควร์เป็นอีกที่หนึ่ง ที่รายล้อมไปด้วยห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ตรงไทม์สแควร์ยังมีเครื่องเล่นเล็กๆที่เด็กๆชื่นชอบมากมาย เช่น ม้าหมุน รถบั๊มเป็น
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 103
หลินโจวกลอกตาใส่หลิวซื่อหมิง“นายคิดว่าว่าฉันมีเวลาไปไหม?”“……ดูเหมือนว่าจะไม่มีเวลาจริงๆ”เรื่องนี้ หลิวซื่อหมิงไม่ได้ปฏิเสธ“นายไปเองเถอะ ฉันขายเสร็จแล้วจะต้องไปหาเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย”รับปากไว้แล้วว่าจะออกไปเที่ยวกับเธอ ก็จะต้องทำให้ได้หลังจากที่ยุ่งมาทั้งอาทิตย์ ตอนบ่ายก็ควรจะให้ตนเองได้ผักผ่อนบ้าง!“ก็ได้ พี่โจวงั้นผมไปแล้วนะ ถ้าพี่มีเรื่องอะไรเรียกผมได้เลย ตอนบ่ายพอร้องเพลงเสร็จแล้วผมจะมาช่วยพี่”ท้ายที่สุดแล้วหลิวซื่อหมิงก็ยังเป็นเด็กอยู่ จึงรักความสนุกสนานมากกว่าการหาเงิน"อืม"หลังจากที่หลิวซื่อหมิงจากไป หลินโจวก็มองไปรอบๆก็พบว่าเถ้าแก่ยังคงป้วนเปี้ยนอยู่ข้างๆตนเองหลินโจวมองไปที่เธอ：“เถ้าแก่ใช่ไหม？”“เอ่อใช่ใช่ใช่ พ่อหนุ่ม ฉันชื่อหลิวลี่”ปีนี้หลิวลี่อายุสามสิบปีแล้ว และมีลูกสองคนเมื่อมองไปที่หลินโจว ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้รู้สึกเขินอายเล็กน้อย“อืม พี่หลิว ผมเห็นว่าพี่กำลังมองมาที่นี่ตลอด พี่สนใจในสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่หรือ？”พอถูกเดาความคิดได้อย่างทะลุปรุโปร่ง หลิวลี่ก็รู้สึกเคอะเขินมากยิ่งขึ้นบรรดาผู้ที่ประกอบธุรกิจขนาดเล็กเหล่านี้ มักจะกลัวคนอื่นที่รู้ส
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 104
"ได้เลย!"“คณะกรรมการการศึกษา มีนายอยู่ สุดยอดมาก!”“อีกสักพักจะต้องตั้งใจสนทนากับดาวโรงเรียนให้ดีๆ”พอฟ่านอวิ๋นเจ๋อถูกชมก็ดีใจเป็นอย่างมาก“นี่เป็นโอกาสในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ดีมาก ทุกคนจะต้องคว้ามันเอาไว้ให้ได้!”หวังจื่อเฉินที่อยู่ข้างๆก็สามารถเข้าใจได้ในทันที:"ใช่แล้ว พวกเราจะเลียนแบบหลินโจวไม่ได้นะ สอบได้คะแนนดีขึ้นมาหน่อยก็หลงตัวเองแล้ว ออกไปค้าขายทุกวัน ครั้งที่แล้วยังบอกว่าตนเองหาเงินได้วันละห้าพันบาท？เหอะ ถ้าเขาสามารถหาเงินได้ห้าพันบาท ฉันจะยืนกลับหัวกินอึเลย! "แม้ว่าครั้งที่แล้วพวกเขาจะเห็นคนมาเรียกหลินโจว แต่พวกเขายังไม่เคยเห็นธุรกิจของหลินโจวเลยพอมานึกได้ในภายหลัง ก็มักจะรู้สึกว่าหลินโจวไปหาคนมาแสดงให้พวกเขาดู“ใช่แล้วใช่แล้ว แค่นักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งทำธุรกิจอะไรกัน！”“จะต้องพูดไปเรื่อยเปื่อยแน่ๆ! ฟ่านอวิ๋นเจ๋อ นายไม่ต้องกังวล พวกเราจะตั้งใจเรียนอย่างแน่นอน”ฟ่านอวิ๋นเจ๋อพอใจกับสถานการณ์แบบนี้มากเขาหันกลับมา แล้วมองไปที่อวิ๋นรั่วซีอย่างดีใจ：“รั่วซี”สายตาของอวิ๋นรั่วซีกลับมองไปที่ประตูอยู่ตลอดเวลาเธออยากจะไปหาหลินโจวเหตุผลที่รับปากฟ่านอวิ๋นเจ๋อว่
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 105
“หาใครนะ？หลินโจว？”โจวซานซานตะลึงงันหวังจื่อเฉินที่อยู่ด้านหลังก็หัวเราะขึ้นมา：“พวกเราจะกินผลไม้ตัก จะไปหาหลินโจวทำไม？”“นายไม่ได้ยินที่พวกเขาพูดว่าคนเยอะมากเหรอ？พวกเรายังซื้อไม่ได้เลย เรียกเขามาแล้วจะซื้อได้เหรอ？”“ทำไมหลินโจวมีตาเพิ่มขึ้นมาอีกดวงเหรอ? ผู้คนถึงได้ให้ความสำคัญเขาขนาดนี้?”โจวซานซานก็หัวเราะ：“แม้ว่าหลินโจวจะหล่อ แต่หลิวซื่อหมิง นายก็อย่าโอเวอร์ให้มันมากเกินไป”? ? ? ?พวกนายนั่นแหละอย่าโอเวอร์เกินไป？“ผลไม้ตักนั่น พี่โจวของฉันเป็นคนขาย！”"อะไรนะ?""จะเป็นไปได้อย่างไร?"“หลินโจวเป็นคนขายเหรอ？”“หลินโจวทำอันนี้เป็นด้วยเหรอ？ขี้โม้มากกว่า？”“เอาอีกละเอาอีกละ หลิวซื่อหมิงนายไม่อวดเก่งไม่ได้เลยเหรอ？”ฟ่านอวิ๋นเจ๋อและคนอื่นๆต่างก็พากันหัวเราะเห็นได้ชัดว่าอวิ๋นรั่วซีไม่เชื่อเช่นกัน“หลิวซื่อหมิง นั่นเป็นธุรกิจที่มีรายได้หนึ่งหมื่นบาทขึ้นไปต่อวัน หลินโจวจะเปิดร้านได้อย่างไร? หลินโจวสามารถทำธุรกิจเล็กๆได้ก็ไม่เลวแล้ว”“เฮ้อ? พวกนายเนี่ยนะ พูดความจริงกับพวกนายแล้วพวกนายก็ไม่เชื่อ พี่โจวของฉันพูดถูก งานเลี้ยงนี้ไม่ข้าวร่วมก็ไม่เป็นไร”หลิวซื่อหมิงพูดจบแล้ว ก็โ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 106
เพื่อนร่วมชั้นเหล่านี้ไม่ได้กำลังกินข้าวกันอยู่เหรอ? ทำไมถึงได้มากินอยู่ที่นี่แล้วล่ะ?ขณะที่กำลังคิดอยู่ เขาก็เห็นหลิวซื่อหมิงกำลังอธิบายให้เพื่อนๆฟังอย่างหน้าดำคร่ำเครียด:“ฉันบอกว่าเป็นของหลินโจวก็ต้องเป็นของหลินโจวสิ บางทีเขาอาจจะออกไปทำธุระก็ได้ พวกนายมาเห่าอะไรอยู่ที่นี่?”ฟ่านอวิ๋นเจ๋อและหวังจื่อเฉินต่างก็พากันส่ายหัว และกำลังจะพาคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขาจากไปแล้วก็เรียกอวิ๋นรั่วซีไปด้วยอวิ๋นรั่วซีมีสีหน้าที่ผิดหวัง จึงทำได้แค่หันหลังกลับ“เฮ้อ? อย่าเพิ่งไปสิ สามารถกินผลไม้ตักได้จริงๆนะ พวกนายเชื่อฉันสิ!”เยี่ยมมากท่าทางอย่างนี้!หลิวซื่อหมิงไปคุยโวโอ้อวดอีกแล้วแน่เลย?ดูเหมือนจะมีความเสี่ยงที่จะคุยโวโอ้อวดล้มเหลวหลินโจวส่ายหัวอย่างจนใจ รีบเดินอ้อมไปที่ข้างหลังพวกเขา แล้วเดินไปที่ร้านแผงลอยแม้ว่าเขาจะไม่ชอบอวดเก่ง แต่ก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นน้องชายคู่หูของตนอวดเก่งล้มเหลวไม่อย่างนั้นก็เท่ากับว่าโดนรังแก?มีคนในฝูงชนเห็นเขา“เอ๊ะ？นั่นไม่ใช่หลินโจวเหรอ？”“หลินโจวจริงๆด้วย！”หลินโจวไม่ได้สนใจพวกเขาเลยหลังจากที่เดินไปที่หน้าร้านแผงลอย เขาก็หยิบองุ่นลุกหนึ่งขึ้นมาแล
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 107
หลินโจวยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร หันหลังแล้วจากไปแต่ความหมายของเธอชัดเจนมาก หลิวลี่หัวเราะเหอะๆอย่างร่าเริง:“ตอนนี้สาวๆ ต่างก็ชอบกินสิ่งนี้ เถ้าแก่ ฉันว่าการเดทของเถ้าแก่ในครั้งนี้จะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน”เพื่อนนักเรียนในห้องต่างก็มีสีหน้าที่งุนงง“หลินโจวมีความรักแล้วเหรอ?”"กับใคร?"“ให้ตายเถอะ มันจะไปเก๋อะไรขนาดนั้น?”“กินผลไม้ตักของนายไป มีของอร่อยเยอะขนาดนี้ยังอุดปากนายไม่ได้เลย!”หลิวซื่อหมิงยื่นผลไม้ตักชุดหนึ่งให้อย่างดุร้าย เพื่อหยุดการซุบซิบนินทาอวิ๋นรั่วซีที่ยืนอยู่ด้านหลังฝูงชน กำมือทั้งสองข้าเอาไว้แน่นหลินโจว……มีความรักแล้ว？เป็นไปได้ยังไง?ไม่!เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด！หลินโจวชอบเธอมากขนาดนั้น เขาจะไปหลงรักคนอื่นได้อย่างไร?……โรงเรียนมัธยมปลายหมายเลขหนึ่ง หอพักหญิงหวังเสี่ยวฉิงที่อยู่หอพัก202พบว่า วันนี้สวี่เนี่ยนชูไม่ได้ออกไปไหนทั้งวัน แถมยังไม่ได้นอนกลางวันอีกนั่งอยู่บนเตียงตลอดเวลา มือเหมือนทำอะไรบางอย่างอยู่เนื่องจากหวังเสี่ยวฉิงง่วงจนเกินไป เธอคิดที่จะดูอยู่หลายครั้ง แต่ก็พ่ายแพ้ต่อความง่วงแล้วผล็อยหลับไปอีกครั้งจอนถึงตอนบ่าย เธอตื่นขึ้นมา
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 108
หลังจากกัดเบาๆแล้ว สวี่เนี่ยนชูก็มองไปที่หวังเสี่ยวฉิง“เสี่ยวฉิง”"ห๊า?"“เธอชอบกินอะไร？”"ฉันเหรอ？ว้าว สวี่เนี่ยนชู นึกไม่ถึงว่าเธอจะเริ่มคุยกับฉันก่อน น่าอัศจรรย์จริงๆ!"ตั้งแต่สวี่เนี่ยนชูย้ายเข้ามาในหอ เธอพูดน้อยมากปกติแล้วจะเป็นพวกเธอที่ถาม และเธอก็จะเป็นคนตอบแต่ทุกครั้งที่ตอบก็จะได้รับคำตอบแบบดิบๆนี่เป็นครั้งแรกที่เธอถามตนเองหวังเสี่ยวฉิงนั่ง และมองไปที่สวี่เนี่ยนชู:“ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันชอบกินอะไร ฉันน่าจะชอบกินทุกอย่าง”กินทุกอย่าง？นี่เท่ากับว่าไม่ได้พูดอะไรเลย?“อ่อ งั้น……ช่วงนี้มีอะไรที่อยากจะกินไหม？”สวี่เนี่ยนชูตัดสินใจเปลี่ยนคำถามหลินโจวบอกว่า ระหว่างเพื่อนถ้ากินของคนอื่นก็จะต้องรู้จักตอบแทนเธอไม่อยากหาของคืนแบบมั่วๆ“ช่วงนี้？ฉันขอคิดดูก่อนนะ……”หวังเสี่ยวฉิงนอนบนเตียงอีกครั้ง หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว ก็พูดด้วยความประหลาดใจว่า:“อ๋อ ฉันนึกออกแล้ว เมื่อกี้เพิ่งได้ยินเพื่อนนักเรียนพูดกันว่า ที่ไทม์สแคว์มีร้านขายผลไม้ตักเปิดใหม่อยู่ร้านหนึ่ง อร่อยมากเลย และก็แปลกใหม่ด้วย”“ผลไม้ตัก？คืออะไรเหรอ？”"ฉัรก็ไม่รู้เหมือนกัน"หวังเสี่ยวฉิงส่ายหัว: "เดิมที
Latest chapter
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
- เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
