บทที่ 48 ฉันมีแบล็กการ์ด

“สร้อยคอแค่เส้นเดียวจะโก่งราคาแพงขนาดนี้ได้ยังไง? ร้านนี้ต้องค้ากำไรเกินควรแน่!”

โดยปกติแล้วหลี่ซูฉินจะแสดงออกทางอารมณ์ได้ดี แต่เมื่อพบเจอเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจ นิสัยขี้เหนียวของเธอก็เปิดเผยอย่างไม่ปิดบัง เสียงแหลมสูงทำให้พนักงานพากันย่นคิ้ว

ผู้จัดการฝ่ายบัญชีก้าวไปข้างหน้าและอธิบายว่า “คุณนายฮั่วคะ นี่เป็นจิวเวลรี่สั่งทำพิเศษของแบรนด์วีเร่ ถ้าพูดถึงความนิยมของแบรนด์เรา เพชรสีเหลืองบนตัวเรือนนั้น ครั้งหนึ่งเคยถูกสวมใส่โดยสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ ราคาขั้นต่ำในตอนนี้…”

“ฉันไม่เชื่อคำโกหกของพนักงานขายอย่างเธอ แม้แต่คนตายจะพูดให้ยังมีชีวิตอยู่ก็ยังได้ คิดว่าคนรวย ๆ อย่างฉันโง่จนหลอกเอาเงินได้ง่าย ๆ งั้นเรอะ!” หลี่ซูฉินชี้หน้าผู้จัดการฝ่ายขายพร้อมกับสาปแช่ง

แม้ว่าผู้จัดการฝ่ายบัญชีจะพบเห็นคนรวยเรื่องมากมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกสำหรับเธอที่ได้เห็นคนหยาบคายและตรงไปตรงมาอย่างหลี่ซูฉิน ใบหน้าของหล่อนเปลี่ยนเป็นแดงก่ำสลับขาวซีด

“จะทำให้พวกเธออับอายขายหน้าไปทำไมกัน” หลีเกอขมวดคิ้วเยาะเย้ย น้ำเสียงเย็นเฉียบลงหลายระดับ “คุณเพิ่งบอกว่าฉันสามารถเลือกซื้ออะไรก็ได้ตามที่ต้องการ แล้