Share

บทที่ 673

ฉู่เฉินไล่ตามเซี่ยจื่อเต้าไปอย่างไม่ลดละ ไม่นานนัก พวกเขาก็มาถึงชายแดนของเจียงโจว และอีกหน่อยก็จะพาพวกเขาออกจากดินแดนเจียงโจว

ทั้งสองจึงวิ่งหนีและไล่ตามกัน ในขณะนี้เซี่ยจื่อเต้าพลังใกล้เหือดแห้งแล้ว ใบหน้าของเขาซีดเซียว ซึ่งได้สูญเสียเลือดไปเป็นจำนวนมาก ทำให้วรยุทธก็ลดลงเหลือเพียงเล็กน้อย

ในทางกลับกัน ฉู่เฉินยังคงแข็งแรงและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

ด้วยการสะบัดข้อมือสบายๆ ฉู่เฉินส่งปราณดาบหลายอันพุ่งไปที่ด้านหลังของเซี่ยจื่อเต้า

เซี่ยจื่อเต้าคนก่อนหน้านี้ไม่มีอีกแล้ว ดังนั้นจึงต้องหยุดและเผชิญหน้ากับมัน หลังจากการเคลื่อนไหวที่หลบอย่างสุดกำลัง ในที่สุดก็สามารถหลบเลี่ยงมันได้

พร้อมจ้องฉู่เฉินด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ

“ฉู่เฉิน ฉันเป็นเจ้าวิหารของวิหารวรยุทธสาขา แกอยากจะต่อสู้กับฉันจนตายกันไปข้างจริงๆ เหรอ?”

เมื่อเห็นเซี่ยจื่อเต้าอยู่ในสภาพดูไม่ได้ตรงหน้า ฉู่เฉินมั่นใจว่าสามารถฆ่าคนตรงหน้าได้ด้วยกระบวนท่าเดียว จากนั้นจึงพูดขึ้น

“เมื่อตอนที่แกท้าทายฉัน แกก็ควรเตรียมใจไว้สำหรับเรื่องนี้นะ ฉันจะให้โอกาสแกสักครั้ง บอกความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น แล้วฉันจะให้แกตายอย่างไม่ทรมาน”

เมื
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status