Share

บทที่ 85

ฉู่เฉินขี้เกียจเกินกว่าจะพูดไร้สาระกับเขา ดังนั้นเขาจึงวางสายโทรศัพท์แล้วรีบตรงไปที่บริษัททันที

หวังซวี่มาทำงานแต่เช้า

เมื่อเขาวางโทรศัพท์ลง เขาก็ยิ้มและตะโกนบอกทุกคนทันทีว่า "ทุกคนหยุดงานก่อน อีกไม่นานจะมีการแสดงดีๆให้ทุกคนได้ชมกัน"

“นายน้อยหวัง ฉู่เฉินมาที่บริษัทหรือเปล่า?” กัวรุ่ยหัวเราะเบา ๆ ทันที

“มา เขากำลังเดินทางมาที่นี่แล้ว ฉันเชื่อว่าเขาจะมาถึงที่นี่เร็วๆนี้ด้วย” หวังซวี่เยาะเย้ยและพูดด้วยความคาดหวังว่า "พวกคุณต้องเบิกตาให้กว้างขึ้นหลังจากนี้ ฉันจะทำให้ไอ้คนนั้นมันไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ”

“โอเค ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นเด็กคนนั้นถูกกินแล้ว”

กัวรุ่ยยิ้มและลูบมือของเขา ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา

หวังซวี่สั่งอีกครั้ง “เฉินย่า ทิ้งทุกอย่างที่อยู่ในโต๊ะทำงานของไอ้เด็กคนนั้นทิ้งซะ”

เฉินย่าเดินไปที่ห้องทำงานของฉู่เฉินทันทีและทิ้งข้าวของทั้งหมดลงถังขยะ

ทันทีที่ฉู่เฉินเดินไปที่ประตูสำนักงาน เขาก็เห็นถังขยะข้างๆที่เต็มไปด้วยข้าวของของเขาเอง

ใบหน้าของเขามืดลงในขณะที่เขาสอดส่องฝูงชนด้วยสายตาที่เฉียบคม: "ใครเป็นคนทำ"

เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองของเขา ใบหน้าของเฉินย่าก็เปลี่ยนไป และเธอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status