รักบ้าคลั่ง

"เราจะไปที่ไหน?" ฉันถามเมื่อเราก้าวออกไปข้างนอก อากาศดีมาก แสงแดดอ่อนๆ ลมเย็นๆ และทัศนียภาพอันน่าทึ่งของทะเลสาบสีฟ้าอมเขียว มันสมบูรณ์แบบมาก มันคงเป็นเหตุผลว่าทำไมเอ็ดเวิร์ดถึงตัดสินใจซื้อบ้านที่นี่

“เดินเล่นริมทะเลสาบหรือนั่งชิงช้าเหมือนครั้งที่แล้วก็ได้นะ” เอ็ดเวิร์ดแนะนำด้วยรอยยิ้ม เขาจับมือฉันราวกับว่าเราเป็นคู่รักกันในเดทปกติ

“ไปเดินเล่นกันค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับบีบมือใหญ่ที่กุมมือฉันไว้

เราเดินไปตามริมทะเลสาบ รู้สึกถึงลมที่พัดมากระทบใบหน้าและเส้นผมของเรา มันช่วยให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายจากการถูกขังอยู่ในคฤหาสน์ นานมากแล้วที่ฉันมีความสุขกับการอยู่ข้างนอกโดยปราศจากเรื่องในใจ นี่ก็สายแล้ว คนที่คฤหาสน์คงรู้ว่าฉันหายไปแล้ว…

“ไรเนอร์รู้ว่าเธออยู่กับอา” เอ็ดเวิร์ดพูดเหมือนไม่ใส่ใจอะไร

เขาคงรู้ว่าเราอยู่ที่ไหนเหมือนกัน เอ็ดเวิร์ดคิดกับตัวเอง แต่ไม่จำเป็นต้องบอกเธอเรื่องนั้น

“เขาโทรหาคุณเหรอ?ทุกอย่างที่บ้านเรียบร้อยดีมั้ย” ฉันถามด้วยความเป็นห่วง ในตอนนี้ไรเนอร์และลูเชียนคงโกรธและกังวลมาก

“ไม่ต้องกังวล ไรเนอร์มีส่งข้อความมา อาไม่แปลกใจเลยถ้าเขารู้ อาเดาว่าเขาจะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับจากลูเซียนจ